Το πρώτο θέμα αφορούσε στην ένταξη της Καλαμάτας στις 100 Κλιματικά «Έξυπνες» και Ουδέτερες πόλεις της Ε.Ε.
Για αυτό το θέμα έγινε μια παρουσίαση του τρόπου και των πρακτικών που θα προτάξει η πόλη μας για το μέλλον της προκειμένου να ενταχθεί με χρηματοδοτήσεις από διάφορες πηγές για τις 100 Έξυπνες πόλεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι τρόποι και οι πρακτικές, όμως, όπως διαπιστώσαμε, ήταν οι ίδιες ΑΚΡΙΒΩΣ με αυτές που εφαρμόζονταν επί πολλές δεκαετίες στην πόλη μας και έχουν συμβάλει στην Κλιματική Κρίση.
Μικρές προτάσεις για παρεμβάσεις, όπως π.χ οι θεσμοθετημένη θωράκιση των κτιρίων για την εξοικονόμηση ενέργειας, θεσμοθετημένη από την ΕΕ, και η διαχείριση των απορριμμάτων μας δεν δίνουν ακόμα και σήμερα οριστικές και «Έξυπνες» λύσεις σήμερα. Αυτά γίνονται από την πόλη μας χωρίς ορατά αποτελέσματα βελτίωσης των κακώς κειμένων. Το μόνο ενδιαφέρον για τις Δημοτικές Αρχές είναι η εξεύρεση χρημάτων για έργα, ποια έργα; και για να μη χάσουμε τις επιδοτήσεις και χρηματοδοτήσεις, ανεξάρτητα αν τα προτεινόμενα έργα πρέπει να έχουν και περιβαλλοντικό πρόσημο.
Για αστικό και περιαστικό πράσινο ούτε λόγος. Θέλουμε με μερικές γλάστρες μέσα στην πόλη, τα «πάρκα τσέπης», να δείξουμε στην Επιτροπή Κρίσης των 100 πόλεων ότι έχουμε πράσινο. Τον εαυτό μας μπορεί να τον ξεγελάσουμε ίσως, αλλα τους Κριτές ενός τόσο μεγάλου εγχειρήματος δύσκολα έως αδύνατον να τους ξεγελάσουμε.
Για αυτά τα θέματα και άλλα σχετικά θα επανέλθουμε.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα, ήταν η συζήτηση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τα προτεινόμενα έργα του προλιμένα δηλ. ανατολικά του αντιβραχίονα έως του Ταμπάκη καθώς και του υπάρχοντος λιμένα, μέσω ενός μάστερ πλαν (προγραμματικού σχεδίου). Δηλ. η συζήτηση για τις επιπτώσεις, περιβαλλοντικές και οικονομικές (κόστος – όφελος) οι δύο βασικές παράμετροι του θέματος. Συζήτηση που πρακτικά δεν έγινε.
Το θέμα αυτό παρακάμφθηκε. Δε συζητήθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αλλά τέθηκε θέμα μάστερ πλαν. Ετσι στην ουσία η συζήτηση οδηγήθηκε εκτός θέματος.
Στο έργο αυτό προτείνονται :
Τεράστιες κτιριακές εγκαταστάσεις για τη στέγαση των Ναυταθλητικών Συλλόγων, επιχωμάτωση 6 στρεμμάτων εντός του θαλασσίου περιβάλλοντος για τα πιο πάνω κτίρια, τσιμεντοστρώσεις πάνω στο χειμέριο κύμα, πλακοστρώσεις, διάθεση χώρου για 25 μέγα- γιώτ και άλλες επεμβάσεις, όπως σιντριβάνι, που ανεβάζουν τα τετραγωνικά μέτρα σε λιμένα και προλιμένα στο εξωφρενικό μέγεθος των 8.500 τ. μ. για κάλυψη σε ένα παρθένο περιβάλλον των ακτών μέχρι την οδό Ναυαρίνου.
Αυτά δεν συζητήθηκαν στα πλαίσια της περιβαλλοντικής διάστασης των έργων αλλα αναλώθηκε χαμένος χρόνος για αλλαγές το ήδη υπάρχον masterplan, χωρίς να προταθούν απαλείψεις ή μειώσεις καλυπτόμενων εκτάσεων σε αυτό το μάστερ πλαν, που ήταν το ζητούμενο.
Η Κλιματική Κρίση και μόνο έπρεπε να σβήσει όλα τα μέχρι σήμερα πλάνα και να ξεκινήσει ο σχεδιασμός από την αρχή. Αν το masterplan του λιμανιού που έχει σχεδιαστεί από το Δήμο συνοδεύσει τη συμμετοχή στις 100 πόλεις, η απόρριψη είναι βεβαία. Ακόμα και νομικά, η υλοποίηση δεν επιτρέπεται, γιατί από την Ε.Ε υπογράφηκε το 2008 η σύμβαση της Βαρκελώνης που αφορά στις ακτές της Μεσογείου. Η συνθήκη της Βαρκελώνης ισχύει άνευ εταίρου και για τη χώρα μας σύμφωνα με απάντηση που έχουμε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Η συνθήκη της Βαρκελώνης λοιπόν αναφέρει ότι η οποιαδήποτε οικοδόμηση απαγορεύεται σε απόσταση 100 τουλάχιστον μέτρα από το χειμέριο κύμα, εκτός αν υπάρχει λόγος για «Έργα δημοσίου συμφέροντος».
Εδώ τίθεται το ερώτημα, είναι τα κτίσματα στέγασης συλλόγων «έργα δημοσίου συμφέροντος» ώστε να απαιτούνται δύο διώροφα κτίσματα, 750 τ.μ το καθένα δηλ. συνολικά 1500 τ.μ. επάνω στο χειμέριο κύμα, σε επιχωματώσεις 6 στεμμάτων στο θαλάσσιο περιββάλλον; Εμείς σαν τέτοιο κτίσμα θεωρούμε μόνο το κτίριο Σέγκεν ως «έργο δημοσίου συμφέροντος» 500 τ.μ στον υπάρχοντα Λιμένα βέβαια.
Έγινε μια πολύ έντονη συζήτηση με διαξιφισμούς και κυρίως το κλίμα ήταν: όποιος δε θέλει δύο τεράστια διώροφα κτίρια κάτω από το ιστορικό κτίριο «Πανελλήνιο» για να στεγαστούν δύο ναυταθλητικοί σύλλογοι , είναι κατά του αθλητισμού και των συλλόγων τους, έτσι πρέπει να είναι;
Εκτός των άλλων σημαντικών παραλήψεων, δεν ακούσαμε κανένα δημοτικό σύμβουλο ή άλλον ομιλητή να αναφερθεί στο τεράστιο κόστος των τεράστιων δίδυμων κτιρίων κυριολεκτικά πάνω στο κύμα κυριολεκτικά. Είναι γνωστό και από το λαϊκό άσμα ότι «όταν χτίζεις στην άμμο παλάτια ο καιρός θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια».
Για να μη γίνουν λοιπόν τα μεγάλα δίδυμα κτήρια των ναυταθλητικών συλλόγων συντρίμμια, πρέπει να πέσουν στη βάση τους τεράστιες ποσότητες τσιμέντων για το σχηματισμό «λεκανών» με μπετά ταχείας πήξης, τεράστιες ποσότητες σιδήρων. Στα οικοδομήματα πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα καλύτερα και επομένως ακριβότερα οικοδομικά υλικά, μέσα και έξω από τα κτήρια για να μη τα διαβρώσει η θάλασσα. Δηλαδή τα κτήρια αυτά θα κοστίσουν πάρα πολύ ακριβά. Και αν υπολογίσουμε με μια μέση τιμή ενός νεόδμητου διαμερίσματος στις 3.000 Ευρώ φανταστείτε πόσο θα κοστίσουν. Περίπου 3.000 το τ.μ Χ 750 τ.μ κάθε κτίριο Χ δύο ορόφους = 4.500.000 Ευρώ Χ 2 κτήρια = 9.000.000 ΕΥΡΩ, αυτά τα μεγαθήρια. Επίσης θα πρέπει να ποντιστούν τεράστια κρηπιδώματα για την προστασία των κτιρίων αυτών με άγνωστη δαπάνη. Αλλα όπως προείπαμε ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ Η ΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 100 ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΟ ΚΥΜΑ.
Εκτός των άλλων, αλήθεια θα μπορούν να οι δύο ιδιωτικοί Σύλλογοι να καταβάλλουν τα αναλογούμενα ενοίκια; Μήπως θεωρούν ότι οι πολίτες της Καλαμάτας θα τα παραχωρήσουν δωρεάν και θα τα συντηρούν επ αόριστον για να είναι σε καλή κατάσταση ; Δεν είναι πολύ μεγάλη αυτή η απαίτηση αλλα και αδικαιολόγητη;
Πάντως υπήρξαν και προτάσεις από πλευράς Δημοτικών Συμβούλων για μεταφορά των εγκαταστάσεων των Ναυταθλητικών Συλλόγων στη Δυτική Παραλία σε ιδιόκτητη έκταση του Δήμου 47 στρεμμάτων. Δηλ. να υπάρξει προσφορά του Δήμου για μετεγκατάσταση αντί της απαξίωσης ολόκληρης της περιοχής του προλιμένα.
Ο Δήμος Καλαμάτας πρέπει λοιπόν αλλά και η Αρχή που είναι αρμόδια για την έκδοση των περιβαλλοντικών όρων, να ξαναδουν το θέμα του master plan και να αναλογιστουν την περιβαλλοντική επιβάρυνση με όρους ΜΠΕ αλλά και νομικά, διότι πιθανόν να βάλει σε ψυχοφθόρες και ακριβές διαδικασίες στο ΣτΕ τους πολίτες που δεν συμφωνούν με τις λανθασμένες και αντί-αειφόρους επιλογές του Δήμου Καλαμάτας.
Τέλος όσον αφορά στην μεγάλη αποθήκη του λιμανιού πρέπει άμεσα τα στοιχεία αμιάντου που είναι εκτεθειμένα στους ανέμους και τις βροχές και επικίνδυνα για τη Δημόσια υγεία να αντικατασταθούν από άλλα ακίνδυνα στοιχεία, μέχρι να υπάρξουν τελικές λύσεις για την ύπαρξή της ή όχι.
Γενικώς, η συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο ελάχιστα και ακροθιγώς αναφέρθηκε στη ΜΠΕ και αναλώθηκε στο εκτός θέματος master plan, αντί να προτείνει τις διατάξεις του Πρωτοκόλλου της Βαρκελώνης, διατάξεις που αφορούν την «κοινή φυσική και πολιτιστική κληρονομία του λιμανιού μας, στην ανάσχεση και αντιστροφή της διαδικασίας υποβάθμισης της παράκτιας ζώνης του λιμανιού, την αποτροπή των κινδύνων που απειλούν την παράκτια ζώνη».
Επίσης, ότι πρέπει να προστατευθεί η ακρογιαλιά όχι μόνο του λιμανιού αλλα και ολόκληρης της αναπεπταμένης ακτής, από τη Μαρίνα μέχρι το Φιλοξένια και ακόμα πιο πέρα, του στολιδιού της Καλαμάτας, με ήπιες παρεμβάσεις π.χ βραχονησίδες, που θα αναστρέψουν τους κινδύνους της Κλιματικής Κρίσης και θα μειώσουν τον αρνητικό αντίκτυπο των φυσικών καταστροφών.
Και πάνω από όλα να υπάρξει ΑΕΙΦΟΡΟΣ και όχι την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ της παράκτιας ζώνης τόσο εντός όσο και εκτός του λιμανιού που είναι η προέκταση του για την αναζωογόνηση των υδάτων του λιμανιού.
ΠΡΟΤΑΣΗ
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΚΙΤΡΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ κηρυχθεί, ΩΣ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΣΩΣΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗ.
Τα χρήματα του ποσού των 41.000.000 Ευρώ, που αφορούν το λιμάνι θα πρέπει να διατεθούν εκεί και όχι μέσα στο λιμάνι. Οι κίνδυνοι είναι έξω από το λιμάνι και όχι μέσα.
Γεωργία Σαραντέα – Κουνιάδου
Μέλος της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ από το 1989 χρόνο ίδρυσης της Κίνησης.