Η νέα συμφωνία εξαθλιώνει ακόμα παραπάνω εργαζόμενους και συνταξιούχους, συνεχίζει ακόμα πιο βαριά τη λιτότητα καταστρέφοντας την πραγματική οικονομία και τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, φορολογεί ακόμα και τους ανέργους και τους φτωχούς αφήνοντας άθικτο το μεγάλο κεφάλαιο, τους πλούσιους και τους φοροδιαφεύγοντες.
Με λίγα λόγια:
Από 1.1.2019 περικόπτεται ως 18% η προσωπική διαφορά όχι μόνο στις κύριες συντάξεις, αλλά και στις επικουρικές, με άλλα λόγια χάνεται μια σύνταξη ετησίως,
Από 1.1.2020 (ή το 2019 αν δεν πιαστούν οι στόχοι) η μείωση του αφορολόγητου από 8.636 ευρώ - 9.545 ευρώ σήμερα θα μειωθεί στα 5.681 ευρώ για τους άγαμους και θα φτάνει τα 6.595 ευρώ, ανάλογα με τα τέκνα, επιφέροντας επιβάρυνση από 650 ευρώ το χρόνο ακόμη και για τους φτωχότερους,
Το 2018 προβλέπονται μέτρα 447 εκατ. ευρώ με περικοπές επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας και φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών και επιπλέον μείωση του επιδόματος θέρμανσης κατά 58 εκατ. ευρώ.
Στο Δημόσιο έρχεται νέα αξιολόγηση και κινητικότητα και επιβάλλεται «ταβάνι» στον αριθμό των συμβασιούχων,
Πωλείται το 30% ως 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και πιθανότατα και οι υδροηλεκτρικές μονάδες, καθώς επίσης και το 17% του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
Θα νομοθετηθεί η απαγόρευση της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων και της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης, τουλάχιστον μέχρι τη λήξη του προγράμματος, θα καταργηθεί το υπουργικό βέτο για τις ομαδικές απολύσεις, θα αλλάξουν σε μεταγενέστερο στάδιο οι προϋποθέσεις κήρυξης Απεργίας προς το δυσμενέστερο.
Πέραν αυτών όμως, η Κυβέρνηση επέλεξε ακόμα μια φορά να είναι με τους εργοδότες και όχι τους εργαζόμενους. Ο ΣΕΒ, ο ΣΕΛΠΕ και ο ΣΕΤΕ τρίβουν τα χέρια τους διότι κατάφεραν αυτό που δεν είχαν καταφέρει επί Κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η Κυριακάτικη – Αργία καταργείται πλήρως, τα καταστήματα θα είναι ανοιχτά από 32 έως 52 Κυριακές το χρόνο και οι εργαζόμενοι θα επανέλθουν σε εργασιακές συνθήκες που παραπέμπουν στις αρχές του 20ου αιώνα!
Ο μαζικός και ενωτικός αγώνας για αντίσταση και ανατροπή είναι μονόδρομος.
Η Απεργία στις 17 ΜΑΗ (ή νωρίτερα αν χρειαστεί) πρέπει να καταστεί μέγιστο πολιτικό γεγονός, συσπειρώνοντας το σύνολο της κοινωνίας, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων, των νέων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των αυτοαπασχολουμένων.
Η ΓΣΕΕ, πρέπει αυτή τη φορά να σταθεί με επάρκεια απέναντι στις ευθύνες της, συντονίζοντας με αποφασιστικότητα το εργατικό και κοινωνικό μέτωπο.
*ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ