
Οι πρώτες γραπτές αναφορές για το καρναβάλι της Μεσσήνης, συνέχισε ο δημοσιογράφος, υπάρχουν από τότε που άρχισαν ξένοι να επισκέπτονται την πόλη για τη γιορτή, δηλαδή από τότε που έφτασε εκεί το τρένο, στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ο Ηλίας Μπιτσάνης τόνισε ότι το καρναβάλι της Μεσσήνης κατάφερε να επιβιώσει και να επικρατήσει σε σχέση με το παλιό καρναβάλι της Καλαμάτας, επειδή ήταν μια αγροτική και αυθεντικά λαϊκή εκδήλωση, γιατί χάριζε αστείρευτο κέφι στους συμμετέχοντες και τους επισκέπτες, είχε σάτιρα, είχε έμπνευση, είχε ευθυμία.
Ο δήμαρχος, Γιώργος Τσώνης, στο σύντομο χαιρετισμό του τόνισε ότι ο Δήμος Μεσσήνης είναι διατεθειμένος να στηρίξει κάθε προσπάθεια που θα προασπίζζει την ιστορία του καρναβαλιού.
Η πρόεδρος της ΚΕΑΔΗΜ, δημοτική σύμβουλος Γωγώ Παναγοπούλου, από την πλευρά της αναφέρθηκε στη φετινή πρωτοβουλία, που αποφασίστηκε ύστερα από προβληματισμό και συζητήσεις με πολύ κόσμο, για τη δημιουργία του εμβλήματος του πανηγυριού, που είναι ο ταύρος, ο οποίος συμβολίζει τη δύναμη το Πάμισου και συνδέει τη γιορτή με την αγροτική καταγωγή της. Επίσης η Γωγώ Παναγοπούλου τόνισε ότι ο Δήμος Μεσσήνης θέλει το καρναβάλι να είναι μια γιορτή όλων των κατοίκων της Μεσσήνης και όχι του Δήμου γι’ αυτό και ζητάει τις προτάσεις τους, γι’ αυτό και ο Δήμος είναι διατεθειμένος να στηρίζει το καρναβάλι κυρίως στο επίπεδο το οικονομικό και το συντονιστικό, ενώ τα οργανωτικά πρέπει να τα αναλάβουν οι φορείς και ο κόσμος.
Ο Σταύρος Ζέππος, από τον «Ρέκτη», συντόνισε κυρίως τη συζήτηση, ενώ ο κόσμος στις τοποθετήσεις του τόνισε μεταξύ άλλων ότι η διοργάνωση του καρναβαλιού πρέπει να περάσει στους καρναβαλιστές, οι οποίοι οφείλουν να δραστηριοποιηθούν προς το σκοπό αυτό. Τόνισαν ότι βασικό ζήτημα είναι να ωθηθεί η συμμετοχή των παιδιών στο καρναβάλι. Κυρίως όμως υπογράμμισαν ότι το καρναβάλι της Μεσσήνης πρέπει να αποκτήσει συγκεκριμένη ταυτότητα, που θα βασίζεται στην αγροτική του καταγωγή, να ξαναβρεί τον εμπνευσμένο σατυρικό του χαρακτήρα, να σταματήσει να δίνει χώρο σε αντιαισθητικές και ξένες προς την καταγωγή του εκδηλώσεις, να γίνει πάλι μια γιορτή ξεφαντώματος των κατοίκων και των επισκεπτών.
Στ.Μ.