Κύριος φορέας διαχείρισης είναι οι γνωστές ΔΕΥΑ που καλούνται να εφαρμόσουν, στα πλαίσια του νόμου 1069/80, αφενός την ορθολογική διαχείριση των υδάτων και αφετέρου την επεξεργασία και αξιοποίηση των λυμάτων μας. Το ιδεατό θα ήταν να υπάρχει ένας πλήρης κύκλος επαναχρησιμοποίησης και επανάκτησης που σε πολλές περιπτώσεις είναι εφικτό.
Είναι όμως αυτό στις άμεσες προτεραιότητες της δημοτικής αρχής; Έχουμε διαπιστώσει όλοι ότι οι υπηρεσίες της ΔΕΥΑ Καλαμάτας είναι σαφώς υπερκοστολογημένες και σε μια περίοδο ύφεσης είναι επιβεβλημένο να μειωθούν κατά τουλάχιστον 5% , όπως έπραξε η ΕΥΔΑΠ. Σε αυτό συνηγορεί το γεγονός ότι έχουν σταματήσει οι νέες συνδέσεις που απαιτούν επεκτάσεις δικτύων, γεγονός που κοστίζει και αργεί να γίνει απόσβεση και αφετέρου έχουν προστεθεί οι χρεώσεις σε δημοτικά διαμερίσματα που δεν υπήρχαν. Επίσης έχουν συρρικνωθεί μισθοί και λειτουργικά έξοδα. Άρα θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένο η ΔΕΥΑΚ να προβεί σε μείωση των τιμολογίων της.
Υπάρχουν επίσης σοβαρές ενστάσεις για τις χρεώσεις σε ορεινά δημοτικά διαμερίσματα επειδή δεν υπάρχουν αντλιοστάσια και η τροφοδοσία γίνεται με φυσική ροή. Δεν έχουν επίσης γίνει τεχνικές μελέτες και δεν υπάρχει σχεδιασμός για βιολογικούς καθαρισμούς και επεξεργασία λυμάτων των μικρών οικισμών.
Άρα υπηρεσίες προσφέρονται εκεί που υπάρχουν αυξημένα έσοδα και συμβαίνει επίσης η ΔΕΥΑΚ να έχει ένα ειδικό τέλος 80%, που σχεδιάσθηκε την περίοδο της λειψυδρίας και να διατηρεί κλιμακωτές χρεώσεις για την υψηλή κατανάλωση ακόμα και τους χειμερινούς μήνες, με αποτέλεσμα πολλές φορές το τιμολόγιο του νερού να είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό της ΔΕΗ.
Οι παρερχόμενες υπηρεσίες σε πολλές περιπτώσεις υπολείπονται των προδιαγραφών πόσιμου νερού πάλι σε ορεινά δημοτικά διαμερίσματα.
Τα ερωτήματα που προβληματίζουν έντονα, είναι τα υψηλά τιμολόγια, η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για την αξιοποίηση και διαχείριση των υδάτινων πόρων του δήμου, η απουσία σχεδίου για τα λύματα ορεινών οικισμών καθώς και σχέδιο για την επαναχρησιμοποίηση του επεξεργασμένου νερού και της λυματολάσπης που μέχρι σήμερα δεν έχουν αξιοποιηθεί. Επιπροσθέτως, γιατί δεν περιλαμβάνεται και η άρδευση στο αντικείμενο της ΔΕΥΑΚ, όπως δίνει τη δυνατότητα ο νόμος 3274/2004, σε αντιστοιχία των περιφερειακών διευθύνσεων υδάτων, για να έχουμε συνολική διαχείριση των υδάτινων πόρων του Δήμου μας;
Σημαντικό επίσης βήμα θα ήταν η ενοποίηση του συνδέσμου ύδρευσης με την ΔΕΥΑΚ που θα είχε σημαντικά οφέλη και οικονομίες κλίμακας.
Δεν θα πρέπει βέβαια και να λησμονούμε ότι μέσα στο λογαριασμό υπάρχει και το πολιτιστικό τέλος που σήμερα αμφισβητείται έντονα η αξιοποίηση του από το δήμο Καλαμάτας.
