Την Τετάρτη το απόγευμα, οι εκπαιδευτικοί στο αμφιθέατρο του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας ήταν ελάχιστοι. Ωστόσο, γι’ αυτούς τους λίγους που ενδιαφέρθηκαν να ακούσουν, ο Χρήστος Κάτσικας και ο Παναγιώτης Κουφαλάκος, πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων του Δήμου Καλαμάτας, πραγματοποίησαν δύο ενδιαφέρουσες ομιλίες.
«Η εκπαιδευτική πολιτική δεν είναι αυτόνομη. Είναι δεμένη με την οικονομία και την πολιτική και όλα μαζί καθορίζονται από τις κατευθύνσεις που έχει μια κυβερνητική πολιτική» παρατήρησε ο Χρήστος Κάτσικας, ο οποίος πρόσθεσε ότι τον Σεπτέμβρη, γυρνώντας οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία, θα βρουν όσα θα έχουν νομοθετηθεί μέσα στο καλοκαίρι, ενώ αυτοί θα κάνουν μπάνια στη θάλασσα.
Είπε ότι η σημερινή εκπαιδευτική πολιτική είναι συνέχεια και «ακόμη χειρότερα» επέκταση της πολιτικής Διαμαντοπούλου - Αρβανιτόπουλου - Λοβέρδου, μόνο που σήμερα η ρητορική είναι πιο έξυπνη, καθώς χρησιμοποιεί αποσπάσματα από το συνδικαλιστικό κίνημα για να κερδίσει τη συναίνεση. «Η εκπαιδευτική πολιτική σήμερα κατασκευάζεται στα επιτελεία της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ. Οι δικοί μας είναι οι διαχειριστές που τη μοντάρουν για να γίνει πιο ευκολοχόνευτη σε μας».
Ο Χρήστος Κάτσικας μίλησε για νηπιαγωγείο με περισσότερα παιδιά και λιγότερους εκπαιδευτικούς - λάστιχο, για συγχωνεύσεις τμημάτων σε πρώτη φάση και αργότερα σχολείων, για εξοικονόμηση προσωπικού με μεταφορά εκπαιδευτικών από τη Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια (π.χ. φιλολόγων), όχι με τη μορφή ειδικότητας, αλλά για κανονικό μάθημα, καθώς και για σπαστά ωράρια 9 - 11 το πρωί και 3 - 4 το απόγευμα. Επίσης έκανε λόγο για την «οικονομική αυτονομία» των σχολείων και μίλησε για δήθεν παιδαγωγική ελευθερία, επειδή το κάθε σχολείο θα μπορεί να φτιάξει το 1/3 του προγράμματός του σε συνεργασία με άλλους φορείς (π.χ. Σύλλογο Γονέων, ΜΚΟ, Εκκλησία…). «Δηλαδή μπορεί να πουν, τα φτωχά παιδιά στο Πέραμα τι να τα κάνουν τα Αρχαία Ελληνικά; Αυτά θα τα μάθουν οι μαθητές στο Κολωνάκι».
«Αυτή η ιστορία δεν πρόκειται να τελειώσει. Όπως κάθε χρόνο θα έχουμε ένα νέο ασφαλιστικό μέχρι να φτάσουμε σε μισθό Κροατίας, έτσι θα πάει και στην εκπαίδευση» είπε ο Χρήστος Κάτσικας, ο οποίος πρότεινε αντεπίθεση, συσπείρωση σε σωματεία, οργανωμένη δράση και συλλογικά όνειρα. Το άναρχο ξέσπασμα και τα σπασίματα στο κέντρο της Αθήνας δεν έχουν αποτέλεσμα και δεν τα φοβάται το σύστημα, είπε.
Στο «ξήλωμα» της Ειδικής Αγωγής αναφέρθηκε κατά την ομιλία του ο Παναγιώτης Κουφαλάκος, καθώς η «συμπερίληψη», όπως είπε θα οδηγήσει σε σύγκριση, απόρριψη και περιθωριοποίηση των παιδιών με ειδικές ανάγκες.
Μίλησε επίσης για κλείσιμο νηπιαγωγείων, κυρίως περιφερειακών, αφού για να λειτουργήσουν θα πρέπει να έχουν το λιγότερο 15 παιδιά και όχι 7 όπως σήμερα, πράγμα το οποίο θα δημιουργήσει και προβλήματα μεταφοράς για τα νήπια και τις οικογένειές τους. Το ίδιο σημείωσε για τα Ολοήμερα που θα λειτουργούν σαν χώρος «παρκαρίσματος παιδιών», με αναγκαία τη συμμετοχή τουλάχιστον 14 μαθητών για να λειτουργήσουν και με την προϋπόθεση ότι και οι δυο γονείς τους θα είναι εργαζόμενοι. «Σε μια χώρα που έχει πάνω 25% επίσημη ανεργία και ανεπίσημη πάνω από 30%» και όπου όλο και σε περισσότερες οικογένειες εργάζεται πλέον ο ένας από τους δύο γονείς.
Τους δύο ομιλητές προλόγισε η πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας Χριστίνα Λαδά, η οποία σημείωσε ότι οι εκπαιδευτικοί εκτός από τα μνημόνια και τον “κόφτη” έχουν να αντιμετωπίσουν και τα «φιλικά μέτρα» του Υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, τα οποία δεν είναι καθόλου «φιλικά».
Της Μαρίας Νίκα

*Ακολουθεί φωτο