Του Θανάση Παντέ
Τα όσα ο Πότης Γουηβεράκος έλεγε έκαναν τον Μπρεκ να θεωρεί πως καλά είχε κάνει που επέμενε να ασχολείται με την υπόθεση της Φωτεινής Μανεστράκου και αν επέμενε περισσότερο θα έφτανε ακόμα πιο κοντά στη λύση του μυστηρίου που είχε στοιχειώσει για τα καλά τις σκέψεις του.
Του Θανάση Παντέ
O Πότης Γουηβεράκος ήταν βέβαιος πως η Aνώνυμη Kληρονομιά των Γουηβέριων ήταν μυστηριώδης ακριβώς γιατί δεν είχε μέχρι τώρα κάποιο συγκεκριμένο όνομα από το οποίο προερχόταν.
Του Θανάση Παντέ
Ηταν και παραμένει μια απορία που εύλογα προκύπτει και μένει αναπάντητη, και που ο Μπρεκ, ως δαιμόνιος ερευνητής που θεωρεί πως είναι, ενοχλείται κάθε φορά που τη σκέφτεται και δεν βρίσκει πειστική απάντηση όπου και όσο και αν έχει ρωτήσει.
ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΩΤΙΣΣΑΣ
Καθημερινά η ΡΗΝΙΩ κατέβαινε στο λιμάνι στο ΚΑΡΛΟΒΑΣΙ (λες ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ να έρθει πιο νωρίς και να μην τη βρει εδώ;) και χαιρετούσε στο καταυλισμό τους άλλους κατατρεγμένους και πιο πολύ την ΕΛΕΝΗ, μάνα με δυο παιδιά και με τη μάνα της, χωρίς τον άντρα της, μια που έμεινε λίγο πίσω στο φευγιό, γιατί ο γέρος πατέρας του έδειχνε ανήμπορος στο τρέξιμο. Κι έτσι η ΕΛΕΝΗ έφυγε από τους πρώτους, λόγω που έχει τα παιδιά μικρά και ακόμα περιμένει τον άντρα της, τον πατέρα των παιδιών της, από απέναντι, χωρίς να ξέρει αν σώθηκε και κατά που τον έβγαλε το φευγιό.
Του Θανάση Παντέ
Ο Ιάσων Γουηβέριος ανέκαθεν δεν συμπαθούσε τον ερευνητή Μπρεκ, σε αντίθεση με τον αδερφό του Σώζοντα, ο οποίος τον θεωρούσε φίλο του.
Μια εποχή μάλιστα, τότε που υπήρχε το ειδύλλιο του Ιάσονα με τη Φωτεινή Μανεστράκου, ο Σώζων και ο Μπρεκ έκαναν πολλή παρέα.
ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΩΤΙΣΣΑΣ
Ήρθε νύχτα στον ΠΕΙΡΑΙΑ, χωρίς να τον γνωρίζει καθόλου, μόνο ακουστά είχε για μεγάλο λιμάνι, για εμπόριο, όπως της πόλης της, της ΣΜΥΡΝΗΣ, ένα λιμάνι κόμβος για ανθρώπους και εμπορεύματα. Την έφερε ένα μεγάλο καΐκι, ψαροκάικο. Με καπετάνιο τον ΣΤΑΜΑΤΗ από τον ΑΡΜΕΝΙΣΤΗ.
Του Θανάση Παντέ
Ένα στοίχημα που ήθελε πάση θυσία να το κερδίσει, ακόμα και αν θα χρειαζόταν να καταφύγει σε αθέμιτους τρόπους για να το πετύχει. Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που θα κατέφευγε σε ανορθόδοξες μεθόδους, αν χρειαζόταν και τώρα ήταν σίγουρος πως ήταν αναγκαίες.
Του Θανάση Παντέ
Μια ημιτελής έρευνα που πολύ ενοχλούσε τον ερευνητή Μπρεκ, ο οποίος είχε σαν πρότυπά του τον Πουαρό, τον Μεγκρέ και τον Μπέκα, πασίγνωστους μυθιστορηματικούς ήρωες αστυνομικών ιστοριών που τον γοήτευαν και φιλοδοξούσε να τους μοιάσει, αν και το στιλ του ήταν πιο κοντά στον αστυνόμο Αστρινό, ήρωα του Γιαννουλέα, που και με αυτόν ελάχιστα κοινά σημεία θεωρούσε πως έχει.
Του Θανάση Παντέ
Όπως ήταν φυσικό τα δύο ζευγάρια ξαφνιάστηκαν γιατί με τον ερευνητή Μπρεκ δεν γνωριζόντουσαν και απόρησαν πως τους γνώριζε εκείνος και είχε μάλιστα τους αριθμούς των κινητών τους.
Του Θανάση Παντέ
Τελικά πέρα από κάθε συγκυρία τα δεδομένα αυτής της αφήγησης είναι προφανές πως συνεχώς διαφοροποιούνται και βεβαίως δεν περνούν απαρατήρητα από το αναγνωστικό κοινό που παρακολουθεί τις εξελίξεις τους.