«Στο Μπροστά Νταλίκα, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω στο μονόπρακτο του Τένεσσυ Ουίλιαμς “Μίλα μου σαν την βροχή”. “Τalk to me like rain”…δηλαδή πες μου μια ιστορία για να χαλαρώσω, να ηρεμήσω» σημειώνει η σκηνοθέτρια της παράστασης. «Οι ιστορίες που προέκυψαν από τα μέλη της ομάδας, είχαν σαν κοινό παρανομαστή το υπαρξιακό ερώτημα “πώς θέλω να ζήσω”, που επεκτάθηκε στο ερώτημα “πώς θα ζήσω στην Ελλάδα της κρίσης βιώνοντας μια συνεχή απειλή”. Ο κίνδυνος συμβολίζεται από μια Νταλίκα, που ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μας κατά τη διάρκεια ενός ανέμελου ταξιδιού. Κατά τη διάρκεια της πρόβας, τέθηκαν τα παρακάτω ερωτήματα… Eίναι αυτός ο κίνδυνος υπαρκτός; Πώς επηρεάζει τις αποφάσεις μας και την καθημερινότητά μας; Έχουμε επιλογές; Πόσο ευάλωτος είναι ο άνθρωπος ως ύπαρξη; Mε αυτά τα ερωτήματα πειραματιστήκαμε και σας καλούμε να μοιραστούμε σκέψεις και συναισθήματα, από σκηνής. Στο τέλος της παράστασης, το θεατρικό εργαστήρι της αυτοσχέδιας σκηνής θα αυτοσχεδιάσει και θα παρουσιάσει ιστορίες που θα δίνονται από το κοινό. Στο τέλος των διαδραστικών ιστοριών, σκηνοθέτης και ηθοποιοί θα συζητούν με το κοινό».
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μαρία Σκαφιδά
Grafic Design: Ηλίας Κουρούπης
Παίζουν: Eυγενία Αθανασακοπούλου, Μαίρη Γεωργιοπούλου, Παναγιώτης Φίλιας, Ελένη Ρομπόγλου, Ανέστης Μεγιο και μαθητές από το θεατρικό εργαστήρι της Αυτοσχέδιας Σκηνής
Στα κείμενα τις παράστασης, βοήθησε ο Νίκος Μπουσούνης
Παραστάσεις: Καθημερινά από 14 έως 24 Απριλίου στο θεατράκι της Αυτοσχέδιας Σκηνής, Μπενάκη 19, Ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας
Ώρα: 21.15
Kρατήσεις εισιτηρίων: 2721 550787, 690 8676277
Devised Theatre Performance: «Στα ελληνικά μεταφράζεται “θέατρο της επινόησης” και είναι μια φόρμα θεατρικής πράξης, στην οποία το σενάριο ορίζεται όχι από τον συγγραφέα, αλλά συλλογικά και αυτοσχεδιαστικά, από την ομάδα. Κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας, οι ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης πρέπει να αποφασίσουν τι πρέπει να συμπεριληφθεί στην παράσταση. Μία σειρά από σκηνοθέτες, όπως ο Γκροτόφσκι και ο Πίτερ Μπρουκ, πειραματίστηκαν και εξέλιξαν την άποψη πως ο ηθοποιός είναι ένας δημιουργικός καλλιτέχνης και όχι απλώς ένα εκτελεστικό όργανο στα χέρια του σκηνοθέτη ή του συγγραφέα. Ενθάρρυναν τους ηθοποιούς να αποφασίζουν δημιουργικά για αυτό που παίζουν».
