Της Ικαριώτισσας

Ζώντας κοντά στον ΠΕΙΡΑΙΑ οι πριν έμποροι και τώρα μαυραγορίτες έπαιρναν φτηνά τα προϊόντα κατευθείαν από τους παραγωγούς και τα πουλούσαν δυσανάλογα ακριβά πάντα, μα τώρα οι δοσίλογοι και μαυραγορίτες έκαναν καριέρα περίσσεια. Αυτά τους λέει ο κυρ ΣΠΥΡΟΣ.

Του Θανάση Παντέ

Και ενώ ο γράφων με τον Πανούσο Γουηβεράκη ετοιμάζονταν για την Κρήτη, στις Σπέτσες ο πρίγκιπας Αρμάνδος, αφού εγκωμίασε τους Γουηβέριους και ιδιαίτερα τον Ιάσονα, μίλησε με θαυμασμό για τον Πανούσο Γουηβεράκη, προκαλώντας δυσφορία σε Σώζωντα και Λάου Λάο και απορία στη Μήντια και τη Λουίζα Μπρανκούρ, όπως ενημερώθηκε ο Ιάσων τηλεφωνικά, που είχε τους λόγους του να είναι ενοχλημένος με την επανεμφάνιση του πρίγκιπα Αρμάνδου. 

Του Θανάση Παντέ

Ούτε δεν ακούσει δεν ήθελε για Μάνη πριν κληρονομήσει πυργόσπιτο σε αυτή ο Πανούσος Γουηβεράκης. 

Του Θανάση Παντέ

Ήταν μια απρόσμενη εμφάνιση αυτή και ξάφνιασε τον Ιάσονα που δεν ξαφνιαζόταν συνήθως.

Αυτή τη φορά όμως η έκπληξη ήταν μεγάλη. 

Της Ικαριώτισσας  

Αυτά ειπώθηκαν, με απόλυτη εμπιστοσύνη και από τις δύο μεριές. Χαιρέτησαν στρατιωτικά τον κυρ ΣΠΥΡΟ, σε ένδειξη σοβαρότητας του σκοπού τους και του ρόλου τους. Ο ενθουσιασμός της νιότης στις μέρες που περνάμε ήταν το πρώτο που έπρεπε να κρατήσουμε, έλεγαν όταν έσμιγαν στη γιάφκα. 

Του Θανάση Παντέ

Τις μέρες της μεγάλης ζέστης ο Ιάσων Γουηβέριος κλείστηκε στο Αρχοντικό του ανοίγοντας στο φουλ το ερκοντίσιον και βέβαια ξανακλείνοντας τα παραθυρόφυλλα. 

Του Θανάση Παντέ

Καλοκαίρι και ο Σώζων με τη Μήντια ταξιδεύουν στα νησιά του Αργοσαρωνικού, απολαμβάνοντας τον έρωτά τους. 

Του Θανάση Παντέ

Ασπονδοι φίλοι ο Σώζων και ο Μαρμόλικος Γουηβέριος, ύστερα από την εκλογική τους αποτυχία ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, συναντήθηκα και έκαναν μια εκτενή συζήτηση βάζοντας νερό και αλάτι στις έως τότε διαφωνίες τους. 

Του Θανάση Παντέ

Η έκπληξη για τον Μπρεκ ήταν μεγάλη και δεν προσπάθησε να την κρύψει. Άλλωστε και να ήθελε δεν μπορούσε γιατί η γηραιά Ελπινίκη τον γνώριζε σαν κάλπικη δεκάρα. 

Της Ικαριώτισσας  

Δεύτερη χρονιά οι κατακτητές στη χώρα μας. Μέσα του ’42. Όσοι γλιτώνουν από τα μπλόκα, τις εκτελέσεις, πεθαίνουν από πείνα και τύφο. Καθημερινή εικόνα που πλέον τείνει να τη συνηθίσει το μάτι μας. Λένε πως μετά τη δίψα η πείνα είναι το χειρότερο καλό.