Του Θανάση Παντέ
Ο γράφων επέστρεψε στον Άγιο Όρος μετά το καλοκαίρι του 1982 που το επισκέφθηκε για πρώτη φορά.
Του Θανάση Παντέ
Ο Μπρεκ δεν είχε σκοπό να αργήσει στη συνάντησή του με τον Αμπραβελενάκο, αλλά τελικά άργησε και είχε δικαιολογία την οποία ο εκείνος, αν και δύσπιστος, τελικά την πίστεψε.
Του Θανάση Παντέ
Για τον Μπρεκ η υπόθεση της Φωτεινής Μανεστράκου είχε γίνει σκοπός της ζωής του και ας ένιωθε πως αυτή η εμμονή δεν θα τον οδηγούσε πουθενά, αφού είχε αρχίσει ήδη να θολώνει την κρίση του.
Ετσι και η όποια αυτοπεποίθηση διέθετε είχε αρχίσει να ατονεί και η δυναμική της ηττοπάθειας κυριαρχούσε στις αντιδράσεις του.
Σε αυτή την τραγελαφική κατάσταση βρισκόταν όταν άρχισε να εντρυφεί στις παραδοξολογίες του Σκαρίμπα που τον προβλημάτιζαν αλλά και του άρεσαν κιόλας, αφού θεωρούσε δεδομένο ότι άρεσαν και στη Φωτεινή. Έτσι τουλάχιστον όπως είχε διαπιστώσει διαβάζοντας τα γράμματά της αλλά και τον φάκελο που του είχε δώσει ο Αμπραβελενάκος, στον οποίο υπήρχε και ένα σημείωμά του, όπου τόνιζε πως ο Σκαρίμπας ήταν γνωστός για τις παραδοξολίες και το καυστικότατο χιούμορ του.
Παραδοξολόγος ο Μπρεκ δεν ήταν ούτε χιούμορ διέθετε και το γνώριζε, αλλά δεν τον ενδιέφερε κιόλας.
Όλο του το ενδιαφέρον σχετιζόταν μόνο με ό,τι αφορούσε τη Φωτεινή και γύρω απ’ αυτήν προσπαθούσε να στήσει την εξήγησή του για τον θάνατό της, πηγαίνοντας ενάντια στις επίσημες εκδοχές, τις οποίες δεν αποδεχόταν.
Σταμάτησε να διαβάζει το περιεχόμενο του φακέλου και αφέθηκε στις σκέψεις του, που τον οδήγησαν στο παρελθόν και στη γνωριμία του μαζί της.
Την είχε ερωτευτεί απ’ την πρώτη στιγμή που την είδε, αλλά εκείνη ποτέ δεν ανταποκρίθηκε και τελικά έμειναν απλώς φίλοι.
Μια βασανιστική ομολογουμένως φιλία γι’ αυτόν, αλλά όχι και για εκείνη, που του εκμυστηρευόταν τα μυστικά της και τον θεωρούσε δικό της άνθρωπο.
Έτσι ο Μπρεκ γνώριζε από πρώτο χέρι τον έρωτα της Φωτεινής με τον Ιάσονα και μάλιστα με λεπτομέρειες, όπως και αργότερα με τον Φορμπλόμοφ.
Και οι δύο είχαν παίξει καθοριστικό ρόλο στη ζωή της αλλά και από τους δύο είχε απογοητευτεί.
Με αυτές τι σκέψεις αποκοιμήθηκε και όταν ξύπνησε είδε στο κινητό του μήνυμα του Αμπραβελενάκου που του έλεγε πως τον περιμένει.
-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-
Του Θανάση Παντέ
Για τον γράφοντα η έκπληξη ήταν μεγάλη που ο ιδιόρρυθμος Μπρεκ είχε αποφασίσει να εντρυφήσει στο έργο του Σκαρίμπα και η αιτία ήταν η αδυναμία που έδειχνε στο έργο του η Φωτεινή Μανεστράκου, όπως φαινόταν και στα γράμματά της αλλά και από τις συχνές επισκέψεις της στη Χαλκίδα, για την οποία είχε πολλές φορές μιλήσει και στον Μπρεκ, χωρίς πάντως να δίνει κάποιες εξηγήσει που να τον έκαναν να καταλάβει.
Διαβάζοντας το γράμμα που του έδωσε ο Αμπραβελενάκος, θυμήθηκε πως η Φωτεινή είχε μιλήσει κάποτε για τον Σκαρίμπα και τη Χαλκίδα, χωρίς εκείνος ωστόσο να δώσει κάποια σημασία.
Γι’ αυτό λοιπόν τώρα επικοινώνησε με τον γράφοντα, να τον κατατοπίσει και να τον ρωτήσει, να τον ενημερώσει γι’ αυτόν τον Σκαρίμπα.
Για την Χαλκίδα πάντως δεν ζήτησε πληροφορίες, διότι την επισκεπτόταν συχνά και είχε σχηματίσει προσωπική άποψη γι’ αυτήν.
Όταν όμως ο γράφων του επισήμανε πως άλλη η Χαλκίδα που ο ίδιος γνώριζε και άλλη αυτή του Σκαρίμπα, άρχισε να προβληματίζεται και ζήτησε περαιτέρω διευκρινήσεις.
Ο γράφων τον παρέπεμψε στο έργο του Σκαρίμπα και στη βιβλιογραφία γι’ αυτόν. Του πρότεινε μάλιστα και τρία συγκεκριμένα βιβλία. Τον “Ιδαλγό της Χαλκίδας” του Πάνου Παναγιωτούνη, για τον “Σκαρίμπα” του Δημοσθένη Ζαδέ και το “Παραδοξολογίες και γλωσσικές ακροβασίες στο πεζογραφικό έργο του” της Χαράς Νικολακοπούλου.
Οι εν λόγω συγγραφείς σχετίζονται με τη Μεσσηνία αλλά αυτή την λεπτομέρεια ο γράφων δεν την επισήμανε σκόπιμα, για να διαπιστώσει αν την ανακαλύψει μόνος του ο Μπρεκ, που όμως είχε άλλα να σκεφτεί άμεσα, αν και θα έσπευδε να προμηθευτεί τα βιβλία που ο γράφων του πρότεινε.
Ξεκίνησε από τα ποιήματα του Σκαρίμπα και γρήγορα ενθουσιάστηκε με τα όσα διάβαζε αν και δεν εμβάθυνε ιδιαίτερα.
Στα πεζογραφήματά του ωστόσο ήταν που άρχισε να υποπτεύεται γιατί άρεσαν στη Φωτεινή και την έκαναν να εκφράζεται με ενθουσιασμό.
-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-
Του Θανάση Παντέ
Ο Μπρεκ είχε ολοκληρωτικά αιφνιδιαστεί πέφτοντας από τη μια έκπληξη στην άλλη από τα όσα άκουγε από τον Αμπραβελενάκο, ο οποίος ακάθεκτα συνέχισε λέγοντάς του πως είχε ενημερωθεί από τον μαχαραγιά Καραμπατιάμα, με τον οποίο είχαν γνωριστεί στο Λονδίνο και ξαναβρέθηκαν στην Κύπρο, για τη συγκρουσιακή συνάντηση στη Στούπα, ανάμεσα σε Γουηβέριους και Γιακαυλούτσι.
Του Θανάση Παντέ
Ο Αμπραβελενάκος είδε την έκπληξη να ζωγραφίζεται στο πρόσωπο του Μπρεκ και με επιδεικτικό ύφος συνέχισε λέγοντάς του πως στο Άγιον Όρος ο Φορμπλόμοφ λέγεται Αυλένιος, “από το Καυλένιος” συμπλήρωσε, και έβαλε τα γέλια!
Του Θανάση Παντέ
Εκείνο που τον ένοιαζε ήταν να λύσει το γρίφο του μυστηρίου που πίστευε πως υπήρχε στον θάνατο της Φωτεινής Μανεστράκου, γι’ αυτό και στη συνάντηση με τον γηραιό Βλαδίμηρο Αμπραβελενάκο θέλησε να γίνει πιο πιεστικός με τις ερωτήσεις του αλλά απέτυχε παταγωδώς.
Του Θανάση Παντέ
Γιατί η Θεσσαλονίκη “πόλη των αθώων”, αναρωτήθηκε ο πάντα καχύποπτος Μπρεκ, φτάνοντας στη νύμφη του Θερμαϊκού και σεργιανίζοντας στη σαγηνευτική παραλία της;
Του Θανάση Παντέ
Αργά το απόγευμα της μέρας που η τηλεόραση για άλλη μια φορά πρόβαλε την ταινία “Διακοπές στην Αίγινα”, ύστερα από την προβολή της ταινίας και αφού κόπασε κάπως η ζέστη ο γράφων βγήκε να περιπλανηθεί στην Αιγινήτικη ενδοχώρα, αναζητώντας για άλλη μια φορά σημεία αναφοράς και μνήμης, όπως αυτά υπήρχαν στην ταινία.
Του Θανάση Παντέ
Το όνομα Αλέξανδρος Φορμπλόμοφ ήταν γνωστό στον Μπρεκ και γι’ αυτό άλλωστε το μπέρδεψε με το Ομπλόμοφ που διάβασε στα γράμματα της Φωτεινής Μανεστράκου.