Πέμπτη, 15 Νοεμβρίου 2018 17:22

Πενήντα χρόνια ΚΝΕ με δύο εκδηλώσεις στην Καλαμάτα

Χρύσα Καροπούλου, Νικολίνα Νικοπούλου Χρύσα Καροπούλου, Νικολίνα Νικοπούλου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΚΑΙ 18 ΝΟΕΜΒΡΗ 
Με μία εκδήλωση την Παρασκευή, 16 Νοέμβρη, για τη συμβολή της ΚΝΕ στον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση στο Πολυτεχνείο και με μία θεατρική παράσταση με το επαναστατικό έργο του Κώστα Βάρναλη, “Το φως που καίει”, την Κυριακή 18 Νοέμβρη, θα γιορταστούν στην Καλαμάτα τα 50 πρώτα χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ. Για την επέτειο της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας και τις δύο εκδηλώσεις μίλησαν το πρωί, σε συνέντευξη Τύπου, στον Πολυχώρο της ΚΝΕ “Μικρόβιο-Γιώργος Βουβαλέας” η Χρύσα Καροπούλου και η Νικολίνα Νικοπούλου…

"Πραγματικά, η φετινή χρονιά, που το Κόμμα μας γιορτάζει τα 100 χρόνια του και η ΚΝΕ τα 50χρονά της, είναι για όλους εμάς ξεχωριστή” ανέφερε η Χρύσα Καροπούλου και συνέχισε: “θεωρούμε, όμως, ότι ταυτόχρονα είναι μια ιδιαίτερη χρονιά για την εργατική τάξη, το λαό, τη νεολαία, το κίνημα. Γιατί κάθε εργαζόμενος, κάθε προοδευτικός άνθρωπος, κάθε νέος, που προβληματίζεται για το παρόν και το μέλλον, έχει πολλά να μάθει από τη συναρπαστική Ιστορία του ΚΚΕ, την Ιστορία του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης που γεννήθηκε στον Πειραιά το Νοέμβρη του ‘18”.

Η Χρύσα Καροπούλου τόνισε επίσης ότι “βρισκόμαστε στην τελική ευθεία αυτού του γιορτασμού, που ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια. Σ’ αυτά τα πέντε χρόνια, έχουν διοργανωθεί δεκάδες εκδηλώσεις, συζητήσεις, εκθέσεις, συναυλίες, διαγωνισμοί, αφιερώματα, εκδόσεις. Κι αν θέλαμε με δυο λέξεις να μιλήσουμε για όλη αυτήν την πολύμορφη δραστηριότητα που ξεδιπλώνεται αυτήν την πενταετία, αν θέλαμε να βάλουμε έναν τίτλο, θα διαλέγαμε το “τιμάμε και δημιουργούμε”. Τιμάμε όλους και όλες τους επώνυμους και ανώνυμους που έγραψαν μία προς μία τις ηρωικές σελίδες αυτής της 100χρονης πορείας, όλους όσοι στάθηκαν αλύγιστοι, κατέθεσαν κάθε θυσία στον αγώνα για να ξημερώσει ένα καλύτερο μέλλον για τις νέες γενιές. Δημιουργούμε, όχι μόνο για να ζωντανέψουμε σημαντικές πλευρές αυτής της Ιστορίας, αλλά για να μπορούν να μαθαίνουν, να διδάσκονται και να εμπνέονται οι νέες γενιές.Τιμάμε και δημιουργούμε με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, γιατί το Κόμμα μας μπορεί να συμπληρώνει τα 100 χρόνια του, παραμένει, όμως, το πιο νέο κόμμα, γιατί το νέο σήμερα είναι να ζει ο λαός μας χωρίς ανεργία, φτώχεια και πολέμους, να μπορεί να απολαμβάνει σύγχρονα δικαιώματα. Γι’ αυτό και παραμένουμε αμετακίνητοι στον αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο”.

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Τις δύο εκδηλώσεις παρουσίασε η Νικολίνα Νικοπούλου και συγκεκριμένα σημείωσε ότι την Παρασκευή, στις οχτώ το βράδυ, στον πολυχώρο “Μικρόβιο” θα γίνει αφιέρωμα στα 50 χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ: “Θέλουμε μέσα από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, από την ομιλία και τις προσωπικές μαρτυρίες που θα παρουσιαστούν να φωτίσουμε τα πρώτα χρόνια της οργάνωσης μας, μέσα στην παρανομία της δικτατορίας και την συμβολή της στην οργάνωση της πάλης της νεολαίας εναντία στην δικτατορία”.

Σε ό,τι αφορά την παράσταση της ΚΝΕ, την Κυριακή, στις εφτά το βράδυ, στο αμφιθέατρο του Εργατικού Κέντρου, η Νικολίνα Νικοπούλου ανέφερε το έργο του Κώστα Βάρναλη “Το φως που καίει” είναι “το πρώτο έργο της επαναστατικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα. Μέσα από τους ήρωες του και τους συμβολισμούς που δημιουργεί, ο Βάρναλης παρουσιάζει την πανάρχαια κοινωνία της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και αδικίας και την πανάρχαια λαχτάρα της ανθρωπότητας για την κοινωνική απελευθέρωση. Μέσα από το πρόσωπο του Μώμου, ο μαρξιστής ποιητής κρίνει τον παλιό κόσμο, ξεσκεπάζει, σαρκάζει τις υποκρισίες και τις χρεοκοπημένες αξίες του, και οραματίζεται μια καινούργια κοινωνία, αληθινά ανθρώπινη, που θα βασιλεύουν η ειρήνη, η ελευθερία, η κοινωνική δικαιοσύνη. Δείχνει  πως η εργατική τάξη μεταμορφώνεται κάτω από την επίδραση της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Κι αφού η ιστορική στιγμή της ανατροπής του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, έχει φτάσει πως η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, το ΚΚ, φτάνει στον ίδιο τον λαό. Τον καθοδηγεί, τον ξεσηκώνει και επαναστατικά γκρεμίζει την καπιταλιστική κοινωνία ώστε να οικοδομήσει το «Βασίλειο της παναθρώπινης φιλίας”.