Η πλειονότητα των συγκεντρωμένων για την υποδοχή του Σαμαρά ήταν άνθρωποι του κομματικού μηχανισμού της Ν.Δ. που αποτελούν τμήμα του διοριμένου κομματικοκρατικού μηχανισμού της, αλλά και οι τοπικοί άρχοντες που διαγκωνίζονταν για το ποιος έχει ράψει το πιο καλό βουλευτικό - υπουργικό κουστούμι. Από την υποδοχή του σφαγέα των εργασιακών δικαιωμάτων δεν μπορούσε να λείπει, και μάλιστα από την πρώτη γραμμή, η ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, αλλά και μια σειρά βολεμένοι παρατρεχάμενοι. Όλα αυτά, σε μια πόλη που μαστίζεται από την ανεργία, την ανέχεια, το κλείσιμο καταστημάτων κ.λπ. Σε μια πόλη, που βιώνει την πιο βάναυση επίθεση των μνημονιακών πολιτικών στο πετσί του κάθε κατοίκου της σήμερα. Οι γλοιώδικες προσφωνήσεις των τοπικών αρχών και παραγόντων και η εξύμνηση των σφαγέων των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και των εθνικών εργολάβων, μόνο θυμό οργή και αγανάκτηση μπορούν να προκαλέσουν στον Καλαματιανό λαό, αλλά και γενικότερα στους εργαζόμενους. Αυτός είναι και ο λόγος που η πανκινητοποίση των τελευταίων ημερών, που προσκαλούσε στη φιέστα μέσω τηλεφώνου ακόμα και πεθαμένους συμπολίτες μας, δεν είχε τα αναμενόμενα γι’ αυτούς αποτελέσματα. Το μήνυμα που στάλθηκε επίσης μέσω της ισχυρότατης παρουσίας της αστυνομίας, που αρχικά απαγόρευσε την πορεία διαμαρτυρίας, είναι σαφές. Τέλος η ανοχή στις διαμαρτυρίες, από 'δω και πέρα μαστίγιο. Όμως το «Υπ. Προστασίας των Πολιτικών», δεν είχε υπολογίσει τον αστάθμητο παράγοντα, δηλαδή τους απλούς πολίτες. Ήταν αυτοί που με τα γιουχαΐσματα και το συνεχές κράξιμο των αστυνομικών, επέβαλαν την πραγματοποίηση της πορείας διαμαρτυρίας, που πέρασε από την λαϊκή αγορά Καλαμάτας και επέστρεψε στο Δημαρχείο της πόλης. Είναι τόσο μεγάλος ο φόβος τους για τον λαό που, όπως αποδείχθηκε, επιστράτευσαν ολόκληρη επιχείρηση εκφοβισμού τις τελευταίες μέρες, μέσω του ελεγχόμενου τύπου, αλλά και του διαδικτύου, προκειμένου να μην έχουν καθόλου αντιδράσεις. Ας μη γελαστούν, την επόμενη φορά οι αντιδράσεις θα είναι πολύ εντονότερες και ελπίζουμε τότε και οι δυνάμεις της επίσημης αριστεράς να σηκώσουν το γάντι και να βρεθούν μαζί μας στο δρόμο του αγώνα και της κοινής δράσης.
