Ο Γιάννης Γαλανόπουλος με αφορμή την απάντηση του Μανώλη Μάκαρη σχολιάζει: «Αρχικά είναι τουλάχιστον παρήγορο που βρέθηκε κάποιος να απαντήσει διότι από τους υπολοίπους που αναφέρθηκαν στη συνέντευξη τύπου...ουδείς ακούστηκε.
Παρά ταύτα ως λαϊκή συσπείρωση, και όχι εγώ μεμονομένα, έχουμε μελετήσει σε βάθος το ζήτημα όπως επίσης γνωρίζαμε και έχουμε διαβάσει την ανακοίνωση του σωματείου που ηγείται ο κ. Μάκαρης. Άλλωστε η θέση αυτή είναι και θέση της πλειοψηφίας της ΟΕΝΓΕ, γεγονός που και από μόνο του αναδεικνύει ζητήματα.
Η κριτική μας βασίζεται όχι στο γεγονός ότι ο κ. Μάκαρης δεν έχει πάρει θέση. Κάθε άλλο. Βασίζεται σε αυτή καθ' αυτή τη θέση.
Η άποψη αυτή συνδέει κατ' αρχάς την έννοια της μονιμότητας στην εργασία με τις κρίσεις και την αξιολόγηση. Είναι λάθος να συνδέονται αυτές οι έννοιες. Ερωτούμε: Αν κάποιος γιατρός δεν είναι αυτό που λέμε "καλός γιατρός" κάνει να δουλεύει μόνο συμβασιούχος ορισμένου χρόνου ή δεν κάνει να δουλεύει καθόλου; Τι σχέση μπορεί να έχει η επάρκεια προς εργασία με τη μονιμότητα. Άλλωστε ποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι οι συνάδελφοί μας που επί πενταετία ή με το καθεστώς του επικουρικού  εργάζονται με πλήρη καθήκοντα δεν μπορούν να δουλεύουν μόνιμοι.
Η άποψη του κ. Μάκαρη λοιπόν περί επαναφοράς του μέχρι πρότινος ισχύοντος καθεστώτος δεν εξασφαλίζει τη μονιμότητα αλλά ίσα ίσα ανοίγει την κερκόπορτα για απολύσεις, αφού κάθε αξιολόγηση θα γίνεται με κριτήρια όπως αυτά που αναφέραμε, δηλαδή κριτήρια της αγοράς.
Είναι παράλογο να πιστεύει κανείς ότι μέσα σ' αυτές τις συνθήκες θα υπάρξει αξιολόγηση με τη σωστή της έννοια και με κριτήρια επιστημονικά. Όσο παράλογο είναι να μιλά κανείς για εξανθρωπισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το θέμα είναι γιατί δεν υιοθετεί κανείς τους, ακόμα και από τους αντιμνημονιακούς-αντικυβερνητικούς, την άποψή μας για μονιμοποίηση όλων των γιατρών, άμεσα, χωρίς όρους και προυποθέσεις.Όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο. Τι είναι αυτό που δεν καταλαβαίνουν άραγε;».