Είναι γεγονός ότι η έλλειψη εργατικών χεριών γης στη  Μεσσηνία, έχει ξεκινήσει από τη συγκομιδή της ελιάς και συνεχίζεται σήμερα με τις άλλες καλλιέργειες. Ήδη τις επόμενες ημέρες αναμένεται η αρχή της συγκομιδής και εξαγωγής φρούτων και λαχανικών, καρπουζιών και πεπονιών με αποτέλεσμα το πρόβλημα να εντείνεται. Επισημαίνω ότι το πρόβλημα αγγίζει και τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες, παρότι απασχολούν συγκεκριμένο προσωπικό όλο τον χρόνο και δεν είναι εποχική εργασία.

Μάλιστα  η έλλειψη εργατών εκτός των άλλων φέρνει ανταγωνισμό και αύξηση στα μεροκάματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ήδη αυξημένο κόστος παραγωγής. Είναι γεγονός βέβαια ότι η έλλειψη εργατικών χεριών παρουσιάζεται σε όλη την Ευρώπη. Αρκετές χώρες όμως όπως η Ιταλία, η Γερμανία και άλλες κινητοποιήθηκαν προσφέροντας επιπλέον κίνητρα με λιγότερες γραφειοκρατικές διαδικασίες, καταλύματα με καλές συνθήκες διαμονής κ.λ.π. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που πολλοί αλλοδαποί εργάτες φεύγουν από την χώρα μας και αναζητούν την τύχη τους με έντονη και μαζική φυγή στην γειτονική Ιταλία, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία) γιατί εκεί επικρατούν ευνοϊκότερες συνθήκες για νομιμοποίηση παραμονής και εργασίας, όπως προβλέπονται από την νομοθεσία τους.

Συνεπώς για την επιβίωση του πρωτογενούς τομέα στη χώρα μας, απαιτούνται άμεσες και ολοκληρωμένες θέσεις χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και εμπόδια. Όσο δεν εφαρμόζεται ένα μόνιμο και νόμιμο σχήμα που με απλές διαδικασίες θα ρυθμίζει τους αλλοδαπούς μετανάστες, το πρόβλημα θα διαιωνίζεται με όλο και περισσότερες ελλείψεις σε εργάτες γης, με δυσμενείς επιπτώσεις στην παραγωγή, στις επιχειρήσεις και κατά συνέπεια στην Εθνική Οικονομία.

Οφείλει η Κυβέρνηση να σταματήσει να είναι σχολιαστής της καθημερινότητας και να δώσει άμεσα λύση  στο πρόβλημα με  τους αλλοδαπούς εργάτες γης, καθότι  η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση  είναι αναποτελεσματική (δεν εισακούσθηκαν σχετικές προτάσεις των παραγωγικών φορέων αγροτών-μεταποιητών) και ο κίνδυνος εγκατάλειψης μεγάλων εκτάσεων γης  είναι υπαρκτός.

Πρέπει η πολιτεία να αντιληφθεί ότι ο πρωτογενής τομέας έχει ανάγκη από εργατικά χέρια και να συμβάλλει με κάθε νόμιμο αλλά ταυτόχρονο εύκολο τρόπο και σύντομες διαδικασίες, με την μικρότερη οικονομική επιβάρυνση για τους αγρότες,  ώστε να παραμείνουν οι αλλοδαποί εργάτες γης και να εργαστούν στη χώρα μας.

Υ.Γ. 

Το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο και τα συναρμόδια Υπουργεία   πρέπει να ξεπεράσουν τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.

Με τιμή

Αλευράς Παναγιώτης

Γεωπόνος

πρ. Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας