Έφτασε στα χέρια μου μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων και το πρώτο που πρόσεξα στο μαλακό εξώφυλλό του ήταν η λέξη «Δοκίμιο». Ωχ, σκέφτηκα, αυτό θα θέλει χρόνο. Και το άφησα στην άκρη. Ώσπου πέρασαν οι γιορτές και το ξανάπιασα. Ξεκίνησα τις πρώτες σελίδες για να πάρω μια ιδέα και χωρίς να το καταλάβω είχα φτάσει κιόλας στη μέση του βιβλίου! Γιατί αυτή η εξαιρετική εργασία της Χαράς Νικολακοπούλου, μπορεί να χαρακτηρίζεται «δοκίμιο», ωστόσο είναι τόσο δουλεμένη, καλογραμμένη και δοσμένη με απλό τρόπο, που σε συνεπαίρνει. Μοιάζει σαν μια βιογραφία όπου η αφήγηση ρέει αβίαστα, χωρίς να λείπουν ταυτόχρονα τα στοιχεία της σοβαρής μελέτης πάνω στο έργο του συγγραφέα.
Η έρευνα στηρίζεται κυρίως στα έργα «Καϋμοί στο Γριπονήσι», «Το θείο Τραγί», «Μαριάμπας», «Το Σόλο του Φίγκαρω», «Το Βατερλώ δυο γελοίων» και η «Μαθητευόμενη των τακουνιών», τα οποία αποτελούν τον βασικό κορμό των πεζογραφημάτων του Σκαρίμπα. Στο επίκεντρο η ιδιάζουσα γλώσσα του και ο παράδοξος, αναρχικός τρόπος γραφής του. Έτσι ήταν και ο χαρακτήρας του. «Εγώ πήγα να σπουδάσω Φιλολογία κι αυτοί διδάσκανε μονάχα τις κατηγορηματικές μετοχές και τη σημασία του… τετελεσμένου μέλλοντα. Τους φασκέλωσα, λοιπόν, έγινα εκτελωνιστής και είδα την υγειά μου!...» έλεγε.
Την ίδια στιγμή παρακολουθούμε τη ζωή του συγγραφέα στην αγαπημένη του Χαλκίδα, γενέθλια πόλη της γυναίκας του (ο ίδιος καταγόταν από τη Φωκίδα), αλλά και την εποχή του (γενιά του ΄30) με τους σύγχρονούς του λογοτέχνες Μυριβήλη, Βενέζη, Κόντογλου, Καραγάτση, Τερζάκη, Πετσάλη, Θεοτοκά, Πεντζίκη, Αξιώτη…
Όπως οι ήρωές του «αρνούνται να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο», έτσι κι εκείνος αρνείται τη λογοτεχνία της «αστικής σωφροσύνης» και την Αθήνα, μένοντας στη Χαλκίδα με τα πέντε παιδιά του. Εκεί, μέσα σε ταραγμένα χρόνια (Δικτατορία Μεταξά, Πόλεμοι, κ.λπ.) δημιουργεί σε εντελώς προσωπικό ύφος ένα έργο που οι κριτικοί της εποχής χαρακτήρισαν ιδιότυπο, αντικομφορμιστικό, πρωτότυπο, αιρετικό, σουρεαλιστικό, μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα.
Μετά τη «Δημιουργική γραφή στο Γυμνάσιο» (Σιδέρης) και τις «Μέλισσες ιέρειες. Δυο νουβέλες» (Γαβριηλίδης), η Χαρά Νικολακοπούλου, η Αχαιή φιλόλογος, η οποία ζει και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Καλαμάτα, επανήλθε με ένα ακόμη βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί. Αυτή τη φορά από τις καλαίσθητες εκδόσεις (.poema..) του Κορωναίου λογοτέχνη, δημοσιογράφου και μεταφραστή Βασίλη Ρούβαλη.