Τρίτη, 26 Ιουλίου 2016 09:11

“Europium”, μια παράσταση για το ασταθές και άγνωστο μέλλον της Ευρώπης

“Europium”, μια παράσταση για το ασταθές και άγνωστο μέλλον της Ευρώπης

Της Μαρίας Νίκα 
Είναι η Ευρώπη το όπιο των λαών της; Η Ευρώπη ως οικονομική και πολιτική ένωση. Ο τίτλος «Europium» θα μπορούσε να παραπέμπει σε αυτή τη σκέψη. Ωστόσο οι δημιουργοί της παράστασης τον εμπνεύστηκαν από αλλού. Από το χημικό στοιχείο Europium (EU63), το οποίο πήρε το όνομά του από την Ευρώπη. «Ένα στοιχείο χωρίς κανένα σημαντικό βιολογικό ρόλο. Ένα στοιχείο ασταθές, που μεταβάλλεται εύκολα και το φαινόμενο της ανταλλαγής ιόντων του ονομάζεται “ανωμαλία αρνητικού ευρωπίου”»...

Πρόκειται για την παράσταση που έκλεισε την Κυριακή το βράδυ το κεντρικό πρόγραμμα του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού, στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας. Ένα δυνατό έργο που χειροκροτήθηκε θερμά από το κοινό, με πρωταγωνίστρια τη Μανιάτισσα στην καταγωγή (από τη Σαϊδώνα) Λίντα Καπετανέα, μια εξαιρετική χορεύτρια, για χρόνια μέλος της ομάδας του διάσημου Βέλγου χορογράφου Βιμ Βαντεκέιμπους.

Αυτή τη φορά, μαζί με τον Σλοβάκο σύζυγό της, Γιόζεφ Φρούζεκ και τη δική τους ομάδα (Rootless Root), δημιούργησαν ένα έργο για το ασταθές και άγνωστο μέλλον της Ευρώπης. Στο επίκεντρο η αληθινή ιστορία του ναυαγίου της Μέδουσας (1816), κοντά στις ακτές της Δυτικής Αφρικής, που είχε ως αποτέλεσμα οι ελάχιστοι επιζήσαντες να φτάσουν μέχρι και τον κανιβαλισμό.
«Η ιστορία της σχεδίας της Μέδουσας με το φριχτό ναυάγιο μας φαίνεται μέχρι σήμερα η πιο ξεκάθαρη ιστορία σχετικά με την Ευρώπη. Αρχικά δεν θέλαμε να εστιάσουμε στο περιστατικό αυτό… Όμως όσο περνούσε ο καιρός και συνέβαιναν αντίστοιχα γεγονότα στο Αιγαίο και σε όλη τη Μεσόγειο, δεν μπορούσαμε να τα παραβλέψουμε» σημειώνουν οι δύο χορευτές και χορογράφοι.
«Πολλές φορές, όπως έχουμε παρατηρήσει, στο κοινό αρέσει μια οργανωμένη και καλογυαλισμένη παράσταση. Θεωρούμε, όμως, ότι τα πράγματα λειτουργούν πολύ διαφορετικά στον κόσμο όπου προσπαθούμε να επιβιώσουμε, όπου ζούμε και αναπτυσσόμαστε».

Το «Europium» είχε ένταση, είχε λόγο και θεατρικότητα, είχε δυνατή κίνηση, καλούς χορευτές, ενώ εξαιρετική βρήκαμε και τη μουσική της παράστασης (υποστήριζε άψογα το θέμα), έργο του Καλαματιανού συνθέτη και εικαστικού Βασίλη Μαντζούκη.