Η εξέγερση δικαιώθηκε λίγους μήνες αργότερα με την πτώση της δικτατορίας και την επαναλειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το κίνημα έδωσε πνοή στους νεολαιίστικους αγώνες και τους αγώνες των εργαζομένων της επόμενης δεκαετίας, που εδραίωσαν και διεύρυναν σταδιακά τις δημοκρατικές κατακτήσεις. Ο νεαρός μαθητής Καλτεζάς πλήρωσε κι αυτός με τη ζωή του τα “σταθεροποιητικά μέτρα” Σημίτη στην επέτειο του 1985, όπως είχαν πληρώσει και ο Κουμής και η Κανελλοπούλου στην επέτειο του 1980, σε μια προσπάθεια εκφοβισμού του ανοδικού ρεύματος της αλλαγής.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη 1973 έδωσε πνοή στις θεσμικές αλλαγές που ακολούθησαν: την κατάργηση των νομικών διακρίσεων απέναντι στις γυναίκες, την επέκταση των συνδικαλιστικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, την εδραίωση της δημοκρατίας, της ελευθερίας του λόγου, την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας σε μια κοινωνία αλληλεγγύης απέναντι στους πολίτες της και, όπως αποδείχθηκε και στους πολίτες άλλων χωρών που έφτασαν θαλασσοπνιγμένοι στις ακτές της χώρας μας.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, εξακολουθεί και σήμερα να εμπνέει τους αγώνες μας. Η χώρα μας σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, αγωνίζεται για δημοκρατία, για ποιοτική δημόσια δωρεάν παιδεία, για ένα σύστημα υγείας για όλους. Για την απεξάρτηση από την κηδεμονία των δανειστών. Ενάντια στο σύστημα διαπλοκής, στην εργασιακή απορρύθμιση, τη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό. Μέσα από τους αγώνες για δημοκρατία, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο αντιδικτατορικός αγώνας παραμένουν ζωντανοί.
*Δικηγόρος, βουλευτής Μεσσηνίας ΣΥΡΙΖΑ
