Όσοι γλίτωσαν από τα βόλια των ακροβολιστών, των ντόπιων ταγματασφαλιτών, των πολιτοφυλάκων, των μακελάρηδων, βρέθηκαν ξανά στα ξερονήσια, στις φυλακές, σε διωγμούς, σε εικονικές δίκες και εκτελέσεις. 

Τώρα ο λαός είναι ο προδότης και όχι οι δοσίλογοι. Έτσι πήραν το πάνω χέρι πάλι οι εχθροί του λαού. Οι ΑΔΕΛΦΟΦΑΔΕΣ, όπως λέει και ο συγγραφέας. 

Τώρα όμως και ο λαός παίρνει την απόφαση τη μεγάλη, φωνή λογικής, φωνή μετά από μέτρημα της δύναμής του. Στα βουνά, στα βουνά να γλιτώσουμε την πατρίδα και το ιδεώδες της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ με δικά μας όπλα, με τη δική μας φλόγα, με τον αγώνα μας να μην πηγαίνει άδικα. 

Έτσι και η ΡΗΝΙΩ μαζί με τον ΛΕΥΤΕΡΑΚΗ, που τώρα πια είναι ΛΕΥΤΕΡΗΣ (κοντά 23 ετών), αφού κουβέντιασαν ένα-δύο-τρία βράδια κρυφά στο σπίτι της, ενημερώθηκαν από την οργάνωση τα καθήκοντά του καθενός, για την πειθαρχία που έπρεπε να έχουν, όλα κατά γράμμα που έπρεπε να κάνουν και για καθόλου παρέκκλιση από τα καθορισμένα του καθενός. 

ΡΗΝΙΩ θα βγούμε και εμείς στο βουνό, εκεί θα κριθεί τώρα ο αγώνας, τα υπόλοιπα θα στα πω τις επόμενες μέρες, της λέει. 

Η ΡΗΝΙΩ συμφωνεί. Ξανά απ’ την αρχή στην απόφαση αυτή. Έτσι κι αλλιώς δεν έχει τίποτα να την κρατά εδώ, λέει, “μα και να ‘χα, πάλι θα ανέβω στο βουνό για το δίκιο του αγώνα, μακριά από τους αδελφοφάδους”. 

Από την αρχή της παρουσίας του ανθρώπου στη γη γίνονταν πόλεμοι, μικροί-μεγάλοι, με ρόπαλα, με βέλη, με σφεντόνες, με ό,τι μπορεί να κρατά στο χέρι ο άνθρωπος και να τον κάνει να υπερέχει, πάντα για την επικράτεια της τροφής και της νομής. 

Μα τούτος ο πόλεμος είπαμε ήταν ο χειρότερος. Πολύ αίμα, αντίπαλοι κι εχθροί τα παιδιά της ίδιας μάνας, αντίπαλοι οι φίλοι στο καφενείο με την καθημερινή συνάντηση και τις ατέλειωτες κουβέντες για τη σοδειά, για τον καιρό, για τα συμπεθέρια, για τα παιδόγγονά τους. 

Η ΡΗΝΙΩ δεν το καταλάβαινε αυτό. Το καλοκάγαθο μυαλό της, όσο και αν το έστιβε, δεν μπορούσε να το δεχτεί πως δύο αδέλφια γίνονταν εχθροί και μάλιστα για ξένα συμφέροντα. Όπως και να τον ονομάσεις, αδελφοκτόνο, εμφύλιο, είναι ο πιο σκληρός απ’ όλους. 

Εδώ σε αυτή την αναμέτρηση βασίλευε σε όλο το μεγαλείο της η προδοσία, οι ρουφιάνοι, οι δοσίλογοι, τα τάγματα ασφαλείας (έτσι τα λέγαν για εθνοκάθαρση). Εδώ οι άρπαγες των περιουσιών του βιος του λαού. Εδώ το πήγαινε-έλα σε τόπους αναψυχης και ανάνηψης, απ’ όλα είχε αυτός ο πόλεμος. 

Η ΙΚΑΡΙΩΤΙΣΣΑ

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-