Ο Λεωνίδας Βέλλης έχει σπουδάσει νομικά,  εργάζεται ως καθηγητής Αγγλικών και μάλιστα του αρέσει πολύ η διδασκαλία, όμως η μεγάλη του αγάπη είναι η μουσική, ιδιαίτερα η κινηματογραφική μουσική. 

Το εγχείρημα να ντύσει μουσικά και με στίχους τον “Μολυβένιο στρατιώτη”, το υπέροχο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, που παρουσιάζεται από το ΜΕΘ σε διασκευή του Περικλή Αλμπάνη, προφανώς και δεν είναι εύκολο. Όμως ο Λεωνίδας Βέλλης είναι σίγουρο ότι με τη μουσική και τους στίχους του θα φέρει τα παιδιά και τους μεγάλους που νιώθουν παιδιά και θα παρακολούθησουν την παράσταση, ακόμη πιο κοντά στα νοήματα του παραμυθιού και της παράστασης. 

-Και σε αυτή την παράσταση του ΜΕΘ η μουσική  είναι δική σου και οι στίχοι. Τι σε τράβηξε να γράψεις μουσική για το θέατρο;

Ξεκίνησε ως πείραμα επιτυχημένο στον “Οδυσσεβάχ”, πριν από δύο χρόνια. Ο κόσμος αγκάλιασε τη μουσική, όπως αγκάλιασε και την παράσταση. Στην “Ωραία μου κυρία” έκανα την ενορχήστρωση στη μουσική του Ηλία Παναγιωτόπουλου, οποίος επίσης είναι στην οικογένεια του ΜΕΘ και έχει φτιάξει και την πολύ όμορφη αφίσα του “Μολυβένιου Στρατιώτη”. Τώρα ανέλαβα την προσπάθεια να ντύσουμε μουσικά την παράσταση, να δημιουργήσουμε μια μαγική αίσθηση που τη θέλουν τα παιδιά, στο πλαίσιο της σκηνοθετικής ματιάς του Περικλή Αλμπάνη. Και ακόμη μέσα από τη μουσική θέλαμε να δώσουμε μια μεγαλοπρέπεια στην παράσταση. 

-Ποια ακριβώς είναι η σχέση σου με τη μουσική;

Ξεκίνησα μικρός πιάνο. Έκανα 4-5 χρόνια αλλα είχε άδοξο τέλος η σχέση μας... Βέβαια τώρα το περισσότερο γράψιμο της μουσικής το κάνω στο πιάνο! 

Μετά από το πιάνο, ξαφνικά κάποια στιγμή στη Β’ Γυμνασίου ζήτησα από τους γονείς μου μια κιθάρα. Και ξεκίνησα μόνος μου με ένα βιβλίο και από τότε δεν έχω σταματήσει. 

-Είσαι δηλαδή αυτοδίδακτος...

Ναι.

-Πως είναι η μουσική του έργου;

Είναι απόλυτα συνυφασμένη με την υπόθεση του έργου. Λίγο πολύ όλοι ξέρουν την ιστορία του “Μολυβένιου στρατιώτη”, είναι ιστορία αγάπης. Οι χαρακτήρες του έργου κάνουν ένα κύκλο και καταλήγουν πάλι στο σημείο όπου θα έπρεπε να είναι άσχετα με το τι τους προέκυψε στη μέση. Σε αυτό κινητήριος μοχλός είναι η αγάπη. Και σε αυτό το πλαίσιο έχει γραφτεί η μουσική. Είναι εννιά κομμάτια, αν βγάλουμε την εισαγωγή είναι οχτώ. Είναι ένα κομμάτι για κάθε χαρακτήρα και κάθε κομμάτι είναι σε πλήρη αναλογία με τη ψυχοσύνθεση του κάθε χαρακτήρα και με το τι του συμβαίνει στο έργο, τι έχει να πει κάθε χαρακτήρας στο κοινό. 

-Πήρε χρόνο να ετοιμαστεί η μουσική;

Σίγουρα. Βέβαια ο προγραμματισμός ήταν η παράσταση να παρουσιαστεί το χειμώνα όμως λόγω του κορονοϊού αυτό δεν έγινε. Ξεκίνησα να γράφω τη μουσική πριν από τα Χριστούγεννα, δειλά-δειλά, μόνος μου, έφτιαχνα κάποια θέματα, κάποια τα άλλαζα, κάποια τα απέρριπτα, ήταν μια ωραία διαδικασία. Στο τέλος ήρθε και το τεχνικό κομμάτι, πήγα στο studio για τη μίξη και την ηχογράφηση, που έγινε από τον Γιώργο Κλείδωνα, τον οποίο ευχαριστώ πάρα πολύ. Το τεχνικό κομμάτι παίρνει ώρα, είναι χρονοβόρο και δύσκολο. Ό,τι έχεις στο μυαλό σου πρέπει να το βάλεις σε μια τάξη και να καταλήξεις σε κάτι που να είναι δομημένο σωστά και να διέπεται από τους κανόνες της μουσικής. 

-Τελειώνεις ένα έργο σου και το ακούς. Συνήθως μένεις ευχαριστημένος από τη δουλειά που έχεις κάνει ή θα ήθελες να αλλάξεις κάποια πράγματα;

Πάντα όταν ακούω τη μουσική μου λέω ότι θα έπρεπε να το έχω κάνει λίγο πιο έτσι ή λίγο πιο αλλιώς. Όταν φτάσεις όμως στο studio δεν έχεις την ευχέρεια να αλλάξεις πολλά πράγματα, πόσο μάλλον στη συγκεκριμένη περίοδο που είχαμε και την πανδημία του νέου κορονοϊού. 

Πάντως τα έργα που θα ακούσει ο κόσμος στον “Μολυβένιο Στρατιώτη” είναι δουλεμένα για πολύ καιρό και είμαι σίγουρος γι’ αυτά, άσχετα από το αν θα άλλαζα κάποια πραγματάκια αν είχα τη δυνατότητα. 

-Η μουσική θα μπορούσε να είναι η αποκλειστική απασχόληση στη ζωή σου;

Είμαι μεγάλος fan όχι μόνο του θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου. Παρακολουθώ τα πάντα, τα blockbusters, όλων των ειδών τις ταινίες. Πάντα δίνω έμφαση στη μουσική, μου αρέσει πολύ η κινηματογραφική μουσική. Λατρεύω τη μουσική που έχουν γράψει συνθέτες, όπως ο Χάουαρντ Σορ στον “Άρχοντα των δαχτυλιδιών” και σε άλλες ταινίες, ο Χανς Ζίμμερ που έχει κάνει τη μουσική σε πολλές ταινίες όπως στον “Βασιλιά των λιονταριών”.

Ακούω λοιπόν μουσική, ιδιαίτερα κινηματογραφική μουσική, θαυμάζω τη μουσική και τους μουσικούς και θα ήθελα να το κάνω και εγώ, αν και είναι δύσκολο, αγγίζει τα όρια του ονείρου. 

-Που μπορεί να ακούσει κάποιος τη μουσική σου για την παράσταση που παρουσιάζει το ΜΕΘ;

Μετά την παράσταση, την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή, στο Κάστρο, θα δίνουμε το CD στην τιμή των 5 ευρώ. 

Μέρος από τα έσοδα της παράστασης θα πάνε στη Σχολική Επιτροπή του Δήμου Καλαμάτας και μέρος από τα έσοδα του CD θα πάνε στο Σύλλογο “Η Υπομονή”. Είναι πεποίθησή μου και κυρίως του προέδρου μας στο ΜΕΘ, Γιώργου Παντελόπουλου, ότι πρέπει να δίνουμε πίσω στο κοινό πράγματα. Εκτός από την ψυχή μας, που την δίνουμε πάνω στη σκηνή, πρέπει να προσφέρουμε και κάτι πιο έμπρακτο. 

-“Ο Μολυβένιος στρατιώτης” λοιπόν την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή στο Κάστρο, με το ΜΕΘ με πρωτότυπη μουσική και στίχους δικούς σου…

Ναι, στο Κάστρο, στις 9.15 το βράδυ. Προτρέπουμε όμως το κόσμο να κλείσει τα εισιτήριά του και να προσέλθει μία ώρα με 45 λεπτά νωρίτερα. Τηρούμε τα μέτρα ασφαλείας και θέλουμε να αποφύγουμε καταστάσεις που είναι πληγή για το κάστρο, ήταν πληγή και στην εποχή προ κορονοϊού. 

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τον σκηνοθέτη μας Περικλή Αλμπάνη και τον πρόεδρό μας Γιώργο Παντελόπουλο για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν. 

Σταύρος Μαρτίνος