Υπάρχουν μια σειρά ζητημάτων, τα οποία είναι κρίσιμα προκειμένου να σχηματιστεί μία ολοκληρωμένη εικόνα του εύρους ή μη, του συλλογικού ελέγχου.
Στο προοδευτικό μπλοκ της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει αναζήτηση νέων μορφών διακυβέρνησης όχι μόνο μεταξύ κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά με συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στην τελευταία. Η τυπική αντιπροσωπευτικότητα μέσα από τις εκλογικές διαδικασίες νομιμοποιεί μεν τις αποφάσεις, αφήνει ωστόσο τους πολίτες έξω από διαδικασίες ενεργούς συμμετοχής κατά τη διάρκεια της περιόδου διακυβέρνησης.
Στο συντηρητικό μπλοκ της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει αναζήτηση για το «μικρό τοπικό παράρτημα κράτους», της «αποτελεσματικότητας» του, των αποφάσεων των «άνω» στους «κάτω». Υπάρχει εχθρότητα στον πολιτικό άξονα όχι μόνο να υπάρχουν συμμετοχικοί θεσμοί, αλλά να λειτουργούν με τέτοιο τρόπο που να προσελκύουν τους πολίτες και να παράγεται αποτέλεσμα προς το κοινό καλό. Η ενίσχυση της συμμετοχικής δημοκρατίας αποτελεί προϋπόθεση για την ενδυνάμωση της τοπικής αυτοδιοίκησης και των προοδευτικών χαρακτηριστικών της.
Επιλέγουμε να σταθούμε στο χρόνο που απασχολούσαν παλιότερα και σήμερα τα Δ. Σ. οι ερωτήσεις σε κάθε συνεδρίαση τους και στη συνέχεια θα σταθούμε πως μπορούν να τροφοδοτηθούν άλλα κανάλια ελέγχου του έργου της δημοτικής αρχής μειώνοντας το χρόνο ερωτήσεων.
Οι καποδιστριακοί δήμοι συνεδρίαζαν σχεδόν κάθε εβδομάδα έχοντας ένα μικρό γεωγραφικό πεδίο αναφοράς και σαφέστατα ένα μικρότερο αντικείμενο ενασχόλησης. Τρεις ώρες το μήνα ήταν οι ερωτήσεις και οι επερωτήσεις που πραγματοποιούνταν στις διαδικασίες του καποδιστριακού δήμου. Δώδεκα με δεκαπέντε ώρες ήταν ο ένας θεσμικός πυλώνας ελέγχου ανά μήνα για τους δημότες του σημερινού Δήμου της Καλαμάτας από τα τέσσερα Δ.Σ.!
Η συνέχεια είναι γνωστή στον μεγάλο και με αυξημένες αρμοδιότητες Καλλικρατικό Δήμο, ήταν περίπου 4-5 ώρες ανά μήνα μέχρι την κατάργηση- λόγω των μνημονιακών περιορισμών μιας μικρής αποζημίωσης που δινόταν από την συμμετοχή στις συνεδριάσεις. Από τότε και ύστερα οι συνεδριάσεις έγιναν ουσιαστικά μια φορά το μήνα το ελάχιστο όριο που επέτρεπε ο νόμος δηλαδή με 1 ώρα ερωτήσεων ανα μήνα. Ας αναφέρουμε πόσες ερωτήσεις γίνονται για τις σχολικές μονάδες στις συνεδριάσεις ή για θέματα κοινωνικής πρόνοιας για να αντιληφθούμε το μέγεθος του προβλήματος. Φυσικά ο έλεγχος της δράσης της δημοτικής αρχής έχει και άλλα σημαντικά κανάλια κλειστά.
(Συνεχίζεται)
Σταμάτης Μπεχράκης, δημοτικός σύμβουλος Καλαμάτας
