Είναι θεμιτό να κρίνει κανείς την απόφαση του δημάρχου Καλαμάτας, Παναγιώτη Νίκα, για την αντικατάσταση της Σταυρούλας Αγρίου από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας και τον ορισμό της Παναγιώτας Κουράκλη ως νέας διευθύντριας. Ωστόσο, δεν δικαιολογείται να μπαίνει σε αμφισβήτηση, ακόμη και με έμμεσο τρόπο, η αξία της νέας διευθύντριας, Παναγιώτας Κουράκλη.
Για όσους δεν το θυμούνται, το συγκεκριμένο στέλεχος του Δήμου σήκωσε στην πλάτη του τα πολεοδομικά θέματα του Δήμου Καλαμάτας για 15 χρόνια περίπου, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Η ίδια έχει δουλέψει όσο κανείς άλλος το Γενικό Πολεοδομικό της Καλαμάτας την περίοδο των σεισμών και γνωρίζει τα πολεοδομικά θέματα της περιοχής σε μεγάλο βάθος.
Ας μην μπερδεύεται, λοιπόν, η σκοπιμότητα της απόφασης του δημάρχου με την αξία της Παναγιώτας Κουράκλη.
Στ.Μ.

«Σημαντικές αποφάσεις λήφθηκαν στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου», γράφει το δελτίο Τύπου του Δήμου Καλαμάτας, που αναρτήθηκε χθες το βράδυ στη δημοτική ιστοσελίδα. Κάτω από αυτή την εισαγωγή, καταγράφονται ορισμένες από τις αποφάσεις του Σώματος και έτσι οι ενδιαφερόμενοι υποτίθεται ότι θα ενημερωθούν για όσα έγιναν την Παρασκευή το βράδυ, στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Λέμε υποτίθεται, γιατί το δελτίο Τύπου έχει ξεχάσει μια μικρή λεπτομέρεια. Ότι, δηλαδή, στο τρίτο θέμα της ημερήσιας διάταξης, οι τρεις από τις τέσσερις παρατάξεις της αντιπολίτευσης αποχώρησαν, διαμαρτυρόμενες για υποβάθμιση του ρόλου τους από τη δημοτική αρχή και για προσβλητική συμπεριφορά του δημάρχου, Παναγιώτη Νίκα, προς το δημοτικό σύμβουλο, Βασίλη Δικαιουλάκο. Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες…
Στ.Μ.

Το βασικό επιχείρημα του δημάρχου Καλαμάτας, Παναγιώτη Νίκα, προκειμένου να ξηλώσει το ασπρόμαυρο μαρμάρινο δάπεδο στην κεντρική πλατεία, το οποίο αποτελεί σπάνιο έργο τέχνης «op art» σε κοινόχρηστο χώρο της Ελλάδας, είναι ότι οι πλάκες έχουν θρυμματιστεί στο συντριπτικό τους ποσοστό. Και προσθέτει ότι το μάρμαρο είναι ολισθηρό υλικό, δηλαδή επικίνδυνο, γι’ αυτό και δεν επιλέγεται η αντικατάσταση των θρυμματισμένων πλακών.
Εφόσον, όμως, είναι επικίνδυνες οι μαρμάρινες πλάκες, γιατί επανειλημμένως ο Δήμος Καλαμάτας έχει δώσει άδεια για να γίνουν αθλητικές εκδηλώσεις, με εκατοντάδες μαθητές, επάνω σε αυτό το ολισθηρό δάπεδο; Μια τέτοια εκδήλωση έγινε πριν από λίγους μήνες, με Ολυμπιονίκες και τον εικονιζόμενο πρωταθλητή του μπάσκετ, Νάσο Γαλακτερό.
Στ.Μ.

Άμισθο σύμβουλό του έχει κάνει ο δήμαρχος Καλαμάτας, Παναγιώτης Νίκας, τον πρώην δήμαρχο Άριος και υποψήφιο με το συνδυασμό του, Γιώργο Γιαννακόπουλο. Άμισθος σύμβουλος σημαίνει ότι δεν επιβαρύνει οικονομικά το Δήμο, ταυτόχρονα, όμως, σημαίνει ότι ο Γιώργος Γιαννακόπουλος έχει απαλλαγεί από τη δουλειά του, στο σχολείο του…
Πάντως, ο Γιώργος Γιαννακόπουλος φέρεται ότι κάνει δουλειά, που όμως δεν προβάλλεται από το Δήμο. Εκείνος, δηλαδή, έτρεξε, όπως λέγεται, προκειμένου να βγει η άδεια λειτουργίας του υπόγειου γκαράζ μπροστά από το Διοικητήριο, εκείνος εξασφάλισε την έγκριση του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων για το 8^ο Δημοτικό, εκείνος παρενέβη για να συμμετέχει η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού στη χρηματοδότηση για την αντικατάσταση του πανιού στο κλειστό της Τέντας κ.α.
Θα έλεγε κανείς ότι ο Γιώργος Γιαννακόπουλος είναι πιο αποτελεσματικός και από τους αντιδημάρχους. Είναι έτσι;
Στ.Μ.

Το μεγάλο πρόβλημα της οδού Φαρών είναι η κυκλοφοριακή συμφόρηση και η άναρχη στάθμευση, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά το περιγράφει η μελέτη που έχει ετοιμάσει ο Δήμος Καλαμάτας για τη διαπλάτυνση και την ανάπλαση του δυτικού πεζοδρομίου της Φαρών.
Τώρα, λοιπόν, που το πεζοδρόμιο θα μεγαλώσει σε βάρος του πλάτους της οδού Φαρών, αυτό το πρόβλημα της κυκλοφοριακής συμφόρησης, όχι μόνο δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί, αλλά θα επιδεινωθεί, δεδομένου ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα μέρος της κίνησης να απορροφηθεί από τις παράλληλες οδούς Φιλελλήνων και Ακρίτα.
Άδικα έχουν αρχίσει ορισμένοι να σχολιάζουν ότι πρόκειται για ένα ακόμη έργο βιτρίνας, που, ναι μεν θα διευκολύνει την κίνηση των πεζών, ωστόσο θα εντείνει ακόμη περισσότερο το κυκλοφοριακό κομφούζιο;
Στ.Μ.

Έναν άλλο τρόπο, κάπως διαφορετικό από αυτόν του Αδώνιδος Γεωργιάδη, βρήκε ο περιφερειακός σύμβουλος, Θεόδωρος Σταυριανόπουλος, για να πουλήσει τα βιβλία του. Αντί να βγει στο κανάλι, έστειλε επιστολή στο δήμαρχο, τον οποίο παρακαλεί να δώσει εντολή στο Δημοτικό Συμβούλιο για την αγορά της τελευταίας του ποιητικής Συλλογής.
Γράφει η επιστολή: «Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε, πρόσφατα εξέδωσα τη δεύτερη ποιητική μου συλλογή, με τίτλο «Αφύλαχτες διαβάσεις…». Θα αποτελούσε μεγάλη τιμή για εμένα, αν, κατόπιν εντολής σας, το Δημοτικό Συμβούλιο προμηθευόταν έναν αριθμό βιβλίων, προκειμένου να τα διαθέσει όπως εσείς νομίζετε».
Η παράκληση έχει και το εξής υστερόγραφο: «Η τιμή πώλησης του βιβλίου είναι 10 ευρώ, αλλά η αγορά του θα γίνει με έκπτωση 20%»!
Στ.Μ.

Αυτή η οικονομική κρίση δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο, μέχρι και τα μέντιουμ έχασαν την πελατεία τους και βγήκαν στην ανεργία!
Αυτό το αναγνωρίζει ακόμη και η δικαιοσύνη, στην οποία προσέφυγε μια γυναίκα μέντιουμ, που έμεινε χωρίς δουλειά, και η οποία είναι υπερχρεωμένη σε τράπεζες. Δικαστήριο της Θεσσαλονίκης, λοιπόν, ανέστειλε κάθε οικονομική υποχρέωση του μέντιουμ προς τις τράπεζες, μέχρι να βελτιωθεί και πάλι η οικονομική της κατάσταση.
Ιδού τι λέει, μεταξύ άλλων, η δικαστική απόφαση: «Το επάγγελμα του μέντιουμ που ασκούσε, το εγκατέλειψε, αφού, κατά τους ισχυρισμούς της, αλλά και κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας (που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο), δεν είναι δυνατό να της αποφέρει πλέον εισόδημα, καθώς οι υπηρεσίες που παρέχονται με αυτό, δεν αφορούν στην ικανοποίηση βασικών βιοτικών αναγκών ενός μέσου πολίτη, αλλά αφορούν στην επίλυση προβλημάτων κάποιου εξειδικευμένου κοινού».
Πολύ σωστά απάλλαξε προσωρινά το δικαστήριο την υποχρεωμένη γυναίκα από τις απαιτήσεις των τραπεζών. Από την άλλη, ωστόσο, δεν περιμέναμε ποτέ να ακούσουμε από ένα δικαστήριο ότι τα μέντιουμ επιλύουν προβλήματα…
Στ.Μ.

Είμαστε από εκείνους που πιστεύουν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, στους οποίους συμπεριλαμβάνουμε και τους δημοτικούς υπαλλήλους, άδικα έχουν στοχοποιηθεί από εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, αν και υπάρχουν κάποιοι που οπωσδήποτε προκαλούν.
Κατά συνέπεια, θεωρούμε ότι πολλές από τις διαμαρτυρίες για τη συμπεριφορά υπαλλήλων του δημοσίου και των δήμων είναι τραβηγμένες, υπερβολικές και άδικες.
Ωστόσο, τα παράπονα κανείς δεν πρέπει να τα φοβάται, αντίθετα οφείλει να δέχεται την κριτική των πολιτών. Γι’ αυτό και μας έκανε θετική εντύπωση το κυτίο παραπόνων που είδαμε στο Δημαρχείο Μεσσήνης, το περιεχόμενο του οποίου πιστεύουμε ότι οι υπεύθυνοι θα το εξετάζουν με προσοχή. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι τέτοιο κυτίο δεν υπάρχει στις υπηρεσίες του Δήμου Καλαμάτας.
Στ.Μ.

Όσοι έτυχε το Σάββατο το βράδυ να βρεθούν στο Δημαρχείο της Μεσσήνης, στην παράλληλη εκδήλωση του 4^ου Συνεδρίου Υγείας Μεσσηνίας, ή όσοι βρέθηκαν την Κυριακή το πρωί στο Ακριτοχώρι, στη εκδήλωση για την ανταλλαγή παραδοσιακών σπόρων και την αναβίωση του σφαξίματος του γουρουνιού, σίγουρα θα αισθάνθηκαν τουλάχιστον χαρά, αν όχι υπερηφάνεια, για τη μεσσηνιακή τους καταγωγή.
Και τη χαρά ή την υπερηφάνεια αυτή, την έδωσαν οι γυναίκες! Τόσο στη Μεσσήνη όσο και στο Ακριτοχώρι, οι γυναίκες της περιοχής έφτιαξαν παραδοσιακά καλούδια και τα πρόσφεραν στους επισκέπτες τους. Πίτες, χαλβάδες, ζυμαρικά, δίπλες και άλλα γλυκίσματα, έκαναν τον κόσμο που τα δοκίμασε να γλύφει τα δάχτυλά του.
Αξίζουν συγχαρητήρια στις γυναίκες αυτές που, με τον καλύτερο τρόπο, έδειξαν τον πολιτισμό της μεσσηνιακής κουζίνας και διατροφής. Ένας πολιτισμός, ωστόσο, που δεν έχει προβληθεί και κινδυνεύει να σβήσει…
Στ.Μ.

Θερμοκρασίες ψυγείου επικρατούσαν το πρωί σε πολλά γραφεία στο Διοικητήριο της Καλαμάτας, αφού ο κλιματισμός είχε τεθεί εκτός λειτουργίας για άλλη μια φορά. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, το Διοικητήριο ξέμεινε από πετρέλαιο και έτσι το μηχάνημα δεν μπόρεσε να λειτουργήσει.
Έβλεπε, λοιπόν, κανείς στα γραφεία, τους εργαζόμενους να δουλεύουν φορώντας τα μπουφάν, να τρίβουν τα χέρια και να κουνούν τα πόδια για να ζεσταθούν.
Βέβαια, σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι, που το έχουν τσιμπήσει το δόλωμα, να πουν ότι οι «βολεμένοι» δημόσιοι υπάλληλοι δεν δικαιούνται να παραπονιούνται. Ποιος μπορεί, όμως, να κάνει δουλειά γραφείου ένα συνεχές οχτάωρο, με τέτοιες θερμοκρασίες, χωρίς να κρυώσει;
Στ.Μ.