Αυτό το ερώτημα «Μας φέρνει στην εξέταση της οικονομικής βάσης… των συνθηκών» ( Ένγκελς, «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους), που επέτρεψαν τη μετάβαση από τις αταξικές στις ταξικές κοινωνίες.
Των συνθηκών που επέτρεψαν τη μετάβαση από τις κοινωνίες όπου η διαίρεση σε τάξεις «ήταν αδύνατη», στις κοινωνίες όπου έγινε η πιο αποδεκτή κανονικότητα.
Στις κοινωνίες όπου ο αμύθητος πλούτος στάθηκε δίπλα από την απέραντη εξαθλίωση της μεγάλης πλειοψηφίας.
Ήταν οι εξελίξεις στην παραγωγική δυνατότητα που έδωσαν τις βάσεις για να αρχίσει ο κατακερματισμός των κοινωνιών αυτών σε τάξεις.
«Η αύξηση της παραγωγής σε όλους τους κλάδους – κτηνοτροφία, γεωργία, οικιακή βιοτεχνία – έδωσε στην ανθρώπινη εργατική δύναμη την ικανότητα να παράγει ένα προϊόν μεγαλύτερο από αυτό που ήταν απαραίτητο για τη συντήρησή της» (Το ίδιο)
Μέσα στις πολύ σκληρές συνθήκες διαβίωσης εμφανίζεται ο ανταγωνισμός για το ποιος θα ιδιοποιηθεί τα περισσεύματα.
Και η δομή των αταξικών κοινωνιών αλλάζει.
«Οι ανισότητες ιδιοκτησίας μεταξύ των μεμονωμένων κεφαλών των οικογενειών διαλύουν τις παλιές κοινότητες που βασίζονταν στην κοινή ευθύνη του νοικοκυριού…
«Η καλλιεργούμενη γη παραχωρείται για χρήση σε μόνες οικογένειες, αρχικά προσωρινά, αργότερα οριστικά…
«Η μετάβαση στην πλήρη ιδιωτική ιδιοκτησία ολοκληρώνεται σταδιακά».
Οι κοινωνίες, οι κοινότητες, «από μια οργάνωση φυλών για την ελεύθερη διεκπεραίωση των δικών τους υποθέσεων γίνονται μια οργάνωση για τη λεηλασία και την καταπίεση των γειτόνων τους…
«Και αντίστοιχα, τα όργανά τους μετατρέπονται από όργανα της λαϊκής βούλησης σε ανεξάρτητα όργανα κυριαρχίας και καταπίεσης του λαού» ((Το ίδιο).
Το κοινό είδος, ο άνθρωπος, ο Homo Sapiens, που η ανάγκη για μικρές διαχειρίσιμες ομάδες τον οδήγησε στη δημιουργία διαφορετικών, ανταγωνιστικών φυλών, οδηγήθηκε τελικά και στη δημιουργία εσωτερικών ανταγωνισμών στις ίδιες τις φυλές.
Η εσωτερική αρμονία χάνεται, δεν υπάρχουν πια τα κοινά συμφέροντα που δημιουργούσαν την εσωτερική κοινή βούληση.
Οι ανταγωνισμοί των ανθρώπων, των τάξεων που εμφανίστηκαν, δεν θα μπορούσαν να τις αφήσουν πια να λειτουργούν χωρίς καταστροφικούς σπασμούς.
«Δημιουργείται έτσι η ανάγκη για δημιουργία μιας δύναμης που να στέκεται πάνω από τις αντιμαχόμενες τάξεις, (να) καταστείλει την ανοιχτή τους σύγκρουση».
Έτσι δημιουργείται το κράτος, που είναι το όργανο τελικά «της πιο ισχυρής, οικονομικά άρχουσας τάξης».
Το κράτος δεν υπήρχε από πάντα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της δημιουργίας τάξεων με ανταγωνιστικά συμφέροντα.
Η δημιουργία του λίγο πολύ συμπίπτει χρονικά με την δημιουργία των τάξεων.
Ο άνθρωπος έζησε χωρίς αυτό τα περισσότερα χρόνια της ύπαρξής του.
«Το αρχαίο κράτος ήταν, πάνω απ' όλα, το κράτος των δουλοκτητών για να κρατούν κάτω τους σκλάβους…
«Το φεουδαρχικό κράτος ήταν το όργανο των ευγενών για να κρατούν κάτω τους αγρότες δουλοπάροικους…
«Και το σύγχρονο αντιπροσωπευτικό κράτος είναι το όργανο για εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας από το κεφάλαιο».
Η δημιουργία των τάξεων και του κράτους έπαιξαν το δικό τους θετικό ρόλο στο να φτάσουμε στα σημερινά τεχνολογικά επιτεύγματα που θα επιτρέψουν την «άρνηση της άρνησης».
«Ο πολιτισμός (οι ταξικές κοινωνίες) πέτυχε πράγματα για τα οποία η κοινωνία των φυλών (η αταξική κοινωνία) δεν ήταν ικανή…
«Τα κατάφερε όμως θέτοντας σε κίνηση τα κατώτερα ένστικτα και πάθη στον άνθρωπο και αναπτύσσοντάς τα σε βάρος όλων των άλλων ικανοτήτων του…
«Από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα, η καθαρή απληστία ήταν το κινητήριο πνεύμα του πολιτισμού (των ταξικών κοινωνιών)…
«Πλούτος και πάλι πλούτος και άλλη μια φορά πλούτος, πλούτος, όχι της κοινωνίας, αλλά του μοναδικού σκορβούτου – αυτό ήταν ο ένας και τελικός στόχος του» (Ένγελς, «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους»)
Η τεράστια προσφορά του Μαρξισμού, όπως αναφέραμε ήδη στο προηγούμενο κείμενο μας, του επιστημονικού σοσιαλισμού, δεν έγκειται στη περιγραφή μιας ιδανικής κοινωνίας ως εναλλακτικής πρότασης στις ταξικές κοινωνίες του απέραντου πλούτου των λίγων και της μαζικής δυστυχίας.
Ο Μαρξισμός δεν περιέγραψε μια τέτοια κοινωνία την οποία έβαλε ως στόχο.
Ο Μαρξισμός εντόπισε τους νόμους που καθόρισαν την πορεία των ανθρώπινων κοινωνιών.
Τους υλικούς όρους που οδήγησαν από τις αταξικές κοινωνίες στον πολιτισμό, στις ταξικές δηλαδή κοινωνίες και που αναπόφευκτα θα οδηγήσουν ξανά στις αταξικές κοινωνίες - τον κουμμουνισμό…
Όπου οι άνθρωποι δεν θα έχουν να μοιραστούν περισσεύματα ανεπαρκέστατα για να ικανοποιήσουν το σύνολο, αλλά αφθονία πέρα για πέρα ικανοποιητική για όλους.
«Πλησιάζουμε γρήγορα ένα στάδιο ανάπτυξης της παραγωγής στο οποίο η ύπαρξη αυτών των τάξεων όχι μόνο έχει πάψει να είναι αναγκαιότητα…
«αλλά γίνεται θετικό εμπόδιο για την παραγωγή. Θα πέσουν τόσο αναπόφευκτα όσο προέκυψαν κάποτε…
«Το κράτος αναπόφευκτα πέφτει μαζί τους» (Το ίδιο).
Οι ταξικές κοινωνίες μέχρι και τον καπιταλισμό ήταν χωρισμένες σε ένα σωρό τάξεις με ανταγωνιστικά συμφέροντα.
Ο καπιταλισμός απλοποιεί τα πράγματα, βάζοντας ουσιαστικά δύο τάξεις τη μια απέναντι στην άλλη: Το κεφάλαιο και την εργατική τάξη.
Για πρώτη φορά απέναντι στην άρχουσα τάξη στέκεται μια τόσο μεγάλη τάξη με κοινά συμφέροντα.
Η νίκη της είναι αναπόφευκτη.
Θα πρέπει να είναι αναπόφευκτη, αν είναι να διατηρηθούν όσα έχει καταφέρει μια εξαιρετικά δύσκολή πορεία εξέλιξης δεκάδων χιλιάδων χρόνων.
Ό,τι έχουν φτιάξει οι ταξικές κοινωνίες, με τεράστιο κόστος σε ανθρώπινο πόνο, κινδυνεύει με ολοκληρωτικό αφανισμό από το τελευταίο στάδιο των ταξικών κοινωνιών, τον καπιταλισμό, τον καπιταλισμό της παγκόσμιας κρίσης…
Που στην επιθανάτια αγωνία του κάνει τη γενική φτωχοποίηση και δυστυχία μια κανονικότητα.
Οδηγεί στην επανεμφάνιση του φασισμού ως ευρωπαϊκού φαινομένου ξανά.
Στον εξαιρετικά καταστροφικό και χωρίς τέλος πόλεμο Δύσης – Ρωσίας σε Ουκρανικά εδάφη.
Στη βαρβαρότητα της γενοκτονίας στη Παλαιστίνη.
Στη δημιουργία μπλοκ με την Κίνα από την μια και τις ΗΠΑ από την άλλη που παραπέμπουν στην περίοδο πριν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όσο αδυσώπητη και να είναι όμως η αντίσταση των αρχουσών τάξεων και του κράτους τους, η πτώση τους είναι αναπόφευκτη.
«Η ιστορία παρέδωσε την σκυτάλη της κοινωνικής εξέλιξης από τον μεσαίωνα στην καπιταλιστική κοινωνία πάνω στο όχημα της ιδιωτικής επιχείρησης…
«Μέσα στη γενική καθυστέρηση της εποχής, κάποιοι από αυτούς που μέσα από συγκυρίες και ιστορικά τυχαίους λόγους στάθηκαν πάνω από την εποχή τους…
«παλέψαν μέσα στη ζούγκλα της αγοράς, χωρίς νόμους και ηθική, με μοναδικό κίνητρο το κέρδος και όπλο την νέα επαναστατική για την εποχή τεχνολογία…
«και μετέτρεψαν την μικρή επιχείρηση σε μεγάλη, τεράστια μονάδα παραγωγής, όπου ένα ολόκληρο κοινωνικό σύνολο συντονίζεται και συνεργάζεται για να γίνει δυνατό το τελικό προϊόν…
«Η μικρή επιχείρηση έγινε έτσι κοινωνικό εργαστήρι και η ατομική ιδιοκτησία αναχρονισμός…
«Η κακοδαιμονία, τα αδιέξοδα, οι παγκόσμιοι πόλεμοι, σ’ αυτό τον αιώνα έχουν την ρίζα τους σ' αυτό ακριβώς το στοιχείο…
«Λόγω της ανισομέρειας στην ανάπτυξη, ακόμα και σε χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, πόσο μάλλον σε χώρες όπως την Ελλάδα ή την Κύπρο, τα επιτεύγματα του σύγχρονου πολιτισμού, οι μεγάλες επιχειρήσεις, τα κοινωνικά αυτά δημιουργήματα, βρίσκονται δίπλα από μικρά μαγαζιά και οικογενειακές επιχειρήσεις…
«Οι πρώτες δένονται με το μέλλον, οι δεύτερες είναι μακρινοί απόηχοι του παρελθόντος...
«Οι πρώτες δείχνουν το μέλλον προς την κοινωνία της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής όπου η πολύ ανεπτυγμένη τεχνολογία, τα computers, θα δουλεύουν για τον άνθρωπο…
«Οι δεύτερες δείχνουν την καταγωγή του σύγχρονου πολιτισμού όπου η μικρή επιχείρηση και ο ιδιώτης καπιταλιστής αποτέλεσαν τότε το μοναδικό μονοπάτι που μπορούσε να τραβήξει η ιστορική εξέλιξη...
«Η βία, οι πόλεμοι, η καταπίεση και η πείνα είναι αυτά που καταδικάζουν το σημερινό παγκόσμιο σύστημα…
«Οι υλικοί οροί που έχουν όμως ετοιμαστεί, η σημερινή τεχνολογία, δείχνουν ότι όχι απλά καταδικάζεται αλλά μπορεί ταυτόχρονα να αντικατασταθεί…
«Ο τωρινές γενιές έχουν από τη μια τεράστιες ευθύνες, από την άλλη την ευτυχία να ζήσουν την πιο μεγαλειώδη ανατροπή στην ανθρώπινη ιστορία…
«Το πέρασμα από την προϊστορία στην πραγματική ιστορία του Ανθρώπινου Είδους» (Μπροσούρα, «Το κατώφλι μιας νέας εποχής» Σωτήρης Βλάχος, Ιανουάριος 1999)
…/ Στην επόμενη έκδοση της στήλης το τελευταίο κείμενο, «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα»
ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΠΕΙΛΗΣ
ΤΑ ΜΑΧΗΤΙΚΑ RAFALE και τι πραγματικά εξυπηρετούν
ΗΠΑ, Ρωσία και Ουκρανικό
ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ-Ανοίγουν τις πόρτες του φρενοκομείου
Η Κύπρος μπροστά στη διχοτόμηση - Η συμμορία επικαλείται την εθνική ενότητα
ΚΑΙ Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΩΡΑ προστίθεται σε ανεργία-φτώχεια και αναδεικνύει τα αδιέξοδα του παγκόσμιου συστήματος
Πόλεμος στην Ουκρανία
Πόλεμος στην Ουκρανία ΙΙ (έκτακτο άρθρο λόγω των εξελίξεων για τη στήλη “Ένας κόσμος ένας λαός”)
Ουκρανία: Ο θάνατος και η καταστροφή συνεχίζονται
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Φιλελεύθερη και αριστερή διανόηση πνίγηκαν στα γεγονότα
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ - Διασώζει τη τιμή του ελληνικού κινήματος
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ - Διασώζει την τιμή του ελληνικού κινήματος (2ο μέρος)
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ «ΔΙΚΑΙΟ» ΤΟΥΣ και οι επιπτώσεις για τους λαούς του κόσμου
ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ; Που ακόμα και να υποχρεωθούν σε ειρήνη, ετοιμάζονται για τον επόμενο πόλεμο…
ΣΤΗΝΕΤΑΙ ΣΚΗΝΙΚΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ - Τα κινήματα των λαών μπορούν και πρέπει να το ανατρέψουν
“Πλησιάζουμε στο πιο επικίνδυνο σημείο της ανθρώπινης ιστορίας”
Με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και το Πάσχα των χριστιανών – Κάνει ο Θεός πολέμους;
ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ -ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΣΙΩΠΗΣ Οι επιλογές δεν ήταν μόνο Μακρόν ή Λεπέν
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ… φέρνουν όλο και πιο κοντά και το τέλος τους
H ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΓαλλία: Βάζουν ξανά μπροστά οι μηχανές της ιστορίας;Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ - Η σύγκρουση δυο σοβινισμών όπως τη μαρτυρούν οι ομαδικοί τάφοι
Εγκλήματα στην Κύπρο - "Χρειάζονται χίλιες φωνές για να πουν μιαν αλήθεια"
ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ «Δεν υπάρχουν βάρβαροι λαοί, υπάρχουν βάρβαρες σχολές σκέψης… ο διεθνισμός ήταν η απάντηση στις δικές μου εθνικιστικές αντιλήψεις»
Αντί απάντησης βρίσκουν καταφύγιο στην κατηγορία του προδότη
Γαλλικές βουλευτικές εκλογές – Εξαιρετικές εξελίξεις για την Ευρώπη και τον κόσμο
Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι συνοδοί των Δυτικών
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ - Πόση δημοκρατία χωρά σε ένα καπιταλισμό της οικονομικής κρίσης;
Κύπρος 1974 - Ευρώπη και κόσμος 2022
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ Και η ειρήνη που χάθηκε από τον ορίζοντα
Ο δοξασμένος από τους δυτικούς Γκορμπατσόφ
Μετασοβιετική Ρωσία
Θεσσαλονίκη: Εξαγγελίες Τσίπρα
ΠΙΘΑΝΗ ΝΕΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ
Ακροδεξιοί/φασίστες στην Ιταλική κυβέρνηση
Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Υποκρισία και απανθρωπιά σε όλο τους το μεγαλείο
Δολοφονίες στο Αιγαίο – Τεράστιες οι ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Εξαγγελία παναπεργίας (Για μια θέση στον ήλιο)
Επετειακό για τη Ρωσική Επανάσταση
Ρωσική Επανάσταση (2ο κείμενο)
Ρωσική Επανάσταση (3ο κείμενο)
Ρωσική Επανάσταση (4ο κείμενο)Ρωσική Επανάσταση (5ο κείμενο)
Ρωσική Επανάσταση (6ο κείμενο)
Μια κατάσταση εκτός ελέγχου που πρέπει να κτυπήσει καμπανάκι για την αριστερά
Σκάνδαλο Καϊλή (ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ) ή σκάνδαλο ευρωπαϊκών θεσμών;
«Η ενεργειακή κρίση θα διαβρώσει την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης το 2023» Economist Intelligence Unit
«Η βιομηχανική παραγωγή έχει ήδη αρχίσει να μειώνεται κατακόρυφα» Economist Intelligence Unit
ΣΥΡΙΖΑ: Μπροστά σε νέα διακυβέρνηση;
ΣΥΡΙΖΑ: Μπροστά σε νέα διακυβέρνηση; (2ο κείμενο)ΣΥΡΙΖΑ: Μπροστά σε νέα διακυβέρνηση; (3ο κείμενο)
ΣΥΡΙΖΑ: Μπροστά σε νέα διακυβέρνηση; (4ο κείμενο)Ο ανθρωπισμός «ξεχειλίζει» όταν φονιάς είναι ο σεισμός αλλά όλα είναι εντάξει όταν φονιάς είναι ο πόλεμοςΚάτω από την επιφάνεια πολύ δυσοίωνων εξελίξεων
Ουκρανία: Ένα χρόνο μετά - Η δολοφονία μιας χώραςΑπόρριψη κινεζικού σχεδίου ειρήνης – Σκηνικό παγκόσμιου πολέμου
Κοινωνική έκρηξη – «Κεραυνός εν αιθρία;»
Αθλια οικονομική και πολιτική κατάσταση και το έγκλημα στους σιδηροδρόμουςΠρώτα η Silicon Valley και η Signature Bank στις ΗΠΑ - Μετά η Credit Suisse στην Ελβετία – Μετά τι;
Τραπεζικές καταρρεύσεις ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας κρίσης
Χωρίς τέλος οι επιπτώσεις – Απόλυτα αδιέξοδα για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα
ΚΥΠΡΟΣ: Είκοσι χρόνια από το άνοιγμα των οδοφραγμάτων
Η τελική φάση της εξέγερσης των Τουρκοκυπρίων
Απρίλης 2003 – Το τείχος του διαχωρισμού της Κύπρου ραγίζει
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ – Μια σύντομη τοποθέτηση για την κρίση, τη δεξιά, το αριστερό μέτωπο και το πρόγραμμα
Ελληνικές εκλογές: Πολύ άσχημα αποτελέσματα – Ακόμη πιο άσχημες ερμηνείες των κακών αποτελεσμάτων
Με αφορμή τους «παράνομους» μετανάστες της προηγούμενης εβδομάδας
Με αφορμή το έγκλημα στην Πύλο – Το νέο είδος (ο άνθρωπος) οργανώνεται σε κοινότητες
Με αφορμή το έγκλημα στην Πύλο – Από την εμφάνιση του ανθρώπου στις ταξικές κοινωνίες και το κράτος
Μπροστά στην κατάρρευση ΣΥΡΙΖΑ
Χάνεται η πίστη στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα από τα επιτελεία του – Αλλά παραμένει από αριστερά
Μπροστά στην κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και μπροστά στην παγκόσμια κρίση
Μιάμιση δεκαετία μετά
Μιάμιση δεκαετία μετά (2ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (3ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (4ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (5ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (6ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (7ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (8ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (9ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (10ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά (11ο κείμενο)
Η παγκόσμια οικονομική κατάσταση μιάμιση δεκαετία μετά (12ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά – Η κρίση είναι εδώ και χειροτερεύει (13ο κείμενο)
Μιάμιση δεκαετία μετά – Τραπεζικές καταρρεύσεις (14ο κείμενο)
Από τις αταξικές στις ταξικές κοινωνίες και η άρνηση της άρνησης – Μιάμιση δεκαετία μετά (15ο κείμενο)
