ΣΥΡΙΖΑ: Μπροστά σε νέα διακυβέρνηση;

Κυριακή, 15 Ιανουαρίου 2023 09:18

ΣΥΡΙΖΑ: Μπροστά σε νέα διακυβέρνηση;

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Του Σωτήρη Βλάχου
Τα διαπλεκόμενα, οι θανάσιμοι κίνδυνοι της εξουσίας και η φθορά των κυβερνητικών στελεχών, που βρίσκεται η πραγματική εξουσία και ποιος κινεί τα νήματα στην οικονομία, τι επιβάλλεται να γίνει για να υπάρχει ελπίδα;

Ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ό,τι χειρότερο μπορούσε να συμβεί στον Ελληνικό λαό, με εξαίρεση τη Χρυσή Αυγή, είναι μια πραγματικότητα που «τεκμηριώθηκε» μετά από μια τετράχρονη διακυβέρνηση της.

Αυτό που ωστόσο πρέπει να απαντηθεί είναι το πως μπόρεσε αυτή η δύναμη να βρεθεί ξανά στην εξουσία το 2019, μετά που η ελληνική εργατική τάξη έδωσε την ευκαιρία στον Σύριζα να αποδείξει τι μπορεί να κάνει. Απαντήσεις όπως «τα ΜΜΕ ήταν δικά τους» και ότι «άσκησαν μια εξοντωτική επίθεση στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ», δεν μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο.

Δικά τους ήταν και στην περίπτωση του δημοψηφίσματος. Και η επίθεση τους ακόμα πιο βίαιη. Το μόνο που κατάφεραν όμως, τότε που υπήρχε ελπίδα, ήταν να πάρουν την απίστευτη απάντηση του 62%.

Δεν μπορεί κατά την άποψη μας να οδηγηθεί η συζήτηση σε οτιδήποτε ουσιαστικό, αν δεν ξεκινά από την αναγνώριση ότι επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε ούτε γιώτα από το θεσμικό πλαίσιο διακυβέρνησης της κοινωνίας. Και ότι η πραγματική εξουσία ποτέ δε βρέθηκε στα χέρια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που και οι ίδιοι άφησαν κάποιες φορές να φανεί ότι παραδέχονται. Αλλά δεν αρθρώνουν ούτε μια λέξη για το πως και πότε θα μπορούσε αυτό να αλλάξει.

Ναι, σε όλη τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η πραγματική εξουσία διατηρήθηκε στις ιδιωτικές τράπεζες και σε αυτούς που επενδύουν. Και στην κρατική μηχανή που ελεγχόταν από αυτά τα οικονομικά κυκλώματα και συμφέροντα πολύ περισσότερο από ότι από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίθετα μάλιστα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ολοένα και περισσότερο προσαρμοζόταν στις διαθέσεις αυτών των συμφερόντων. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορικά, όταν η οικονομική στρατηγική Σύριζα στόχευε στην προσέλκυση επενδύσεων από τις αγορές, από το ίδιο το Κεφάλαιο.

Το αν ο Τσίπρας, η Αχτσιόγλου, ο Χαρίτσης ή οποιοσδήποτε άλλος δεν είναι διεφθαρμένοι, δεν έκανε καμιά διαφορά στο ποια συμφέροντα θα επέβαλλαν τελικά τη θέληση τους. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα που θα πρέπει να αντικριστεί με τόλμη από κάθε Συριζαίο.

«ΑΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΝΕΙ like ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΧΑΘΗΚΕ»

Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο του Κώστα Βαξεβάνη, με τίτλο «Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει like στον εαυτό του, χάθηκε», παρουσιάστηκε στο Documento (Μετά την ήττα στις Ευρωεκλογές του 2019).

Το κείμενο περιστρεφόταν γύρω από το τι μπορεί να είναι το κόμμα Σύριζα και ποια πρέπει να είναι η σχέση του με την κοινωνία.

Η πιο σημαντική συμβολή όμως του Κώστα Βαξεβάνη βρίσκεται στον εντοπισμό και καταγραφή αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ως θανάσιμοι κίνδυνοι της εξουσίας.

Τι συνέβη στον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ -Οι θανάσιμοι κίνδυνοι της εξουσίας

Το πρόβλημα μετά την συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Σύριζα ήταν αυτό που ο ίδιος ο Κ.Β. είχε καταγράψει στο κείμενο του δυο μόνο μέρες μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019.

«Μετά τον ιστορικό συμβιβασμό του 2015, τα κυβερνητικά στελέχη αναλώθηκαν στη «δυσκολία της διαπραγμάτευσης» και δυστυχώς ετεροπροσδιορίστηκαν και δικαιολογήθηκαν από αυτή…»

«Πολιτικό προσωπικό που νοιαζόταν περισσότερο για τη διαιώνισή του απ’ ό,τι για τον διαφαινόμενο κίνδυνο πως χάνει την ευκαιρία…»

«Με ελάχιστες εξαιρέσεις υπουργών, οι πολλοί λόγω άγνοιας και ανικανότητας παραδόθηκαν σε «ευέλικτους» που εμφανίζονταν ως τεχνοκράτες στην αρχή για να λύσουν θέματα και στη συνέχεια για να διατηρήσουν τον υπουργό στη θέση του…»

«Οι δειλοί ανακάλυψαν το «σεβασμό στους θεσμούς» τους οποίους διύλιζαν την ώρα που κατάπιναν το παλιό σύστημα ή είχαν την αυταπάτη πως θα το κάνουν φιλικό ώστε να τους ανέχεται…»

«Ένα μεγάλο πρόβλημα ήταν πως αρκετά στελέχη του κόμματος και του κρατικού μηχανισμού πίστεψαν στην παρένθεση ΣΥΡΙΖΑ και μεθόδευσαν το πολιτικό τους μέλλον μετά την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ...»

«Ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε σε πλήρη αναντιστοιχία με τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ, τη μεγάλη μάζα δηλαδή που χωρίς να έχει κομματική ένταξη πίστευε στο ΣΥΡΙΖΑ…»

Το πρόβλημα μετά την συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Σύριζα ήταν ότι το κυβερνητικό επιτελείο ολοένα και περισσότερο ξέκοβε από τον έλεγχο του κόμματος του, των ανθρώπων που τον ανέδειξαν στην εξουσία. Και ολοένα και περισσότερο αφομοιωνόταν από την κρατική μηχανή στην οποία κουμάντο κάνουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Και από τα δίκτυα που αυτά τα συμφέροντα έχουν παντού.

Το πρόβλημα με τον κυβερνητικό Σύριζα μετά την συνθηκολόγηση του, ήταν η καθημερινή φθορά του μέσα στα δίκτυα με τα οποία δεν τόλμησε να συγκρουστεί.

Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι ιστορικά στελέχη του Σύριζα δεν φθάρηκαν και δεν αφομοιώθηκαν, ο κυβερνητικός Σύριζα είχε δεθεί με το σύστημα μέσα από αμέτρητους τεχνοκράτες, συμβούλους και παρασυμβούλους «Συριζαίους» –με τρόπους που πολύ όμορφα περιγράφει ο Κ.Β. πιο πάνω.

Ένα αριστερό κόμμα στην εξουσία θα έχει ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, κάποιων μηνών ίσως, για να συγκρουστεί με τους μηχανισμούς, τα διαπλεκόμενα και τα δίκτυα και να τα αντικαταστήσει. Διαφορετικά είναι καταδικασμένο.