Πέμπτη, 26 Νοεμβρίου 2020 10:35

Η ελαιοκαλλιέργεια στον τόπο μας

Η ελαιοκαλλιέργεια στον τόπο μας

Του Δημήτρη Ν. Μπουσούνη 
     Η ελαιοκαλλιέργεια είναι τόσο παλιά στη λεκάνη της Μεσογείου όσο και ο άνθρωπος σ’ αυτά τα μέρη. 
Σύμφωνα με την μυθολογία, η Θεά Αθηνά πήρε το δέντρο της ελιάς από την Κρήτη και το δώρισε στην Αθήνα, για να πάρει η πόλη το όνομα της!

Το δέντρο της ελιάς στην αρχαιότητα είχε ιερή υπόσταση και αποτελούσε το σύμβολο της ειρήνης, της σοφίας και της νίκης.

Γι’ αυτό στεφάνωναν τους αθλητές με κλαδί ελιάς, τον κότινο και κοσμούσαν τα αγγεία και τους τοίχους των σπιτιών τους!

Το λάδι στην αρχαία Ελλάδα, εκτός από διατροφική αξία είχε και ιερή υπόσταση. 

Το προσέφεραν στις σπονδές προς τους θεούς, στους χρησμούς και στις διάφορες τελετές, που έκαναν. Άλειφαν τους νεκρούς πριν τη ταφή και τους αθλητές πριν από τους αγώνες.

Στους δε νικητές έδιναν ως ανταμοιβή, στάμνες με ελαιόλαδο!

Για πολλούς αιώνες το λάδι χρησίμευε τόσο ως φωτιστικό αλλά και λιπαντικό μέσο στα διάφορα εργαλεία. 

Ενώ από οικονομική άποψη, είχε μεγάλη σημασία για τις εμπορικές συναλλαγές της εποχής εκείνης. 

Η χριστιανική θρησκεία έδωσε ιδιαίτερη αξία στο ελαιόλαδο. Αυτό φαίνεται από τον κλάδο της ελιάς, που έφερε το περιστέρι στον Νώε και το Χριστό, που το ευλόγησε ως ένα από τα τρία βασικά είδη διατροφής.

Επίσης έχουμε τη χρήση του λαδιού στο βάπτισμα και είναι βασικό στοιχείο για τη κατασκευή του αγίου μύρου.

Τέλος το λάδι, που καίει μπροστά στα εικονίσματα των αγίων, συμβολίζει το πνευματικό φως στο σκοτάδι της αμαρτίας.

Από οικολογική άποψη η ελαιοκαλλιέργεια είναι ένα καλλιεργήσιμο δάσος και συμβάλει τα μέγιστα στην οικολογία της κάθε περιοχής. 

Υπολογίζεται, πως γύρω από τα ελαιόδεντρα, συνυπάρχουν περίπου τριάντα είδη πουλιών, όπως κοτσύφια, τσίχλες κλπ.

Από τον καρπό της ελιάς τίποτα δεν πάει χαμένο γιατί και ο ελαιοπυρήνας, εκτός των άλλων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διατροφή των κατοικίδιων ζώων.

Λόγω της αυξημένης περιεκτικότητας σε ελαιόλαδο, τα ζώα παχαίνουν σύντομα και το κρέας τους είναι πεντανόστιμο.

Απ’ αυτό το γεγονός επικράτησε η εκτροφή των χοίρων στο νομό Μεσσηνίας και η γνωστή γουρνοπούλα, που απολαμβάνουμε όλο το χρόνο.

Απ’ αυτά τα λίγα βγαίνει το συμπέρασμα πως τα δέντρα της ελιάς,  είναι ένας τεράστιος πλούτος για τον τόπο μας και πρέπει να τα προστατεύσουμε με κάθε τρόπο.

 

Δημήτρης Ν. Μπουσούνης Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

 

 

 

   

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ