Τόνισε μάλιστα ότι “είναι το πρώτο έργο που εντάσσεται στο ΕΣΠΑ από τον οδικό άξονα μέχρι την Αρχαία Μεσσήνη, που συνολικά ξεπερνάει τα 40 εκατ. ευρώ. Το επόμενο διάστημα θα ενταχθεί και το τμήμα της 7ης επαρχιακής από την Εύα μέχρι την Λάμπαινα.”
Τελικά, το σημαντικό αυτό έργο βελτίωσης του οδικού άξονα πρόσβασης στον σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης, ουδέποτε εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ. Δηλαδή, το έργο “σημαία” για την Περιφέρεια έμεινε εκτός ΕΣΠΑ.
Προφανώς ο κ. Περιφερειάρχης ιεραρχεί διαφορετικά τα έργα στην πράξη, από ότι στην επικοινωνία.
Μου προκαλεί μάλιστα έκπληξη ότι στην προχθεσινή παρουσίαση της πορείας εξέλιξης της μελέτης για την κατασκευή ανισόπεδου κόμβου (υπόγεια σήραγγα) στην Αρκαδική Πύλη, διατυπώθηκε η άποψη ότι οι αρχικές εκτιμήσεις για ένταξη του έργου στο ΕΣΠΑ δεν ευοδώθηκαν, γιατί δεν ήταν μελετητικά ώριμο.
Υπενθυμίζω ότι η μελέτη εντάχθηκε στο πρόγραμμα ιδίων πόρων της Π.Ε. Μεσσηνίας το 2012 και γνωρίζαμε ότι δεν υπήρχαν χρονικά περιθώρια για να ενταχθεί το έργο στο ΕΣΠΑ, παρ ’ότι εξασφαλίσαμε σύντομα την έγκριση από το Κ.Α.Σ. του Υπουργείου Πολιτισμού. Άλλωστε μήπως εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ το έργο: Μεσσήνη – Εύα, Εύα – Βαλύρα, Λάμπαινα – Αρχαία Μεσσήνη που είχε χαρακτηριστεί μελετητικά ώριμο;
Τέλος, παρ΄ότι αναγνωρίζω ότι και τα μικρά έργα είναι χρήσιμα και βελτιώνουν την καθημερινότητα του πολίτη, αρκεί να μην γίνονται για ψηφοθηρικούς λόγους, θεωρώ ότι μόνον τα μεγάλα στοχευμένα έργα θα μας βάλουν σε αναπτυξιακή τροχιά και θα συγκρατήσουν τους νέους στον τόπο μας.
Ένα τέτοιο έργο είναι η βελτίωση της επαρχιακής οδού από Μεσσήνη μέχρι Αρχαία Μεσσήνη συμπεριλαμβανόμενης της Αρκαδικής Πύλης και η ένταξή του στο Σ.Ε.Σ. πρέπει να είναι πρώτης προτεραιότητας για την Περιφέρεια Πελοποννήσου.
*Πρ. Αντ/χης Π.Ε. Μεσσηνίας Περιφερειακός Σύμβουλος