Ζητήσαμε από τον πρόεδρο του Διαζώματος και πρώην δήμαρχο Καλαμάτας, Σταύρο Μπένο, με αφορμή τον θάνατο του Αλέξανδρου Τομπάζη, να μας μιλήσει για το ιστορικό της συνεργασίας με τον φημισμένο και πολυβραβευμένο αρχιτέκτονα. 

Όπως σημείωσε ο κ. Μπένος, οι κατοικίες στη βορειοδυτική πλευρά του Ανατολικού Κέντρου φτιάχτηκαν μετά τους σεισμούς του 1986, στο πλαίσιο ενός στεγαστικού προγράμματος του Δήμου, επιδοτούμενου μάλιστα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, υπογράμμισε ο πρώην δήμαρχος, με σκοπό τη συγκράτηση των τιμών στέγασης την περίοδο της ανοικοδόμησης.

“Ήταν μεγάλη φυσιογνωμία” είπε ο Σταύρος Μπένος για τον Αλέξανδρο Τομπάζη και πρόσθεσε: “ο καλύτερος αρχιτέκτονας της χώρας”. Ανέφερε ότι οι κατοικίες που σχεδίασε ευεργέτησαν την πόλη γιατί ήταν πρωτοποριακές ως βιοκλιματικές, υποδειγματικές γιατί δημιούργησαν ένα εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα ενώ πράγματι συνέβαλαν στη συγκράτηση των τιμών στέγασης. 

Όσον αφορά το πως επιλέχτηκε να γίνει η υλοποίηση του συγκεκριμένου στεγαστικού προγράμματος μέσα στο Ανατολικό Κέντρο, ο Σταύρος Μπένος εξήγησε ότι αυτό προβλέφθηκε στο μάστερ πλαν του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του αείμνηστου Γρηγόρη Διαμαντόπουλου. 

Το τότε Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, συνέχισε ο πρώην δήμαρχος, ήταν καρπός πολλών διαβουλεύσεων και είχε μελετηθεί κάθε σπιθαμή της πόλης, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά. 

Έτσι, στο Ανατολικό Κέντρο δημιουργήθηκαν το στεγαστικό πρόγραμμα με αρχιτέκτονα τον Αλέξανδρο Τομπάζη, ενώ στο νότιο-νοτιοδυτικό τμήμα του Ανατολικού Κέντρου δημιουργήθηκε ένα δεύτερο πρόγραμμα κατοικίας, στο πλαίσιο ενός προγράμματος “αστικού βελονισμού”, σημείωσε ο κ. Μπένος. Χάρη σε αυτόν τον “αστικό βελονισμό” ο Δήμος δημιούργησε μικρές πλατείες σε πυκνοδομημένες περιοχές της πόλης και αντάλλαξε τη γη που πήρε με το χώρο στο νοτιοδυτικό τμήμα του Ανατολικού Κέντρου. 

Εκτός από τα δύο αυτά σημαντικά προγράμματα του Δήμου, συνέχισε ο πρώην δήμαρχος, υπήρχε και το ιλιγγιώδες, όπως το χαρακτήρισε, πρόγραμμα ανέγερσης εργατικών κατοικιών από τον ΟΕΚ. 

Έγιναν λοιπόν πολύ σημαντικά έργα για τη στέγαση στην Καλαμάτα εκείνη την περίοδο, σε αντίθεση με τη σημερινή, που ενώ το στεγαστικό πρόβλημα είναι τεράστιο δεν υπάρχει καμία προσπάθεια αντιμετώπισής του ούτε από το κεντρικό κράτος ούτε από τον Δήμο. 

Στ.Μ.