Σε σχετική του ανακοίνωση ο Σταμάτης Μπεχράκης σημειώνει: «Στην έκτατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας, σύμβουλοι από όλες σχεδόν τις παρατάξεις του συλλογικού οργάνου άσκησαν κριτική στη στάση της δημοτικής αρχής για τις διαδικασίες του κατεπείγοντος που μεταχειρίζεται συνεχώς για να περνάει χωρίς ουσιαστική συζήτηση τις προτάσεις της. Αυτή τη μέθοδο του «γρήγορου μονοπατιού» (οι δημοτικοί συνδυασμοί ενημερώθηκαν τρεις ώρες πριν το έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο χωρίς εισηγήσεις και τα συνοδευτικά έγγραφα) χρησιμοποίησε ο Δήμαρχος για να ένταξει στο ΕΕΤΑΑ προτάσεις που δεν εντάχθηκαν στο «Πράσινο ταμείο».
Για το περιεχόμενο των δύο προτάσεων της αποδοχής χρηματοδότησης το Δίκτυο Ενεργών Πολιτών έχει καταθέσει στη δημοσιότητα τις αναλυτικές παρατηρήσεις και προτάσεις του, που βρίσκονται σε διαφορετική κατεύθυνση από την υμιυπογειοποίηση των πέτρινων κάδων αλλά κατάθεσε και τις ενστάσεις του επειδή δεν συμπεριλήφθηκε το τμήμα μέχρι το χωριό Πελεκητό, στην πρόταση βελτίωσης του δρόμου Πολιανή-Άνω Αρφαρά.
Για τα παραπάνω το Δίκτυο άσκησε κριτική στη συνολική λειτουργία της δημοτικής αρχής τόσο στην ιεράρχηση των επιδιωκόμενων έργων όσο στην εκπόνηση των νέων μελετών αλλά και στο πώς αθροίζονται στη δημοτική διοίκηση νέες τεκμηριώσεις αναγκών λόγω των συνθηκών της οικονομικής κρίσης που βρίσκεται η χώρα μας. Η πολιτική της «πλύσης εγκεφάλου» των καθημερινών «συνεντεύξεων» στα τοπικά τηλεοπτικά μέσα δεν μπορεί να κρύψει την αδυναμία της δημοτικής αρχής για άσκηση μακροχρόνιου σχεδιασμού και παραγωγή μελετητικού έργου απεγκλωβισμένου από τη καθημερινή ψηφοθηρική εκμετάλλευση.
Ο κ. Νίκας ζήτησε προσχηματικά το λόγο επί προσωπικού στρεφόμενος κατά του Δικτύου Ενεργών Πολιτών και του εκπροσώπου του. Προσπάθησε έτσι να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στο ΔΣ για την ακολουθούμενη πολιτική του. Και αφού επιχείρησε ανεπιτυχώς να διασπείρει πολιτικές διαχωρισμού μεταξύ των παρατάξεων της αντιπολίτευσης, οδηγήθηκε στην άρνηση να δοθεί ο λόγος στο Δίκτυο στη συνέχεια επί προσωπικού.
Χρησιμοποιήθηκε για άλλη μια φορά η προσφιλής μέθοδος της δικτατορίας της πλειοψηφίας, που όταν βρίσκεται σε κατάσταση αδιεξόδου χρησιμοποιεί την πλειοψηφία που διαθέτει για να μην αντιπαρατεθεί με ίσους όρους για τα πραγματικά προβλήματα του δήμου».