Τρίτη, 19 Μαρτίου 2019 18:21

Ο Σωτήρης Τσώνης για τα γεγονότα στο Μέγαρο Χορού και τους δύο δρόμους του Συνδικαλιστικού Κινήματος

Ο Σωτήρης Τσώνης για τα γεγονότα στο Μέγαρο Χορού και τους δύο δρόμους του Συνδικαλιστικού Κινήματος

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ* 
Με καθαρότητα, ανιδιοτέλεια και δικαιοσύνη θα ήθελα να αναφερθώ και να κάνω κάποιες παρατηρήσεις για αυτά τα οποία συνέβησαν την Πέμπτη το βράδυ στο Μέγαρο Χορού...

Η μέρα αυτή ήταν ημέρα γιορτής για την πόλη μας.

Το πρόγραμμα και γενικά η εκδήλωση αυτή σκοπό είχε να αναφερθεί στην πορεία του Συνδικαλιστικού Κινήματος της χώρας μας ταυτόχρονα με την ιστορική πορεία του έθνους, από την ημέρα της απελευθέρωσης που έγινε στην πόλη μας και που γιορτάζει αυτές τις ημέρες. Δεν ήταν μία ημέρα εκδήλωσης συνδικαλιστικού περιεχομένου ούτε ημέρα  ανταλλαγής συνδικαλιστικών θέσεων και απόψεων...

Θέλω να τονίσω ότι είχαν προσκληθεί, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αρχηγοί πολιτικών κομμάτων, πρώην Πρωθυπουργός, εκπρόσωποι φορέων και  πολίτες. Δεν μπόρεσαν όμως να παρευρεθούν γιατί την ημέρα εκείνη γινόταν στην Βουλή η συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση. Δεν υπήρχε λοιπόν κανένας λόγος μα κανένας λόγος και καμία δικαιολογία για αυτή την βίαια εισβολή. Γι’ αυτό λοιπόν η ημέρα αυτή είναι μία ημέρα πένθους για την πόλη μας και αποτελεί μια μαύρη σελίδα την ιστορία.

Ως  εκπρόσωπος του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας τηλεφώνησα στον κύριο Κουφαλάκο και του δήλωσα να μεταφέρει στην παράταξη του τα εξής: Αφού είχαν προγραμματίσει και είχαν αναφέρει ότι το βράδυ της συγκεκριμένης ημέρας εκδήλωση 6:30 μ.μ. ότι, το ΕΚΚ θα μείνει ανοιχτό καθώς επίσης του είπα να ζητήσει από την παράταξη του να μας πουν τι άλλες διευκολύνσεις χρειάζονται να τους παρέχουμε σαν ΕΚΚ. Εμείς έτσι ακριβώς αντιλαμβανόμαστε την Δημοκρατία.

Τώρα όσον αφορά την απάντηση της  Ελληνικής Αστυνομίας αφού αναφέρεται στο πρόσωπο μου έχω να παρατηρήσω τα εξής: για εμάς το Μέγαρο Χορού που ανήκει στο Δήμο Καλαμάτας και τους πολίτες της πόλης είναι και αποτελεί δημόσιο χώρο γιατί ο Δήμος Καλαμάτας είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.

Δεύτερον: με βάση τα λεγόμενα της Ελληνικής Αστυνομίας ότι δηλ. είναι ιδιωτικός χώρος και συγκεκριμένα όπως λέει «ότι είναι ιδιωτικός χώρος και δεν έχει την ευθύνη για την συνάθροιση σε ιδιωτικό χώρο…». Με βάση αυτή τη λογική αν κάποιο πρόσωπο δεχτεί στο σπίτι του βίαιη εισβολή η αστυνομία δεν παρεμβαίνει; Το ρωτώ αυτό. Ο καθένας λοιπόν ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Λυπάμαι και εκφράζω την αλληλεγγύη στους εργαζόμενους σεκιούριτι για τον τρόπο με τον οποία αντιμετωπίστηκαν, όπως επίσης σε όλους τους άλλους εργαζόμενους που ήταν εκεί, καθώς επίσης στους καλλιτέχνες και τους μουσικούς για τους ίδιους λόγους. Άραγε αυτοί είναι προνομιούχοι εργαζόμενοι; Τι θα γίνει άραγε με το μεροκάματο των μουσικών και των καλλιτεχνών;  

Εκφράζω την λύπη μου και τον αποτροπιασμό μου για αυτά τα οποία έγιναν.

Με μπουκαρίσματα δεν έχουμε καμία τύχη σαν χώρα.

Όσον αφορά αυτά που κυκλοφορούν το τελευταίο διάστημα από το ΠΑΜΕ και από πολιτικά κόμματα σχετικά με εμένα προσωπικά και για την συνδικαλιστική μου πορεία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτή η ανησυχία; Γιατί αυτή η ανησυχία για το συνδικαλιστικό μου μέλλον και την συνδικαλιστική μου πορεία.

Αυτό που έχω να πω είναι ότι στα συνδικάτα είναι η ώρα να δημιουργηθεί ένα ισχυρός πόλος στη λογική του αδέσμευτου, ακηδεμόνευτου και ανεξάρτητου Συνδικαλιστικού Κινήματος, που θα έχει ως μοναδικό στόχο την προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, θα κινείται στην λογική του μέτρου και της μετριοπάθειας και θα έχει διαλογική σχέση με τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. Έχουμε τις μελέτες, το επιστημονικό εργαλείο που λέγεται ΙΝΕ ΓΣΕΕ που είναι κοινά αποδεκτό απ’ όλους.

Όπως είπα και σε άλλες συνεντεύξεις, οι δρόμοι είναι δύο: ο ένας είναι ο δρόμος των φθηνών εντυπώσεων και της έλλειψης επιχειρημάτων και του λαϊκισμού και ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της λογικής, της προόδου, της αλήθειας, του αυτονόητου, του κοινωνικού διαλόγου. Εμείς αυτό το δρόμο πρέπει να το βαδίσουμε και πρέπει να το βαδίσουμε όλοι μας αν θέλουμε η χώρα μας σήμερα να έχει μέλλον. Εμείς που κατέχουμε δημόσιες θέσεις και αξιώματα δεν πρέπει να έχουμε σαν προτεραιότητα την καρέκλα μας, αλλά με θάρρος και χωρίς καμία δειλία να εκφράζουμε τις απόψεις μας. Εγώ λοιπόν όλο αυτό το διάστημα μαζί με άλλους συζητάμε να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο, το οποίο σίγουρα θα έχει μια καινούργια ονομασία, δεν θα έχει σχέση με το παρελθόν και θα είναι στα πρότυπα των ευρωπαϊκών συνδικάτων με επικεφαλής τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ τον Γιάννη Παναγόπουλο.

 

*Εισαγωγική τοποθέτηση σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε σήμερα 19 Μάρτη 2019