Κάποιο πρόβλημα πρέπει να έχει η δημοτική αρχή με την ιστορία της Καλαμάτας. Όχι γενικά με την ιστορία, γιατί όσον αφορά το 1821 μια χαρά τα πηγαίνει, «σπέρνοντας» προτομές ηρώων στην πλατεία 23ης Μαρτίου. Με τη βιομηχανική ιστορία της Καλαμάτας πρέπει να υπάρχει το πρόβλημα. Από τη μια θέλει να κλείσει με φράχτη το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων, που δεν είναι απλά ένας χώρος πρασίνου και αναψυχής, αλλά μουσείο της βιομηχανικής ιστορίας της πόλης που επικεντρώνεται στο σιδηρόδρομο. Από την άλλη θέλει να κατεδαφίσει το υπεραιωνόβιο κτήριο της Ηλεκτρικής Εταιρείας δίπλα στο ΔΗΠΕΘΕΚ.
Υπάρχει και κάτι άλλο, το οποίο η δημοτική αρχή δεν έχει διανοηθεί, τώρα που ολοκληρώθηκε το Μέγαρο Χορού: Να ζητήσει πίσω από το Μουσείο Ελιάς της Σπάρτης, τη μεγάλη ζυγαριά του εργοστασίου Λιναρδάκη. Η ζυγαριά αυτή θεωρείται από τους ειδικούς ένα σημαντικό βιομηχανικό κειμήλιο και ο Δήμος τη δάνεισε στο Μουσείο της Σπάρτης, όταν κατεδαφίστηκε το εργοστάσιο Λιναρδάκη μέχρι να κατασκευαστεί στη θέση του το Μέγαρο Χορού. Αυτό το κειμήλιο θα επιστρέψει στο χώρο που ανήκει;
Στ.Μ.