Πρέπει να γίνει ακλόνητη πεποίθηση σε όλους μας ότι η εργατική τάξη δεν έχει μόνο το δίκιο με το μέρος της, τη δύναμη να το επιβάλει, αλλά και την ιστορική ευθύνη να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να την απελευθερώσει από το ζυγό των μονοπωλίων και την Ε.Ε. Έχει την ιστορική ευθύνη, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, να οδηγήσει την Ελλάδα στο δρόμο της προόδου και της ευημερίας για όλο το λαό. Αυτή η προοπτική όμως απαιτεί γερή οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, και ηγέτες αποφασισμένους να δώσουν λύση σε αυτό το πρόβλημα.
Πριν μια εβδομάδα η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, υποδέχτηκαν μία κυρία από το σινάφι τους. Την εκπρόσωπο των Γερμανών βιομηχάνων και τραπεζιτών, των γερμανικών μονοπωλίων. Η κυρία αυτή ήρθε και έκλεισε συμβόλαια, παραγγελίες, να πουλήσει και να αγοράσει, να κάνει μπίζνες όπως έκαναν και κάνουν τα ντόπια και ξένα μονοπώλια. Δεν ήρθε για τη σωτηρία του λαού. Σε όλη τη λυκοσυμμαχία της Ε.Ε., που είναι η δική τους Ένωση και όχι των λαών, αποφάσισαν αυτές οι μπίζνες να γίνονται με μεροκάματα Βουλγαρίας για τους εργάτες, χωρίς τα δικαιώματα στην υγεία, την ασφάλιση, την παιδεία, την προστασία στη δουλειά, που κατακτήθηκαν με αίμα. Κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να περιμένει ο εργάτης, ο άνεργος, ο υπόλοιπος εργαζόμενος λαός από την επίσκεψη της Μέρκελ στην Ελλάδα.
Το τσιράκι της τρόικας και των βιομηχάνων, ο Βρούτσης, ανακοίνωσε την κατάργηση της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Οι βιομήχανοι παρήγγειλαν και αυτός υλοποιεί την κατάργηση και αυτού του πενιχρού κατώτερου μεροκάματου και μισθού, την κατάργηση του 8ωρου, την κατάργηση του πενθημέρου, της Κυριακής αργίας, την κατάργηση της ελάχιστης προστασίας που μπορεί να έχουν οι εργαζόμενοι. Αυτό θα συμπαρασύρει προς τα κάτω μια σειρά παροχές και επιδόματα, όπως το επίδομα ανεργίας, το επίδομα ασθένειας, το οικογενειακό επίδομα, το επίδομα παιδιών κ.ά. Θα ξηλώσει προς τα κάτω όλες τις κλαδικές συμβάσεις, αφού η ΕΓΣΣΕ αποτελεί τη βάση για τις διαπραγματεύσεις με τους διάφορους εργοδότες. Οι απαιτήσεις των εργοδοτών φανερώνουν τι σημαίνει η ανάπτυξη για την οποία μιλάνε.
Μας θέλουν στη δουλειά με μεροκάματα πείνας, από ήλιο σε ήλιο χωρίς κανένα δικαίωμα, για να μπορούν να γεμίζουν με τον ιδρώτα μας τα θησαυροφυλάκια τους στην Ελβετία. Αυτή την ανάπτυξη θέλουν, με τους εργαζόμενους εξαθλιωμένους και αλυσοδεμένους, με παράλληλη ανεργία στα ύψη για να απειλούν και να εκβιάζουν με απόλυση όσους ξεζουμίζουν. Να λένε «κάτσε καλά, γιατί απέξω περιμένουν εκατοντάδες».
Αυτή η ανάπτυξη θα συνoστίζει εργάτες στις λίστες της ανεργίας, της ανέχειας, της εξαθλίωσης, και παράσιτα βιομήχανους, μεγαλέμπορους, εφοπλιστές και τους υπαλλήλους τους στις λίστες της Ελβετίας, του Λιχτενστάιν και όπου κρύβουν τα κλεμμένα που βγάζουν από τη σκληρή δουλειά εκατομμυρίων εργαζομένων. Να ποιες είναι οι λίστες που υπάρχουν στη ζωή και ποιοι οι λήσταρχοι.
Μπροστά σε αυτόν τον ανελέητο πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, και ένας νέος κίνδυνος απειλεί το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Με πρόσχημα την απαλλαγή του από τη γάγγραινα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, κυοφορείται νέα γενιά εργατοπατέρων. Με πρόσχημα την αναδιάταξη, σχεδιάζεται η αποδιοργάνωση και η πλήρης εκτροπή από τον ταξικό του προσανατολισμό. Σε μια περίοδο που απαιτείται γερή και μαζική οργάνωση στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στους τόπους δουλειάς, με καθολική συμμετοχή των εργαζομένων, προτείνεται η διάλυση των πρωτοβάθμιων σωματείων και η μετατροπή τους σε συμβουλευτικά όργανα. Σε μια περίοδο που απαιτεί συνδικάτα με ηγέτες αποφασισμένους να υπερασπισθούν την εργατική τάξη από την άγρια εκμετάλλευση της καπιταλιστικής εργοδοσίας και του κράτους, σχεδιάζεται η εμφάνιση μιας νέας γραφειοκρατίας.
Καταγγέλλουμε το σχέδιο που αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του ο Α. Κολλάς, πρώην στέλεχος της ΠΑΣΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, πρόσφατα προσχωρήσας στην κυβερνώσα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Στο όνομα της αναδιάταξης του συνδικαλιστικού κινήματος προτείνει ο Α. Κολλάς: Τη συγχώνευση των 176 Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών σε 13 περιφερειακές οργανώσεις. Τα υπάρχοντα γραφεία αυτών των οργανώσεων να γίνουν γραφεία εξυπηρέτησης εργαζομένων για τη διεκπεραίωση αιτημάτων των εργαζομένων, π.χ. για σύνταξη κ.λπ. Τη μετατροπή των πρωτοβάθμιων σωματείων σε εργασιακά συμβούλια. Τη θεσμοθέτηση Περιφερειακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Είναι φανερό ότι κυρίως επιδιώκουν να απαλλαγούν από τα συνδικάτα εκείνα που παλεύουν με γραμμή κόντρα στα συμφέροντα των βιομηχάνων, που επιδιώκουν τη συσπείρωση της εργατικής τάξης ενάντια στην ιδιοκτησία μιας χούφτας παράσιτων που είναι ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγει η εργατική τάξη και της ανήκει. Που παλεύουν για να απαλλαγεί η εργατική τάξη από τους εκμεταλλευτές της.
Τους λέμε ξεκάθαρα ότι δεν θα τους κάνουμε τη χάρη, ότι όσο περνά από το χέρι μας θα πρωτοστατήσουμε να οργανωθούν οι εργαζόμενοι. Χρειαζόμαστε συνδικάτα, τη συλλογική μορφή της εργατικής τάξης, απέναντι στο κεφάλαιο, μαζικά, ζωντανά, μαχητικά, δημοκρατικά, που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στη λειτουργία τους, που θα ενισχύουν τις συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις, που θα ενισχύουν την εργατική πρωτοβουλία. Με ηγέτες με κύρος και υψηλό αγωνιστικό ήθος που θα μπορούν να βάζουν στη μάχη όλο και περισσότερες δυνάμεις.
Οι εχθροί της εργατικής τάξης δεν είναι μόνο η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία, αλλά και το ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο αποτελεί μια φασιστική οργάνωση ιδεολογικών και πολιτικών απογόνων του ναζισμού. Όχι μόνο δεν είναι αντισυστημική, όπως θέλει να παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ, αλλά είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος. Το αστικό πολιτικό σύστημα τη χρησιμοποιεί για να καλύψει τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων που βασανίζουν την εργατική λαϊκή οικογένεια, για να στρέψει δηλαδή τον έναν εργάτη απέναντι στον άλλο με στόχο την ενίσχυση της καπιταλιστικής εξουσίας.
Όταν λοιπόν το αστικό πολιτικό σύστημα δυσκολεύεται να διαχειριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια, που προέρχεται από την όξυνση των λαϊκών προβλημάτων, τότε σαν πατερίτσες του καπιταλιστικού συστήματος αναλαμβάνουν πιο ενεργό δράση τέτοιες φασιστικές οργανώσεις που σπέρνουν το μίσος ανάμεσα στους εργάτες, αναγορεύοντας σαν εχθρό τον εργάτη που έχει άλλο χρώμα, θρησκεία, πατρίδα»!
Βεβαίως, «κρύβουν με αυτόν τον τρόπο το μίσος που τρέφουν συνολικά για όλους τους εργάτες, Έλληνες και μετανάστες. Απόδειξη ότι μετατρέπονται σε νταβατζήδες των αφεντικών που θέλουν πάμφθηνους εργάτες. Αυτόν το ρόλο παίζει πολύ καλά η Χρυσή Αυγή με τα γραφεία ευρέσεως εργασίας που έχει φτιάξει για να στέλνει στους επιχειρηματίες φθηνούς ανασφάλιστους εργάτες που διαθέτουν το "προσόν" να είναι Έλληνες. Στην ουσία, κάνει ό,τι και η τρικομματική κυβέρνηση που καταργεί με νόμους συλλογικές συμβάσεις εργασίας, Κοινωνική Ασφάλιση, κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος, για να προσφέρουν στο κεφάλαιο φτηνή εργατική δύναμη. Κάθε μέρα που περνάει αποκαλύπτεται ο ρόλος της στα μάτια των εργαζομένων. Και εμείς, το ΠΑΜΕ, θα παλέψουμε για την ολόπλευρη αποκάλυψη του βρώμικου ρόλου τους.
Το επόμενο διάστημα το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα θα πάρουμε μια σειρά από πρωτοβουλίες για να οργανώσουμε την ταξική αλληλεγγύη. Με περισσότερο πείσμα, οργάνωση και αλληλεγγύη, αξιοποιώντας την εμπειρία από τις περσινές πρωτοβουλίες, από τις όποιες μικρές νίκες έφερε ο αγώνας, να δυναμώσει η οργανωμένη άρνηση πληρωμής του χαρατσιού της ΔΕΗ, είτε στα ταμεία της ΔΕΗ είτε στις εφορίες, να μην περάσουν τα κόλπα και οι εκβιασμοί της κυβέρνησης, να καταργηθεί το χαράτσι στην πράξη. Ταυτόχρονα παλεύουμε για πλήρη κατάργηση των αντιλαϊκών φορολογικών μέτρων, ματαίωση των σχεδίων για επιβολή νέων. Θα οργανωθεί η ταξική αλληλεγγύη στους ανέργους, στις οικογένειές τους, στους μικρομαγαζάτορες, σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν λογαριασμούς, δάνεια και φόρους. Κανένας δεν θα μείνει μόνος του στα νύχια της εφορίας, της ΔΕΗ, των τραπεζών. Κανένας χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, θέρμανση.
ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ!
