Γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1932, ήταν ο μικρότερος από τα έξι αδέλφια του, γι’ αυτό και τον έλεγαν και Βενιαμίν. Από παιδί γνώρισε το μόχθο της αγροτικής δουλειάς και αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για να μπορέσουν οι μικρομεσαίοι αγρότες να κερδίσουν αυτά που δικαιούνται και να ζουν με αξιοπρέπεια.
Την περίοδο της κατοχής εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 έγινε μέλος του ΚΚΕ, στη συνέχεια της Νεολαίας Λαμπράκη και της ΕΔΑ. Η χούντα τον συνέλαβε και τον εξόρισε στη Γυάρο, ενώ όταν απελευθερώθηκε και επέστρεψε στον τόπο του δούλευε με επιμονή για την προώθηση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων των αγροτών.
Ήταν Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Χανδρινού και μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Μεσσηνίας του ΚΚΕ τη δεκαετία του ’80. Την δεκαετία του ’90 διετέλεσε πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής του Αγώνα Αγροτών Μεσσηνίας και επί σειρά ετών συμμετείχε στη Γραμματεία της ΠΑΣΥ. Στις Βουλευτικές Εκλογές του 1996 και του 2000 ήταν υποψήφιος με το ΚΚΕ στην Μεσσηνία και στις Δημοτικές Εκλογές του 1998 ήταν υποψήφιος δήμαρχος της “Λαϊκής Συσπείρωσης” στο Δήμο Χιλιοχωρίων. Μέχρι την τελευταία του πνοή έμεινε πιστός στα ιδανικά για τα οποία αγωνιζόταν όλη του τη ζωή και στο κόμμα του το ΚΚΕ.
