Κική Δημουλά. [Το κοριτσάκι με τα σπίρτα] Απόγευμα Πρωτοχρονιάς/ψυχή στους δρόμους //. Μονάχα κάτι γκρίζο παλιό / καινούργιου χρόνου //. Τρέμουν από το κρύο τα σταυροδρόμια και οι γωνίες / σφίγγονται κολλάνε να ζεσταθούν / επάνω σε αλλότριας πατρίδας / πλανόδιους ανθοπώλες //. Μπουκέτα φασκιωμένα /με αγριωπό χαρτί / και η φτηνή ποιότητα / με τρύπες διανθισμένες γύρω -γύρω / από αυτοδίδακτο ψαλίδι καμωμένες //. Όπως κι εμείς όταν παιδιά για σχέδια πεινασμένα / σ’ εφημερίδα διπλωμένη ομοιόμορφα / μικρά τετραγωνάκια ψαλιδίζαμε / κι όπως ξεδιπλωνόταν το χαρτί /τι χαρούμενα, τι αλλεπάλληλα, τι συμμετρικά / παραθυράκια διάπλατα μας άνοιγε το μέλλον //. Απόγευμα Πρωτοχρονιάς / ψυχή στους δρόμους /μόνο μεγάλα γκρίζα παράθυρα / κι ένα φτωχό χιονόνερο που ζητιανεύει χιόνι //.
Κώστα Βάρναλης. [Πρωτοχρονιάτικο] Σαράντα σβέρκοι βοδινοί με λαδωμένες μπούκλες / σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες / ξετσίπωτοι, ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι / ντυμένοι στα μαλάματα κ’ επίσημοι κι ωραίοι //. Σαράντα λύκοι με προβιά [ γι’ αυτούς βαριά η καμπάνα ] /καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα! / Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στο τζάκι, / κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στο μπατζάκι //. Όξω ο κόσμος φώναζε: << Πεινάμε τέτοιες μέρες >>/ γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες / κ’ οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυραίοι/ άνοιξαν τα παράθυρα και κράξαν: << Είστε αθέοι >>.
Κωστής Παλαμάς. [Ρήγισσα Πρωτοχρονιά] [… ] καρποί που μαραγκιάσατε και σεις βλαστοί δροσάτοι,/φαντάσματα και πλάσματα, χαρίστρα μου η ψυχή //. Της ρήγισσας Πρωτοχρονιάς μεστό είναι το παλάτι, / διάπλατα σας ανοίγεται και πλούσιοι και φτωχοί //. Ρήγας κι εγώ, στο ερημικό νησί μου πάντα ορίζω / το θησαυρό που δίνεται και δε θε να στερέψει //. – Ξένε , δικοί μου, φίλοι μου και οχτροί μου,/ σας χαρίζω τη λυρική μου σκέψη! //
Δημήτρης Μανθόπουλος. [Πρωτοχρονιάτικο] Βράδυ της Πρωτοχρονιάς. Έξω κρύο και χιονιάς και βοριάς σφυρίζει.// Στο τραπέζι το στρωτό, τ’ αναμμένο θυμιατό ευωδιές σκορπίζει //. Μ’ αγωνία τα παιδιά κι ανυπόφορη καρδιά, κάποιον καρτερούνε //. Ασπρομάλλη. Γελαστό, μ’ ένα σάκο γεμιστό, που θα μοιραστούμε //.Το ρολόι μας γυρνά κι ο βοριάς λυσσομανά. Τι κακοκαιρία! // Θε μου, κάνε να βιαστεί μην τυχόν κι αποκλειστεί μες στην Καισαρεία! //
Πρωτοχρονιά. [ Κ. Καλλοναίου ] --- Αρχιμηνιά! Καληχρονιά! Καλώς τον άρχοντά μας / πόχει την τύχη αδερφή και την καρδιά του πλούτος! / - Βάνω το πόδι το δεξί κι όλα δεξά να πάνε! / - Σπάσε το ρόδι τ’ άλικο στη μαλλιαρή την πέτρα / πιες απ’ τ’ αμίλητο νερό της κρυσταλλένιας βρύσης / σκόρπια τα φύλλα της ελιάς, πες της καρδιάς τραγούδια!/ - Ωσάν την πέτρα με ριζά η αγάπη να ριζώσει/ ξόρκι τ’ αμίλητο νερό ναν’ στο κακό το μάτι/ και σαν το ρόδι μ ‘ αγαθά το σπίτι να γιορτάσει!
Τάσος Λειβαδίτης.[ Ένας καινούργιος χρόνος] Τι μας περιμένει; Τι θα μας φέρει; Όνειρα, φιλοδοξίες, έρωτες, αινίγματα. Κι ω φτωχά ημερολόγια που ύστερα από τόσες γιορτές τελειώνετε τις μέρες σας μέσα σ’ ένα ρείθρο.
ellinikoxronografima.blogspot.gr
