Πέμπτη, 26 Ιανουαρίου 2012 18:31

Φεστιβάλ Χορού και αστικό τοπίο

Φεστιβάλ Χορού και αστικό τοπίο

Του Στέλιου Πανταζόπουλου (αρχιτέκτων μηχανικός)
Εν όψει του νέου Φεστιβάλ Χορού, η πόλη της Καλαμάτας θα αποκτήσει και εφέτος μια αύρα τέχνης και πολιτισμού.
Μεγάλο εγχείρημα, που δεν θα γινόταν πραγματικότητα, εάν οι διοργανωτές δεν είχαν μοναδικό στόχο την άρτια οργάνωση του Φεστιβάλ. 
Πέρσι, μετά από την αναλυτική παρουσίαση του προγράμματος και την προβολή σε video wall διαφόρων dance performances, οι διοργανωτές κάλεσαν το κοινό να προχωρήσει σε ερωτήσεις σχετικά με το Φεστιβάλ.
Έγινε μια ερώτηση για το χώρο των προβολών των δύο ταινιών που περιλαμβάνονταν στις παράλληλες εκδηλώσεις, δόθηκε η απάντηση και μετά από αυτό καμία απορία. Ήταν όλα κατανοητά και ξεκάθαρα για όλους μέσα σε ένα ελπιδοφόρο κλίμα.

Παρόλα αυτά, θα ήθελα να εκφράσω έναν σοβαρό προβληματισμό για τους χώρους που θα φιλοξενήσουν και εφέτος τις παραστάσεις.
Με εξαίρεση το θέατρο του Κάστρου, οι παραστάσεις γίνονται σε χώρους κλειστούς. Όσο για το Εθνικό Στάδιο, το θεωρώ και αυτό κλειστό χώρο εκτός κλίμακας, περιτριγυρισμένο από μάντρες και κάγκελα.
Οι επαγγελματίες χορευτές και το κοινό, για κάποιον άγνωστο λόγο, πρέπει να περιοριστούν να δώσουν τις περισσότερες παραστάσεις μέσα σε χώρους κλειστούς και δεν ξέρω κατά πόσο σοφό είναι αυτό τα ζέστα καλοκαίρια.
Καθότι πρόκειται για χώρους μέσα σε μη βιοκλιματικά κτήρια, πιθανότατα να χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν ειδικά κλιματιστικά ίσως και πολλοί ανεμιστήρες.
Ωστόσο, δε γνωρίζω και κατά πόσο οι καλλιτέχνες χορευτές είναι διατεθειμένοι να γίνονται κινητοί στόχοι των δυνατών προβολέων.
Με αυτόν τον τρόπο, συμβάλλουμε αρνητικά στην αλόγιστη κατανάλωση ενέργειας και στο μεγάλο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής.
Έπειτα, ένα φεστιβάλ χορού μέσα σε κλειστούς χώρους, με κάνει να αναρωτιέμαι αν, κατά κάποιο τρόπο, μπορεί και συνδέεται με τον τόπο μας εννοιολογικά. Πολύ πιθανόν να μην συνδέεται και καθόλου.
Στην αρχαία Ελλάδα, οι παραστάσεις δίνονταν σε ανοιχτά θέατρα κατά τη διάρκεια της ημέρας και, γενικότερα, οι αρχαίοι Έλληνες εκμεταλλευόντουσαν τον φυσικό φωτισμό και ήταν σύμμαχοι με το περιβάλλον.
Ωστόσο, πολλά θα μπορούσαμε να καταλάβουμε για τη σχέση της έντονης πνευματικότητας του χορού με τις παραδόσεις μας, μέσα σε τί τοπίο διαδραματίζονται αυτές, και δεν ξέρω εάν έχετε παραβρεθεί πότε σε λαϊκή πανήγυρη.
Σίγουρα, όμως, έχετε βρεθεί και περπατήσει μέσα στο ανανεωμένο αστικό τοπίο της Καλαμάτας. Σίγουρα έχετε περπατήσει στους καινούργιους πεζόδρομους και έχετε αντιληφθεί τις προσπάθειες της ανάκτησης του αστικού χώρου από τους πολίτες, που, μέσω των διαφόρων δρώμενων, κρατούν ζωντανή την πόλη.
Μήπως χρειάζεται να προσεγγιστεί διαφορετικά η σχέση της πόλης με το Φεστιβάλ Χορού που, ευτυχώς για εμάς, φιλοξενεί;
Έχουμε σκεφτεί να συγχρονίσουμε το Φεστιβάλ Χορού και τις παραστάσεις με τους ανοιχτούς χώρους της Καλαμάτας και να εμπλουτίσουμε με νέες ιδέες το αστικό μας τοπίο, αναβαθμίζοντας αυτή τη σημαντική διοργάνωση;

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο »