Ήταν μια εκδήλωση με σημαντικούς ομιλητές, που περιέγραψαν όχι μόνο όσα συνέβησαν το Μάη του 1934 αλλά έκαναν αναφορές σε άγνωστα και «εξαφανισμένα» κεφάλαια της ιστορίας του εργατικού κινήματος της περιοχής μας, ενώ μίλησαν, με επιστημονική τεκμηρίωση, για τον νέο εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλει το κεφάλαιο μέσω των μηχανισμών του, όπως είναι και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπροσθέτως τιμήθηκαν απόγονοι των φονευθέντων λιμενεργατών της Καλαμάτας, στις 9 Μάη 1934 και συγκεκριμένα ο Ηλίας Κολιτσιδάκης, γιος του φονευθέντα Γιάννη Κολιτσιδάκη και ο Νίκος Καπετανέας, απόγονος του φονευθέντα Βασίλη Καπετανέα. Επίσης τιμήθηκε το Σωματείο Λιμενεργατών Καλαμάτας δια του προέδρου του, Αντώνη Καλογερόπουλου.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του προέδρου του Εργατικού Κέντρου, Σωτήρη Τσώνη και ακολούθησαν οι κύριοι ομιλητές. Ο πρώην δήμαρχος, Παναγής Κουμάντος, που έχει κάνει σημαντική έρευνα για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της Καλαμάτας από το 1900 μέχρι το 1960, εξιστόρησε τα γεγονότα που κορυφώθηκαν με τη δολοφονία των λιμενεργατών από το στρατό. Οι λιμενεργάτες απεργούσαν προστατεύοντας το δικαίωμά τους στην εργασία, το οποίο έχαναν με τη λειτουργία των σιλό στους αλευρόμυλους της Ευαγγελίστριας. Ο στρατός και η χωροφυλακή τάχθηκαν στην υπηρεσία της εταιρείας που λειτουργούσε τους μύλους και έριξαν στο ψαχνό κατά των λιμενεργατών. Ακολούθησε εργατική εξέγερση στην πόλη. Ο Παναγής Κουμάντος μίλησε με αγάπη και σεβασμό για τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους, τόνισε ότι τα κεκτημένα εργατικά δικαιώματα αφαιρούνται και πάλι και κάλεσε τους εργαζόμενους να μην αδρανούν αλλά αντίθετα να υπερασπιστούν τις κατακτήσεις τους αυτές.
Ο Καλαματιανός πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, Κώστας Γουλιάμος, περιέγραψε με συγκεκριμένα στοιχεία -παρουσιάζοντας συνθήκες, εκθέσεις και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης- το πώς επιστρέφει ο εργασιακός μεσαίωνας στην Ευρώπη. Επιπλέον δε αναφέρθηκε στο «φίδι που κρύβεται στα χόρτα», το φασισμό, το νεοναζισμό, την ακροδεξιά που αξιοποιούνται από τις κυρίαρχες δυνάμεις του κεφαλαίου για να επιβάλουν τα συμφέροντά τους.
Ο Θεόδωρος Παπαθεοδώρου, πρώην πρύτανης του πανεπιστημίου Πελοποννήσου και πρώην υφυπουργός Παιδείας, μίλησε για τους μετανάστες που ως εργαζόμενοι είναι τα μεγαλύτερα θύματα της οικονομικής εκμετάλλευσης. Όπως τόνισε, όσο δεν λύνεται το ζήτημα της κανονικής παραμονής των μεταναστών στις χώρες της Ευρώπης τόσο η εκμετάλλευσή τους θα είναι στυγνή.
Ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Μάνος Σπυριδάκης, αναφέρθηκε στην περίπτωση της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος, όπου επίσης υπάρχει στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων και μάλιστα από πολύ πριν την κρίση. Είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η παρουσίαση που έκανε για τις πτυχές αυτής της εκμετάλλευσης.
Τέλος ο δικηγόρος Δημήτρης Ζέρβας, που έχει κάνει έρευνα για το κίνημα της Καλαμάτας και έχει γράψει και σχετικό βιβλίο, υπογράμμισε ότι είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως δεν έχει καταγραφεί η πραγματική ιστορία του προλεταριάτου της περιοχής μας, παρότι μάλιστα υπήρχε πρωτοπόρο. Όπως τόνισε, η Καλαμάτα και η ευρύτερη περιοχή είχαν γυναικείο προλεταριάτο, γιατί στα εργοστάσια και τις αποθήκες υπήρχαν μόνο γυναίκες εργάτριες, οι άντρες ήταν μόνο επιστάτες. Τόνισε μάλιστα ότι οι γυναίκες αυτές εργάζονταν πάρα πολύ σκληρά και είχαν δύο αφεντικά, ένα στη δουλειά και ένα στο σπίτι. Παρόλα αυτά, επανέλαβε, αναφορά για το γυναικείο προλεταριάτο της περιοχής μας δεν κάνει κανείς και πουθενά. Ο Δημήτρης Ζέρβας τόνισε επίσης ότι στην περιοχή μας λειτούργησε το πρώτο εργοστάσιο της χώρας, λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους και ήταν ένα μεταξουργείο στη Μεσσήνη, με εργάτριες από την Ιταλία και από την περιοχή. Σε ό,τι αφορά το Μάη του 1934, ο Δημήτρης Ζέρβας αφηγήθηκε την περιγραφή των συμβάντων από τον γιο του φονευθέντα Βασίλη Καπετανέα, ο οποίος τότε ήταν παιδί και τα είχε παρακολουθήσει από μία ταράτσα.
Υπεύθυνοι για την παρουσίαση της εκδήλωσης ήταν ο δημοσιογράφος Ηλίας Μπιτσάνης και ο γραμματέας του Εργατικού Κέντρου, Γιώργος Κανέλης.
Στ.Μ.
