Τρίτη, 10 Απριλίου 2012 18:43

Δρ Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ

Δρ Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ

Του Νίκου Α. Φωτέα* 
Οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου χρονικού διαστήματος αναδεικνύουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αδυναμία των μέχρι σήμερα δυο μεγάλων κομμάτων εξουσίας να συσπειρώσουν την εκλογική τους βάση.
Με μια εύκολη ανάγνωση ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει γιατί κατά κύριο λόγο αυτό συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ. Ο καταστροφικός τρόπος άσκησης της εξουσίας τα δυο τελευταία χρόνια, ο «ερασιτεχνικός;» και όχι μόνο, πολιτικά τρόπος διαχείρισης της κρίσης, ήταν βέβαιο ότι θα το έφερνε σε αυτή την κατάσταση πλήρους αποσυσπείρωσης.

Στον αντίποδα έχομε τη ΝΔ, που εμφανίζει παρόμοια συμπτώματα σε μικρότερο ποσοστό, άλλα είναι ένα φαινόμενο που χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης.
Ανάμεσα στα πολλά επιχειρήματα που ακούγονται και κυρίως αυτό που κυριαρχεί είναι γιατί, ενώ ο Α. Σαμαράς χρησιμοποιεί όλα τα δυνατά όπλα που διαθέτει, δεν έχει καταφέρει ως σήμερα να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Γιατί το αντιμνημονιακό μέτωπο κερδίζει πόντους ανάμεσα στους ψηφοφόρους της. Γιατί μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που προσέτρεξαν να τον ψηφίσουν στις εσωκομματικές εκλογές δεν πείθονται. Γιατί χρησιμοποιούνται επιχειρήματα από την πλευρά του, ότι η κύρια στόχευση των «κομματιδίων», και εννοεί κυρίως τους Α.Ε., σκοπό έχουν να στερήσουν την αυτοδυναμία από τη Ν.Δ., και δεν πείθει;
Είναι άραγε τα επιχειρήματα όλων αυτών τόσο ισχυρά ή αναδείχτηκε ο Μεγάλος ηγέτης, όρα Καμμένος, που έχει το πολιτικό ύψος για να ψαλιδίσει τη Ν.Δ.;
Φυσικά κανένας δεν έχει πειστεί για κάτι τέτοιο.
Με μια προσεκτική ματιά εύκολα μπορούμε να χωρίσουμε την πολιτική του Α. Σαμαρά σε δυο περιόδους. Την πρώτη, ως τον Οκτώβριο του 2011 και την δεύτερη από τότε ως σήμερα. Και οι δυο περίοδοι έχουν την υπογραφή του ίδιου ανθρώπου.
Κανένας Καμμένος δεν έχει πείσει τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. να την εγκαταλείψουν. Η ισχυρή επιχειρηματολογία κατά του μνημονίου ως τον Οκτώβριο του 2011, του Α. Σαμαρά είναι εκείνη που το έκανε. Και τώρα πια βρίσκεται ο αρχηγός της Ν.Δ. απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του.
Έχουμε λοιπόν την επαλήθευση του μύθου του Δρα Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ; Κανείς δεν ξέρει.
Όμως στην πολιτική για να πείσεις τους ψηφοφόρους πρέπει να πείσεις πρώτα τον εαυτό σου για την ορθότητα των επιχειρημάτων σου και μέχρι σήμερα η εικόνα που προσλαμβάνουν οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. δεν οδηγεί σε τέτοια συμπεράσματα.
Ο αυθόρμητος και χειμαρρώδης λόγος κατά του Μνημονίου που εκφωνούσε ο Α. Σαμαράς ως τα τέλη του 2011, έχει αντικατασταθεί από μια εικόνα ανθρώπου που για άλλα προσπαθεί να πείσει και άλλα πιστεύει. Στον ίδιο εναπόκειται να πείσει τον εαυτό του πρώτα και τότε σίγουρα θα βρει τα κατάλληλα επιχειρήματα για να πείσει και τους ψηφοφόρους. Και ας περιμένουμε να δούμε ποια πλευρά θα υπερισχύσει, εκείνη του Δρος Τζέκυλ ή εκείνη του Μίστερ Χάιντ.
Το διακύβευμα μιας τέτοιας τελικής απόφασης είναι πια τόσο μεγάλο και αφορά την ίδια την ύπαρξη της Πατρίδας, που δεν χωρούν ούτε μικροπολιτικά συμφέροντα ούτε προσωπικές φιλοδοξίες.

*Μηχανολόγος Μηχανικός
Δημοτικός σύμβουλος Καλαμάτας
Επικεφαλής Ανεξάρτητης
Δημοτικής Παράταξης «Πρωτοπορία»