Ο σχεδιασμός του “Μορέα” και του υπουργείου Υποδομών, για τη λεγόμενη “αντιπλημμυρική θωράκιση” της Καλαμάτας, προβλέπει την κατάργηση τριών ρεμάτων στην πόλη. Είναι το Βαθύ Λαγκάδι, που βγαίνει στην οδό Γλαύκου, το Ελαφογκρέμι, που βγαίνει στη οδό Δράκου και ο Καραμπογιάς, που περνά από την περιοχή της Αγιάννας.
Τα ρέματα αυτά θα καταργηθούν και στη θέση τους προβλέπεται να κατασκευαστεί "υδραυλική σήραγγα", που θα ρίχνει όλα τα νερά στον Νέδοντα, στον οποίο επίσης θα ριχτούν τα νερά και από την Παναγίτσα.
Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και το Ανοιχτό Θέατρο, που χτίζεται μέσα στην κοίτη του Νέδοντα.
Αυτά έρχονται στο μυαλό όταν διαβάζει κανείς τον πρώην αντιπρύτανη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, καθηγητή πολεοδομίας και αρχιτεκτονικής, Γιάννη Πολύζο, ο οποίος μιλώντας για τα ρέματα της Αττικής είχε πει: “Αντιμετωπίζαμε πάντα τα ποτάμια σαν εμπόδια, σαν εχθρούς, μέσα στο αττικό περιβάλλον. Όχι μόνο δεν προστατεύθηκαν, αλλά καταστρέφονται μέχρι και τις ημέρες μας”.
Στ.Μ.