Η απόφαση είναι μια τεράστια δικαίωση για τους εργαζόμενους που τόλμησαν να ιδρύσουν Σωματείο και όσους τους στήριξαν. Αντίθετα, με την απόφαση αυτή εκτίθεται απέναντι στους εργαζόμενους της πόλης ο Δήμος Καλαμάτας, ο οποίος εμπλέκεται στις απολύσεις, καθώς τα δύο από τα τρία μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του συγκεκριμένου νομικού προσώπου τα ορίζει ο δήμαρχος. Μάλιστα ο δήμαρχος αρνήθηκε επίμονα τα αιτήματα των απολυμένων και δημοτικών συμβούλων της αντιπολίτευσης, για την έκδοση ψηφίσματος υπέρ της επιστροφής τους στην εργασία τους. Εκτεθειμένη είναι και η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, που αρχικά στήριξε τους απολυμένους αλλά στη συνέχεια απέσυρε τη νομική υποστήριξη για την ακύρωση των απολύσεων.
Ωστόσο σημειώνεται ότι είχαν απολυθεί άλλοι τρεις εργαζόμενοι, ο ένας συνεχίζει σε άλλο τομέα την επαγγελματική του ζωή, ενώ οι άλλοι δύο δεν δικαιώθηκαν με τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο αποφάσισε ότι η απόλυση του Παναγιώτη Φαββατά και της Μαρίας Γουρνά είναι άκυρη, γιατί οι συγκεκριμένοι ήταν μέλη της προσωρινής διοίκησης του Σωματείου και την περίοδο που έγινε η απόλυσή τους προστατεύονταν από την τότε νομοθεσία. Αντίθετα οι άλλοι δύο απολυμένοι δεν δικαιώθηκαν γιατί δεν ήταν στην προσωρινή διοίκηση και ας ήταν ιδρυτικά μέλη του Σωματείου.
Είναι πολύ σημαντικό ότι το δικαστήριο αναγνωρίζει ότι οι απολύσεις έγιναν μόλις ιδρύθηκε το Σωματείο, ενώ στην απόφαση σημειώνεται συγκεκριμένα για τους δύο απολυμένους που δικαιώθηκαν ότι για τους εν λόγω συντρέχουν τα εξής: “α) έγκυρες συμβάσεις παροχής εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, β) η ιδιότητα αυτών ως μελών της διοίκησης που εκλέχθηκε προσωρινά κατά την ίδρυση του ανωτέρω συνδικαλιστικού σωματείου με την επωνυμία «Σωματείο Εργαζομένων στο Ίδρυμα Απόρων Ανιάτων ‘Η Στέγη της Εκκλησίας’», του οποίου προστατεύονται όλα τα μέλη της προσωρινής διοίκησης, αφού είναι συνολικά επτά μέλη και η οργάνωση έχει έως 200 μέλη, γ) γνώση του εναγομένου περί της ιδιότητας των ανωτέρω ως συνδικαλιστικών στελεχών και δ) δυνατότητα του εναγομένου να απασχολήσει αυτούς στην επιχείρηση του”. Το δικαστήριο καταλήγει ότι “η γενόμενη καταγγελία είναι άκυρη, απορριπτομένων των σχετικών ισχυρισμών του εναγομένου περί του αντιθέτου και πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή ως προς αυτούς και ως ουσία βάσιμη”.
Το δικαστήριο με την απόφασή του “υποχρεώνει το εναγόμενο (σ.σ. τη Στέγης Εκκλησίας) να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες του πρώτου και της τρίτης των εναγόντων (σ.σ. Π. Φαββατά και Μ.Γουρνά) υπό τους αυτούς όρους, όπως και πριν την απόλυσή τους”, καθώς επίσης το υποχρεώνει να τους καταβάλει τους μισθούς που τους οφείλει για την περίοδο που τους έθεσε εκτός εργασίας.
Το τραγικό είναι ότι την τεράστια αυτή δικαίωση δεν μπορεί να την χαρεί ο αγωνιστής πρόεδρος του Σωματείου, Παναγιώτης Φαββατάς, που αντιμετωπίζει ένα πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Τέλος επισημαίνεται ότι την υπόθεση χειρίστηκε η δικηγόρος της Καλαμάτας Μαίρη Πλευριά, καθώς και ο δικηγόρος από την Πάτρα Ανδρέας Γούναρης.
Στ.Μ.
