Να το μελετήσουμε σωστά το θέμα, χωρίς να βάλουμε στο μυαλό μας άλλα θέματα εκτός από το γενικό συμφέρον.

Άκουσα όμως και κάτι που μου κακοφάνηκε από τον κ. Ζαφειρόπουλο. Και αυτό είναι η απαξίωση του ερασιτεχνικού θεάτρου.

Πρώτον: Είναι ιστορική ανακρίβεια ότι προηγήθηκε το ΔΗΠΕΘΕΚ των θεατρικών πραγμάτων της πόλης. Προηγήθηκαν οι εκατοντάδες άνθρωποι της πόλης μας που είχαν την αγάπη, τον έρωτα με το θέατρο και που από αυτούς προήλθε το Μεσσηνιακό Ερασιτεχνικό Θέατρο, με οχτώ χρόνια διαφορά. Το ΜΕΘ ιδρύθηκε το 1977. Το ΔΗΠΕΘΕΚ το 1984.

Μέσα σε αυτά τα οχτώ χρόνια έγινε η έκρηξη και έγιναν και άλλα ερασιτεχνικά θέατρα.

Φαίνεται πως δεν είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί ο κ. Κώστας με αυτά. Όμως το ίδιο το ΔΗΠΕΘΕΚ ήξετε τι έκανε και στην ιδρυτική του πράξη με το υπουργείο Πολιτισμού συμπεριέλαβε στο Διοικητικό του Συμβούλιο ένα μέλος εκπρόσωπο του ΜΕΘ. Λέτε να μην ξέρανε τι κάνανε αυτοί που το αποφάσισαν;

Πράγματι είναι μεγάλο ΛΑΘΟΣ να μπερδεύει κανείς τα πράγματα.

Το επαγγελματικό θέατρο έχει το δικό του κύρος. Έχει την επιστημονική συγκρότηση αλλά και τη δική του φιλοσοφία και είναι σεβαστή και αποδεδειγμένη με αυτό το τεράστιο έργο που έχει προσφέρει και πρόσφερε στο Λαό μας.

Το ερασιτεχνικό κίνημα όμως κάνει και αυτό θέατρο που βγαίνει αγνά και αγαπημένα από τις ψυχούλες των ελεύθερων πολιτών και έτσι πρέπει να το βλέπουμε, έτσι πρέπει να το ζούμε και έτσι το ζούμε εμείς οι ερασιτέχνες.

Τελειώνω, για να μην κουράζω, με μια ιστορική στιγμή: Από το ΜΕΘ προτάθηκε να ανέβει το «Παραμύθι χωρίς όνομα», του μεγάλου μας Ιάκωβου Καμπανέλλη. Έπρεπε να πάρουμε την άδεια από το συγγραφέα. Ευδοκίμησε όμως η τύχη την ώρα εκείνη να είναι ο αείμνηστος Καμπανέλλης στην πόλη μας, στο ξενοδοχείο «Φιλοξένια». Έπινε τον καφέ του και του μίλησα, του παρουσίασα την ταυτότητα του ΜΕΘ. Όταν άκουσε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή από τη σκηνή του ΜΕΘ είχαν περάσει 475 άτομα, Καλαματιανοί, μου είπε ότι το έργο το δίνει χωρίς δικαιώματα και το αφιερώνει σε αυτούς τους ερασιτέχνες, σε εμάς στο ΜΕΘ και στο κοινό της πόλης δωρεάν. Μου είπε χαρακτηριστικά ότι αυτοί οι 475 ηθοποιοί «και μόνο καλοί θεατρικοί θεατές να γίνουν θα είναι καλό για το θέατρο και γι’ αυτό τους το αφιερώνω». Μετά από αυτή τη συμπεριφορά του μεγάλου μας καλλιτέχνη νομίζω ότι άλλα λόγια είναι περιττά.

*Ιστορικός πρόεδρος του Μεσσηνιακού Ερασιτεχνικού Θεάτρου