- Τι κάνω εδώ; ρωτάω.
- Α, τώρα θα σας βάλω να δουλέψετε, μου λέει όλο ενθουσιασμό. Θα κάνετε τα πάντα μόνη σας και θα φύγετε χωρίς να καθυστερήσετε καθόλου, συνεχίζει περιχαρής, έτοιμη να μου δείξει τη φοβερή καινοτομία.
Με βάζει να περάσω ένα ένα τα bar code των προϊόντων από το μηχάνημα. Ύστερα μου δείχνει πώς παίρνω σακούλα, πώς βάζω τα χρήματα στη σχισμή, πώς παίρνω ρέστα και απόδειξη και τέλος πώς ανοίγω τη μπάρα για να φύγω από το κατάστημα, επίσης με bar code.
- Ναι αλλά έτσι, εσείς θα μείνετε χωρίς δουλειά, της λέω.
- Α όχι, είναι μόνο για όσους έχουν λίγα πράγματα, μου λέει…
Στο δρόμο για το σπίτι αναρωτιόμουν τι θα ‘λεγε επ’ αυτού ο Ντέιβιντ Γκρέμπερ, αν ζούσε κι αν διάβαζε Kalamata Journal.
