Η επιλογή του Γκεοργκιόσκι να αφήσει στον πάγκο στο τελευταίο ντέρμπι της σεζόν εντός έδρας, στο οποίο οι «μελανόλευκοι» ήθελαν τη νίκη για το γόητρο και το κυνήγι της 3ης τιμητικά θέσης, χωρίς να χρησιμοποιήσει μάλιστα καθόλου τους Αρναρέλη, Τάτο, Ρόβα, Πασά, ξάφνιασε τους πάντες. Κατά τη διάρκεια του 90λεπτου οι προαναφερθέντες δεν σηκώθηκαν καν για ζέσταμα!!!. Ο Γκεοργκιόσκι δικαιολόγησε την απόφασή του αυτή, στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα, λέγοντας ότι «δεν ταίριαζαν στην τακτική του συγκεκριμένου αγώνα και στον τρόπο παιχνιδιού της Καλλιθέας»!!!
Η Καλαμάτα έτσι αντιμετώπισε την αντίπαλό της έχοντας στον πάγκο... 23 γκολ (τόσα έχουν πετύχει οι «4») και μοιραία δεν έβαλε κανένα στον αγωνιστικό χώρο!!! Ο Μαρκόφκσι πάλευε αλλά ήταν μόνος. Για να λέμε την αλήθεια η Καλαμάτα εντός παιδιάς δεν ήταν κακή κόντρα στους Αθηναίους. Απλά την ώρα που χρειαζόταν «ένεση», ο προπονητής της, ξαφνιάζοντας τους πάντες, ήταν απών... Κι όμως στο ξεκίνημα τα πράγματα έδειξαν διαφορετικά... Η έλευσή του στην τεχνική ηγεσία της ομάδας άλλαξε το κλίμα, βελτίωσε την ποιότητα, τη δουλειά, την ένταση και το επίπεδο των προπονήσεων, ο ίδιος από τους ανθρώπους της ομάδας χαρακτηρίζεται ως σοβαρός στα καθήκοντά του, εκτός έδρας η ομάδα πετάει από νίκη σε νίκη, εντός όμως η απώλεια βαθμών με Κηφισιά, Χανιά, Απόλλωνα, Αιγάλεω και σήμερα με Καλλιθέα, έγειραν την πλάστιγγα προς την αρνητική αποτίμηση του έργου και της προσφοράς του, με συνέπεια την απομάκρυνσή του, τέσσερις πλέον «στροφές» πριν τη λήξη της σεζόν.
Ομολογουμένως ο Σκοπιανός μας ανάγκασε να... σκίσουμε τα πτυχία μας. Δεν έδωσε χρόνο συμμετοχής σε νεαρούς παίκτες και στα «δεύτερα» - όπως λέμε στην ποδοσφαιρική διάλεκτο – σε παιχνίδια με αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικότητας και στο ντέρμπι με την Καλλιθέα, η οποία καιγόταν για το «τρίποντο» προκειμένου να παραμείνει στο κυνήγι της Κηφισιάς και να διατηρήσει τις όποιες μαθηματικά ελπίδες έχει για τίτλο, αγνόησε τους πρωτοκλασάτους παίκτες της ομάδας, καταφέρνοντας... μια τρύπα στο νερό. Τελικά εκτέθηκε από όλους.
Διότι όσοι αγωνίστηκαν είχαν θετική παρουσία, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, ενώ όσοι δεν έπαιξαν (ελέω Γκεοργκιόσκι) στέρησαν από την Καλαμάτα αυτό που στην κρίσιμη στιγμή, περίπου στο 15λεπτο του β’ ημιχρόνου της έλειπε: Η ποιότητα, η αξία και η διαφορά...
Η Καλλιθέα πήρε μια νίκη χάρη σε ένα γκολ που προήλθε από στιγμιαία αδράνεια των γηπεδούχων, στο 75’ το 0-1 με πλασέ του Κυνηγόπουλου που πρόλαβε στην έξοδο τον Μέντεζ, χωρίς η Καλλιθέα να έχει κάνει σοβαρή φάση σε όλο τον υπόλοιπο αγώνα.
Το α’ ημίχρονο έληξε 0-0. Σκορ που αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα της αναμέτρησης. Μέτριο παιχνίδι σε ποιότητα, φάσεις, με την Καλαμάτα ανασταλτικά να καθηλώνει σε απραξία την Καλλιθέα που υποτίθεται καιγόταν για τη νίκη και να απειλεί αυτή σε 2-3 περιπτώσεις (με Μπουλάρι στο 9’, Βασιλόγιαννη στο 32’, Καραγκούνη στο 40΄), χωρίς όμως τη μεγάλη φάση.
Μοζέρ, Λουπάνο, Μπαξεβάνος, Κωνσταντινόπουλος, συνεπείς στα αμυντικά τους καθήκοντα, Παπατόλιος απροσπέλαστος, Καραγκούνης με βοήθειες, Άλβες ουσιαστικός και αθόρυβος, Βασιλόγιαννης πολύ προσπάθεια στον άχαρο ρόλο του οργανωτή, Μαρκόφκσι, Μπουλάρι πάλευαν να βγάλουν την καλή τελική προσπάθεια.
Στην επανάληψη οι δύο ομάδες μπήκαν πιο ζωηρά κι ενώ ο προπονητής της Καλλιθέας Γιώργος Σίμος, πρώτος έκανε κινήσεις στην «σκακιέρα» του παιχνιδιού, στο 55’ βάζοντας τρεις παίκτες (Νάβι, Σαντάνα, Ντιμίτριους) και έναν στο 65’ (Ματίγια), οι παίκτες της Καλαμάτας, δεν πτοήθηκαν, στο διάστημα αυτό είχαν καλύτερο αγωνιστικό μομέντουμ, δεν φάνηκαν οι κινήσεις των φιλοξενούμενων, κέρδιζαν απανωτά φάουλ εκτός περιοχής, αλλά βοήθεια από τον πάγκο δεν ήρθε ποτέ!!!