Από την Καλαμάτα, τη Σπάρτη, τη Μεσσήνη, την Τρίπολη και κυρίως από τα χωριά του Ταϋγέτου, περιηγητές κάθε ηλικίας ανηφόρησαν μονοπάτια γνώριμα, μα πληγωμένα.

Ήταν μια μέρα διαφορετική, μια μέρα που δεν είχε στόχο μόνο την αναψυχή, αλλά την ψυχική αναγέννηση. Κάθε βήμα και μια υπόσχεση: ότι αυτό το βουνό δεν θα ξεχαστεί. Ότι τα χωριά του Ταϋγέτου  μπορούν να ζωντανέψουν ξανά. Ότι υπάρχει ελπίδα.

Συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν όταν παλιοί κάτοικοι, παραθεριστές και κατασκηνωτές, που είχαν χρόνια να ανέβουν στο βουνό, περπάτησαν δίπλα σε νέους ανθρώπους που το γνώριζαν για πρώτη φορά. Μνήμες, ιστορίες και βλέμματα συναντήθηκαν σε μια σπάνια στιγμή κοινής ανάσας και κοινής ευθύνης.

Η πρωτοβουλία αυτή δεν ήταν ένα απλό μονοπάτι στο βουνό. Ήταν ένα μονοπάτι επιστροφής: στην κοινότητα, στη φύση, στην αλληλεγγύη. Έντονη ήταν η παρουσία μικρών παιδιών σκορπώντας ελπίδες.

Σημαντική ήταν η παρουσία και η συμβολή του προέδρου του Λαδά Μιχάλη Αντωνόπουλου, του Πολιτιστικού Συλλόγου Ίκλαινας, του Αθλητικού Πολιτιστικού Συλλόγου Παράδεισος, με την Σοφία Δούση και μέλη. Συντονιστές της δράσης ήταν η Αθήνα Μασουριδου και ο Γιάννης Λασκαρης.