Κεντρικοί ομιλητές ήταν ο Γιάννης Ραχιώτης και η Μάνια Μπαρσέφσκι, ενώ συντόνισε το μέλος της Αντιφασιστικής Κίνησης, Παναγιώτης Παναγόπουλος.

Κατά τις τοποθετήσεις έγιναν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις για σειρά θεμάτων, όπως για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, η οποία έχει στηθεί με τέτοιο τρόπο, όπως τονίστηκε, ώστε να υπάρχει η νομική δυνατότητα οι κατηγορούμενοι να πέσουν στα μαλακά. Αντίθετα, υπογραμμίστηκε ότι άτομα του αναρχικού και αντεξουσιαστικού χώρου γίνονται στόχος εξαιρετικά σκληρών διώξεων για την πολιτική τους δράση. Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά ότι ενώ οι κατηγορούμενοι της Χρυσής Αυγής είναι ελεύθεροι, αναρχικοί και αντεξουσιαστές κρατούνται στις φυλακές χωρίς να τους χορηγούνται επί πολλά χρόνια άδειες ή συνεχίζεται η φυλάκισή τους ακόμη και μετά την έκτιση της ποινής τους με διάφορα νομικά τεχνάσματα. Μάλιστα ο Γιάννης Ραχιώτης σημείωσε ότι η κυβέρνηση εξαντλείται στο να ρίχνει άσφαιρα αντιφασιστικά πυρά και τόνισε ότι δημοσιογράφοι και μέσα ενημέρωσης χρηματοδοτούνται από γερμανικά πολιτικά ιδρύματα, όπως έχει δημοσιοποιηθεί, προκειμένου να γράφουν αντιφασιστικά κείμενα, τα οποία όμως τόνισε ότι είναι επίσης είναι άσφαιρα, δεν αποκαλύπτουν τι είναι ο φασισμός, ποιους εξυπηρετεί, πως ανατρέπεται.

Μια ανάγκη που υπογράμμισαν οι ομιλητές είναι ότι πρέπει να υπάρξει ενότητα στη δράση για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.

Τονίστηκε ακόμη ότι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Αγγλία και άλλες εφαρμόζουν μια καθαρά φασιστική πολιτική όμως κατηγορούν τα θύματά τους για φασισμό, όπως, για παράδειγμα, έγινε αναφορά στην υπόθεση της Συρίας, η οποία αγωνίζεται για να αποτραπεί ο τεμαχισμός της. Επίσης ο Γιάννης Ραχιώτης σημείωσε ότι η παγκοσμιοποίηση έχει κάνει δυσκολότερη τη δράση για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και κατά του φασισμού, γιατί δεν υπάρχει πια κυρίαρχη κρατική οντότητα προς την οποία θα στραφεί ο αγώνας. Γι’ αυτό, υποστήριξε, ο αγώνας πρέπει να έχει ως στόχο την αποδέσμευση της χώρας και όλων των χωρών από την Ευρωζώνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ και άλλους τέτοιους οργανισμούς ώστε να ανακτήσει την κυριαρχία της η κρατική οντότητα και απέναντι σε αυτή να αγωνιστεί το κίνημα για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Μετά τη συζήτηση ακολούθησαν συναυλίες και ρεμπέτικο γλέντι.
Στ.Μ.