«ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΣΕΙΣΜΟΓΡΑΦΟΣ» 
Η τέχνη της χαρακτικής περνάει σήμερα μία κρίση, για δύο βασικούς λόγους. Πρώτος λόγος είναι η μεγάλη εξέλιξη της τεχνολογίας των γραφικών τεχνών, με τις εύκολες φωτογραφικές…

…αναπαραγωγές έργων τέχνης (μεταξοτυπίες κ.ά).
Δεύτερον, η τέχνη της χαρακτικής είναι επίπονη, κουραστική και χρονοβόρα. Αυτά αποθαρρύνουν τους νέους, που προτιμούν τις εύκολες λύσεις και το κυνήγι της γρήγορης επιτυχίας.
Ο Τάσσος ήταν ο άνθρωπος που ζούσε μέσα από τη δράση, όχι μόνο την καλλιτεχνική. Η ανησυχία του για την τύχη του ανθρώπου, τα συναισθήματα, οι χαρές και οι λύπες περνούν μέσα από την ύπαρξή του και διοχετεύονται με βαθιές χαρακιές στο εικαστικό του έργο.
Ο Τάσσος σαν κοινωνικός σεισμογράφος καταγράφει και εικονογραφεί ό,τι τον συγκινεί, η εκρηκτικότητα του μαύρου-άσπρου ξεχωρίζει και προσδίδει στο έργο του μια ιδιαιτερότητα.
Τα θέματά του παρμένα αρχικά από βιώματα της αγροτιάς (αγρότες και αγρότισσες της Μεσσηνίας) χρωματίζονται με γήινα χρώματα, ώχρες, χοντροκόκκινα, γκριζοπράσινα και όλα μαζί δένονται με το μαύρο. Άνθρωποι και τοπία αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Οι φιγούρες των ανθρώπων που καλλιεργούν τη γη είναι άρρηκτα δεμένες με αυτή.
Οι σκυμμένες γυναίκες με τα επαναλαμβανόμενα σχήματα δίνουν την αίσθηση του ρυθμού, της αρμονίας και της κίνησης.
Οι ρυτίδες των ανθρώπων της δουλειάς, τα ροζιασμένα χέρια και οι κορμοί των δέντρων χαράζονται με τον ίδιο τρόπο και αποδίδουν μια προσωπική γραφή στο έργο του.
Οι αγρότες του Τάσσου είτε πηγαίνουν για δουλειά είτε γυρίζουν, μοιάζουν πάντα με πολεμιστές που επιστρέφουν θριαμβευτές από τη μάχη με τις τσουγκράνες για όπλα και τη σοδειά για λάφυρα.
Μεταγενέστερα, τα θέματα του Τάσσου βγαίνουν από συγκινήσεις πολιτικοκοινωνικών γεγονότων (ήταν πάντα ένας στρατευμένος καλλιτέχνης, όπως ο ίδιος έλεγε). Οι άνθρωποί του απομονώνονται και κατά κανόνα τυπώνονται σε λευκό φόντο όπου λειτουργούν αυτόνομα.
Οι συνθέσεις του σχηματίζονται από πολλές φιγούρες με επαναλαμβανόμενα σχήματα και αφαιρώντας άσπρο από το μαύρο δημιουργούν αρμονίες και αντιθέσεις.
Τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του χάραξε μεγάλες συνθέσεις σε ξύλο χωρίς να τις τυπώσει, εκθέτοντας το ίδιο το ξύλο και όχι το αντίτυπο. Τέτοιες συνθέσεις έχουμε στην Alpha Bank στη Θεσσαλονίκη και στο Δημαρχείο Βόλου.
Επισημαίνοντας αυτή την ιδιαιτερότητα του Τάσσου μπορώ να τον χαρακτηρίσω ως μεγάλο ξυλογράφο που εκφράστηκε σχεδόν αποκλειστικά με την ξυλογραφία και πήρε με το καλέμι του τη δική του θέση στο πάνθεον της νεοελληνικής χαρακτικής.

*Ο Τάκης Κατσουλίδης θα μιλήσει για τον Α. Τάσσο τη Δευτέρα 11 Αυγούστου, το βράδυ, στη Λευκοχώρα, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου χαράκτη. Οι επετειακές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν και έκθεση χαρακτικών έργων και φωτογραφιών του Α. Τάσσου με θέμα «Το Θέρος στη Μεσσηνιακή γη», που θα λειτουργεί μέχρι τις 31 Αυγούστου. Τις εκδηλώσεις έχουν διοργανώσει η Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος, ο Δήμος Μεσσήνης, η Περιφέρεια Πελοποννήσου και ο Σύλλογος Γυναικών Λευκοχώρας, που είναι η γενέτειρα του Α. Τάσσου.