Ο Μακ μας ακολουθεί ακόμη και στα ταξίδια. Μπαίνει στη βαλίτσα και πάει παντού. Το κρεβάτι της, η Θεανώ, μπορεί να το αποχωριστεί, τον Μακ όχι. Για να κοιμηθεί πρέπει οπωσδήποτε να τον έχει μαζί της. «Κοιμήχιου Μακ…» του λέει το βράδυ με τρυφερό μαμαδίστικο ύφος. Τον χαϊδεύει απαλά και ξαπλώνει δίπλα του.
Μια νύχτα την άκουσα να κλαίει με αναφιλητά. Πανικοβλήθηκα. Μισοκοιμισμένη έτρεξα στο δωμάτιο νομίζοντας ότι κάτι κακό είχε συμβεί. Της είχε γλιστρίσει ο Μακ από την κούνια. Έψαχνε όλο αγωνία με τα χέρια μέσα στο σκοτάδι, δεν τον έβρισκε και φώναζε: «Μακ! Μακ! Πού πήγε ο Μακ;!!!». Ήταν σε απόγνωση. Λες κι εκείνη τη στιγμή είχε χαθεί ο κόσμος όλος. Όταν της τον έδωσα, τον έσφιξε στην αγκαλιά της και κοιμήθηκε αμέσως.
Θυμήθηκα την ιστορία με τον Μακ διαβάζοντας την εξομολόγηση μιας άλλης μαμάς για τη σχέση της μικρής κόρης της με τον "κύριο Κουνέλη". Η μαμά είναι η Βάλια Μπαρμπατιώτη, μια νεαρή βιβλιοπώλης στη Μυτιλήνη, η οποία αυτό τον καιρό συγκεντρώνει παιχνίδια για τα μικρά προσφυγάκια από τη Συρία. Τα παιδιά που έφυγαν από τον τόπο τους χωρίς το αγαπημένο τους παιχνίδι ή που μπορεί και να το έχασαν στη διαδρομή παλεύοντας με τα κύματα. Πώς κοιμούνται άραγε τα βράδια χωρίς το κουκλάκι τους;
«Ένα παιχνίδι για ένα χαμόγελο» έχει τίτλο η πρωτοβουλία και γι’ αυτό το σκοπό συγκεντρώνονται από χθες παιχνίδια και στο «Βιβλιόπολις» της Καλαμάτας (Αριστομένους και Νικηταρά 3Α), τα οποία θα σταλούν στη Μυτιλήνη. Μέχρι την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου. Παράκληση τα παιχνίδια να είναι σε καλή κατάσταση, μικρά και ελαφρά για εύκολη μετακίνηση. Και να μη θυμίζουν πόλεμο…
Φωτογραφία: thetoc.gr
