Το κείμενο του Παναγή Κουμάντου για την εκατόχρονη ιστορία του Εργατικού Κέντρου προβάλλεται στον 3ο όροφο του κτιρίου, μαζί με τις φωτογραφίες προέδρων του και με άλλο ιστορικό υλικό. Όλα αυτά θα εκτίθενται, μόνιμα, στο ισόγειο του Εργατικού Κέντρου μπροστά από το αμφιθέατρο και η μεταφορά και τοποθέτησή τους θα γίνει το επόμενο διάστημα, ενώ μέσα στον Ιούνιο θα πραγματοποιηθεί και μεγάλη γιορτή από τη διοίκηση για το γιορτασμό των 100 χρόνων.
Σε συνέντευξη Τύπου για την Εργατική Πρωτομαγιά ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Σωτήρης Τσώνης, ρωτήθηκε από δημοσιογράφο εάν βρέθηκε επιτέλους λύση με τους απλήρωτους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, ύψους δεκάδων χιλιάδων ευρών, οφειλή που έχει δημιουργηθεί επειδή οι άλλοι χρήστες του κτιρίου δεν είχαν συμφωνήσει με τον επιμερισμό του κόστους που είχε αποφασίσει η διοίκηση του ΟΑΕΔ.
Ο Σωτήρης Τσώνης ανέφερε ότι “για να γίνει αυτό το εδώ το Εργατικό Κέντρο κάποιοι και κάποιες προηγούμενες διοικήσεις δούλεψαν και μόχθησαν. Πρώτα για να κατεδαφιστεί, δώσαμε ένα μεγάλο αγώνα πριν 20 χρόνια για να κατεδαφιστεί και ξέρετε τα προβλήματα που προέκυψαν. Οι μελέτες για το νέο κτίριο είχαν ένα αμφιθέατρο που ήταν ισόγειο και επειδή εμείς θέλαμε το αμφιθέατρο αυτό να μην απευθύνεται μόνο για εμάς, για τα συνδικάτα, να μην έχει μόνο συντεχνιακό περιεχόμενο, ζητήσαμε και είπαμε να αλλάξουν οι μελέτες. Αυτό έφερε μια καθυστέρηση δύο χρόνων. Θέλαμε το αμφιθέατρο να απευθύνεται σε όλη την πόλη. Αυτό είναι καταγραμμένο στην ιστορία. Δεν διεκδικούμε δάφνες όμως ήταν καίριο αίτημα και ήταν καθοριστική η συμβολή και του νομάρχη του Φωτέα και του Μπένου και όλων των βουλευτών. Αυτό πιστώνεται στις διοικήσεις του Εργατικού Κέντρου. Το κτίριο αυτό έγινε με χρήματα εργαζομένων. Ο κάθε εργαζόμενος πληρώνει εισφορές για την εργατική εστία. Εισφορές λοιπόν της Εργατικής Εστίας χρησιμοποιήθηκαν για να γίνει αυτό εδώ το στολίδι.
(...) Είμαστε περήφανοι που σήμερα λειτουργεί αυτό το Εργατικό Κέντρο. Υπήρξαν προβλήματα και τα προβλήματα αυτά ξεκίνησαν από όταν το αμφιθέατρο πήγε στο Δήμο της Καλαμάτας και είχαμε την είσοδο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δημιουργήθηκαν προβλήματα όσον αφορά με την κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος. Το Εργατικό Κέντρο από την πρώτη στιγμή και εγώ προσωπικά κάναμε όλες τις ενέργειες για να λυθεί το πρόβλημα. Πέντε χρόνια παλεύαμε με υπομνήματα -μέσα υπάρχουν μεγάλοι φάκελοι- για τα προβλήματα του κτιρίου, γιατί μας πονάει αυτό το κτίριο, είναι με λεφτά δικά μας. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε να υπάρχουν αυτά τα προβλήματα. με την ασφάλεια με κακοτεχνίες και όλα αυτά τα πράγματα.
Εμείς επειδή μας πονάει το κτίριο απευθυνόμασταν συνέχεια παντού, σε υπουργεία, στην Εργατική Εστία, στον ΟΑΕΔ. Δημιουργήθηκε το πρόβλημα της κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος γιατί εδώ υπάρχει ένα κεντρικό ρολόι.
Εμείς από την πρώτη στιγμή δεν είμαστε αρνητικοί, παρότι δεν γνωρίζαμε, δεν έγινε καμία συζήτηση, κανένας κοινωνικός διάλογος για το πως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το αμφιθέατρο. Εμείς είπαμε ότι το αμφιθέατρο είναι για τις ανάγκες της πόλης. Όμως στη σημερινή εποχή υπάρχει μια ορολογία που λέγεται κοινωνικός διάλογος. Ο κοινωνικός διάλογος πρέπει να χρησιμοποιείται για όλα τα προβλήματα της χώρας και για τα μικρά και για τα μεγάλα. Όπως επίσης και στις τοπικές κοινωνίες οι φορείς θα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους αρμονικά για να λύνουν τα προβλήματα μέσα από τον κοινωνικό διάλογο. Εμείς έχουμε δείξει, παρότι έχουμε λοιδορηθεί από παρατάξεις, ότι είμαστε υπέρ του κοινωνικού διαλόγου και όχι με τις ακραίες πρακτικές. Χαρακτηριζόμαστε από μετριοπάθεια και θέλουμε το διάλογο και τον επιζητούμε το διάλογο αλλά όμως μας έκαναν στην πάντα. Παρόλα αυτά καταφέραμε μετά από τις επίπονες προσπάθειες που είχαμε να λυθεί το θέμα της ηλεκτροδότησης. Οι καθυστερήσεις που έγιναν και δεν πληρώθηκε το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι από εμάς και άμα θέλετε να ψάξετε να βρείτε από ποιον είναι. Σας είπα ότι εμείς λειτουργούμε καλόπιστα και μας πονάει αυτό το πράγμα και δεν θέλουμε ούτε να χρωστάμε”.
Στ.Μ.
