Για τους υπόλοιπους (''Όασις'' και τους θερινούς ''Αστέρια'', ''Αργώ'', ''Σινε-Μέλα'', ''Ακρίτα'' και ''Ακτή'') θα παρουσιαστούν στοιχεία για το πού βρίσκονταν και την ιστορία τους.
Η βόλτα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του προβολατζή (μηχανικού προβολής) - της Κινηματογραφικής Λέσχης, καθώς και αρκετών κινηματογράφων της πόλης, στην προψηφιακή εποχή - Γρηγόρη Γιαννόπουλου.
Τα στοιχεία έχουν αντληθεί - εκτός από μνήμες και μαρτυρίες - από την έρευνα που διεξήγαν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους Ν. Μεσσηνίας υπό την προϊσταμένη τους, Αναστασία Μηλίτση-Νίκα.
Σημείο εκκίνησης: Η είσοδος του Πνευματικού Κέντρου Καλαμάτας στις 10.30 π.μ.
Λίγα λόγια από την Ομάδα «Πάμε Βόλτα»
"Η Μεσσηνία έχει παράδοση και στον κινηματογράφο. Η Ομάδα ''πάμε βόλτα''κατέγραψε 13 (!) κινηματογράφους που υπήρχαν κάποτε στον νομό. Τον θερινό στο Βλαχόπουλο (δίπλα από τις παλιές αποθήκες του Συνεταιρισμού), τον χειμερινό στους Γαργαλιάνους, τον χειμερινό ''Αρκαδιά'' (στην οδό Αλεξοπούλου - εκεί που βρίσκεται σήμερα το κατάστημα Μαντζώρου) και τα ''Αστέρια'' (χειμερινός και θερινός) στη γωνία Ελ. Βενιζέλου και Νοσοκομείου στην Κυπαρισσία, το ''Σινέ - Μεσσήνη'' (χειμερινό και θερινό), το χειμερινό ''Park'' και το ''Τιτάνια'' (χειμερινό και θερινό) στην Μεσσήνη, η ''Όπερα'' (χειμερινό και θερινό) στη θέση του super market στην πλατεία και η ''Όλγα'' (χειμερινό και θερινό) στο super market Αυγουλέα στο Πεταλίδι, το θερινό ''Τζένη'' κοντά στο λιμάνι της Πύλου, τα ''Αστέρια'' (χειμερινός) του Διονύση Χατζή (σημερινό Carrefour) και το ''Φουρναράκειο'' (χειμερινός) στα πρωτοπόρα κινηματογραφικά Φιλιατρά (με αδιάλειπτη παρουσία κινηματογραφικών προβολών από τη δεκαετία του 1930) και ο (χειμερινός και θερινός) ''Rex'' στην οδό Κάρολου Μπλέγκεν στη Χώρα.
Την περίοδο του Μεσοπολέμου άρχισαν να λειτουργούν στην Καλαμάτα αίθουσες κινηματογράφου. Συγκεκριμένα, τη δεκαετία του 1920 έκανε την εμφάνισή του ο ''Αμερικανικός'' κινηματογράφος. Ήταν από τις πρώτες πόλεις που είχαν κινηματογράφο καθώς φιλοξενούσε πολλούς ξένους κατοίκους που είχαν αναπτύξει εμπορικές δραστηριότητες στην πόλη λόγω του λιμανιού. Τα προηγούμενα χρόνια, βέβαια, γίνονταν προβολές σε καφενεία και σε αίθουσες εκδηλώσεων. Επίσης, λειτουργούσαν και πλανόδιοι κινηματογράφοι. Υπήρξε στενή η σχέση των Καλαματιανών με τον κινηματογράφο ιδιαίτερα τις δεκαετίες του 1960, του 1970 και του 1980. Στην Καλαμάτα του 1968 κόπηκαν 3.500.000 εισιτήρια!".
*Στη φωτογραφία ο Έσπερος, που λειτούργησε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1930, εκεί όπου σήμερα υπάρχει το Πνευματικό Κέντρο