Ότι το μέλλον για την ελληνική κοινωνία προδιαγράφεται σκληρό και αυτοί είναι τώρα έτοιμοι να δώσουν διέξοδο.
Ας δούμε λίγο το κείμενο.
«Ο πολιτικός άξονας έχει μετατοπιστεί προς τα Δεξιά…
«η άκρα Δεξιά και οι αντιδραστικές αντιλήψεις κερδίζουν έδαφος…
«η βαρβαρότητα της καθημερινότητας μετατρέπεται σε νέα κανονικότητα…
«Το θέμα είναι βαθιά πολιτικό…
«Απουσιάζει ένα σύγχρονο πολιτικό και κοινωνικό σχέδιο που πείθει, όχι ρητορικά, αλλά στην πράξη, ότι μπορούμε να νικήσουμε την κυριαρχία της Δεξιάς».
Πραγματικά ο πολιτικός άξονας έχει μετατοπιστεί προς τα δεξιά, η άκρα δεξιά και οι αντιδραστικές αντιλήψεις κερδίζουν έδαφος.
Χαιρόμαστε για την διαπίστωση.
Δεν μας λέει όμως η ανακοίνωση αν η πολιτική Σύριζα έχει κάποια ευθύνη για αυτή την εξέλιξη.
Η δεξιά και η ακροδεξιά κερδίζουν έδαφος.
Η μια ερμηνεία είναι ότι ο κόσμος ξύπνησε κάποια μέρα και είπε, «δεν δοκιμάζουμε και λίγο τη δεξιά και ακροδεξιά;»
Η άλλη ερμηνεία είναι ότι κόσμος στράφηκε προς αυτή την κατεύθυνση μετά που απογοητεύτηκε από αυτό που θεώρησε ως αριστερή απάντηση στα προβλήματα της κοινωνίας.
Από την άνοδο δηλαδή του Σύριζα στην εξουσία και τα όσα επακολούθησαν.
Αυτή την ερμηνεία δεν τολμούν να δώσουν οι σημερινοί «αριστεροί» αντιπολιτευόμενοι.
Δεν έχουν πρόβλημα όμως να υπόσχονται «ένα σύγχρονο πολιτικό και κοινωνικό σχέδιο που πείθει, όχι ρητορικά, αλλά στην πράξη…»
«Και όμως, συνεχίζει η ανακοίνωση. Οι δυνατότητες υπάρχουν…
«Εκατομμύρια πολίτες αναζητούν μια ισχυρή, προγραμματική και οραματική αντιπολίτευση που θα μπορέσει να εκφράσει ένα νέο σχέδιο για την προοδευτική αναγέννηση της χώρας…
«Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αλλά αυτό απαιτεί μια σύγχρονη αριστερή πολιτική της ευθύνης και της ελπίδας. Που θα πείθει και θα εμπνέει.
Και έτσι η Έφη Αχτσιόγλου, την οποία δύσκολα θα ξεχώριζες ως υπουργό από έναν νεοδημοκράτη αντίστοιχο…
μαζί με τα υπόλοιπα πρώην ανώτατα στελέχη του Σύριζα, θα αποτελέσουν από σήμερα την αριστερά της ευθύνης και της ελπίδας.
Ναι εκατομμύρια εργαζόμενοι, μικρομεσαίοι, νεολαίοι αναζητούν λύσεις.
Και ανέδειξαν τον Σύριζα στην εξουσία. Για να προδώσει το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος.
Και του ξανάδωσαν ευκαιρία λίγους μήνες μετά, έχοντας ακόμη ίσως την πεποίθηση ότι δεν ήταν ακριβώς προδοσία η μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ και ότι, δεν μπορεί, κάποιο άσσο θα έχει στο μανίκι της η ηγεσία Σύριζα.
Τι έγινε όμως στις εκλογές του 2019 και αυτές του 2023;
Ο κόσμος εγκατέλειψε μαζικά τον Σύριζα, αφού τον μέτρησε και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση.
Πως οι σημερινοί αποχωρήσαντες από τον Σύριζα εξηγούν αυτά την μαζική εγκατάλειψη;
Δεν την εξηγούν.
Αντίθετα, όπως θα δούμε αμέσως μετά, υποστηρίζουν εκείνο το Σύριζα και την πολιτική εκείνου του Σύριζα. Του Σύριζα μετά το Δημοψήφισμα.
Την ίδια ώρα που υπόσχονται το νέο που θα δώσει διέξοδο, αυτή την ίδια ώρα δεν αμελούν να στηρίξουν όλες τις πολιτικές που οδήγησαν στην απαξίωση του Σύριζα. Να τι λένε:
«Την ίδια στιγμή παραμένουμε περήφανοι για όσα καταφέραμε την περίοδο 2015- 2019 με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε το έργο να διασώσει την κοινωνική συνοχή μιας χρεωκοπημένης χώρας.
Τολμούν και μιλούν αυτοί οι άνθρωποι, οι πρωταγωνιστές της πολιτικής που έφερε τον Σύριζα στον πάτο, για το νέο όραμα που θα δώσουν.
Που δεν είναι άλλο από το «όραμα» που οδήγησε στην απαξίωση του Σύριζα.
Θεωρούν ότι η εκλογή Κασσελάκη στην προεδρία του Σύριζα είναι το τέλος του Σύριζα -και πολύ σωστά έχουν αυτή την άποψη.
Αφήνουν όμως ασχολίαστο το πως έγινε δυνατή η εκλογή Κασσελάκη στην προεδρία του Σύριζα.
Μπορούσε η υποψηφιότητα τα Κασσελάκη να υπάρχει στον Σύριζα πριν το 2015;
Θα γελούσε και το παρδαλό Κατσίκι, κάθε Συριζαίος που έβλεπε στον Σύριζα του 2012 -14 την ελπίδα της αλλαγής.
Αν τώρα ο Κασσελάκης έγινε αποδεκτός ως υποψήφιος…
Και, ακόμα χειρότερα, αν εκλέχθηκε πρόεδρος, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησε ο Σύριζα, που στήριξαν όσοι αποχώρησαν και την οποία υπερασπίζονται ακόμα και τώρα.
Αυτή η πολιτική της συνθηκολόγησης με το σύστημα που είχαν υποσχεθεί να αλλάξουν…
Η πορεία φθοράς και προσαρμογής σε ένα σύστημα που ως υπουργός και ως βουλευτής εξασφαλίζεις μια ιδιαίτερα προνομιακή ζωή…
Όλα αυτά είναι που έκαναν να φαίνεται η επιλογή Κασσελάκη ως μια φυσιολογική εξέλιξη.
Ο Σύριζα που έφτασε στο σημείο να εκλέγει Κασσελάκη ως Πρόεδρο, είναι καταδικασμένος.
Όπως και αυτοί που έστρωσαν το χαλί για ένα Κασσελάκη.
