Κυριακή, 24 Ιανουαρίου 2016 22:54

Το πανηγύρι της Υπαπαντής, τα Κινέζικα και… η Λάρισα

Το πανηγύρι της Υπαπαντής, τα Κινέζικα και… η Λάρισα

Του Τάσου Νιάρχου*
Σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου προτείναμε να ξαναγίνει η εμποροπανήγυρης κατά την εορτή της Υπαπαντής. Η απάντηση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν αρνητική, μάλιστα ο κ. Δήμαρχος επιχειρηματολόγησε αρκετή ώρα και μας έθεσε και ορισμένα ερωτήματα. Μας είπε ότι το πανηγύρι δεν συνάδει με το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού και με την εορτή της Υπαπαντής. Ότι στο πανηγύρι δεν πωλούνται παραδοσιακά προϊόντα αλλά κινέζικα, κουτάλες που δεν είναι ξύλινες και χαλβάς Φαρσάλων, παρεμπιπτόντως ο τελευταίος είναι παραδοσιακό προϊόν, όπως οι δίπλες τα μελομακάρονα κ.λπ...

Είναι κατά την γνώμη του αντιαισθητικό το θέαμα, σώβρακα να είναι κρεμασμένα στα σχοινιά, ρωτώντας αν αρέσει σε μας αυτό το θέαμα.
Τέλος μας ρώτησε αν εμείς θέλουμε να μείνουν τα χρήματα στην Καλαμάτα και στην τοπική οικονομία ή να φύγουν για τη Λάρισα.
Επειδή τα παραδοσιακά προϊόντα έχουν άμεση σχέση με την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα κάθε τόπου απαντάμε: Οι εμποροπανηγύρεις ήταν ένας πανάρχαιος θεσμός, θρησκευτικού και εμπορικού χαρακτήρα. Ο Στράβων, μιλώντας για την πανήγυρη της Δήλου, επισημαίνει τον εμπορικό της χαρακτήρα: «η τε πανήγυρις εμπορικόν τι πράγμα εστι». Πρόκειται για μια από τις πολλές ειδωλολατρικές πρακτικές, που υιοθετήθηκαν από τον Χριστιανισμό και προσαρμόσθηκαν στις ανάγκες του. Το βυζαντινό πανηγύρι εντάσσεται στους κόλπους της εκκλησίας και προστατεύεται από το βυζαντινό δίκαιο.
Ο μεγάλος αριθμός πανηγυριών που οργανώνονταν στο Βυζάντιο αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα, για τη σημασία τους στην οικονομική και κοινωνική ζωή. Ενδιαφέρον παρουσιάζει τοιχογραφία από το νάρθηκα της Μονής της Βλαχέρνας στην Άρτα (τέλη 13ου αιώνα), που απεικονίζει σκηνές υπαίθριας αγοράς και πλανόδιους εμπόρους, που πουλούσαν την πραμάτεια τους κατά τη διάρκεια της λιτανείας της εικόνας της Παναγίας της Οδηγήτριας στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι βλέπουμε τον Χάζαρο, που πωλεί χαβιάρι σε κάποιον πελάτη κρατώντας ζυγό ακριβείας, τη λαχανοπώλισσα και καλάθια με φρούτα.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα πανηγύρια στα χωριά και οι εμποροπανηγύρεις στις πόλεις, γίνονται όταν εορτάζουν οι πολιούχοι ή συνδέονται άμεσα με κάποια θρησκευτική εκδήλωση.
Όταν έχει πουληθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις το μισό λιμάνι του Πειραιά στη ΚΟΣΚΟ, το άλλο μισό από την σημερινή κυβέρνηση και αυτό όχι μόνο δεν σε ενοχλεί, αλλά το υποστηρίζεις κιόλας, είναι παράδοξο να σε πειράζουν τα Κινέζικα που πωλούνται στο πανηγύρι. «Έσταξε η ουρά του γαιδάρου όπως λέει ο λαός μας».
Όταν συμφωνείς με το δρόμο ανάπτυξης που οδήγησε στην εξαφάνιση της κλωστοϋφαντουργίας, στο αφανισμό ολόκληρων παραγωγικών κλάδων, όπως της ένδυσης, της υπόδησης κλπ, τι περιμένεις, να πωλούνται στα πανηγύρια παραδοσιακά προϊόντα, αυτά θα φέρνουν τα καράβια στο λιμάνι του Πειραιά;
Όταν ο κ. Δήμαρχος θεωρεί σωτηρία για την χώρα το πρώτο, δεύτερο και τρίτο μνημόνιο, όταν υποστηρίζει τη πολιτική της κυβέρνησης, την πολιτική της Ε.Ε, καθώς και το νέο ασφαλιστικό φορολογικό, που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες και τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, δεν μπορεί να αναρωτιέται μετά γιατί στα πανηγύρια πουλάνε Κινέζικα και όχι παραδοσιακά προϊόντα.
Τα σώβρακα είτε είναι κρεμασμένα στο πανηγύρι, είτε είναι καλοδιπλωμένα στα πολυκαταστήματα, παραμένουν Κινέζικα δηλαδή εισαγόμενα. Αν δεν τα αγοράσουμε από το πανηγύρι, θα περιμένουμε τις προσφορές του ΛΙΝΤΛ ή θα τα αγοράσουμε την «κόκκινη νύχτα» από τα πολυκαταστήματα που πωλούν φθηνά ενδύματα -για Αρμάνι δεν το βλέπω- τα οποία δεν έχουν βέβαια έδρα την Καλαμάτα, ούτε την Λάρισα, αλλά το Βερολίνο τη Μαδρίτη κλπ. Τα λεφτά δεν θα πάνε Λάρισα, έχουν φύγει και θα συνεχίσουν να φεύγουν όσο ασκείται η ίδια πολιτική, για Ελβετία και σε εξωτικά νησιά.

* Δημοτικός Σύμβουλος με την «Λαϊκή Συσπείρωση»