Μ’ αυτήν την ημέρα, εκτός από την ποίηση, τιμούμε, βέβαια κι όλους τους δημιουργούς της.
Ο Ελληνισμός, όπως είναι γνωστό, έχει αναδείξει πολλούς και σπουδαίους ποιητές!
Από τον Όμηρο και την Σαπφώ έως τον Πίνδαρο, τον Ευριπίδη, τον Αριστοφάνη, το Σολωμό, τον Παλαμά, τον Καβάφη, τον Ελύτη, το Σεφέρη και πολλούς άλλους...
Αλλά κι όλους τους ανώνυμους λαϊκούς δημιουργούς, που μας άφησαν πανέμορφα ποιητικά άσματα, τα οποία τραγουδιούνται συνέχεια στο πέρασμα του χρόνου!
Για όλους αυτούς και την τεράστια ποιητική κληρονομιά που άφησαν στον τόπο μας, ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να νιώθει υπερηφάνεια!
Επ’ ευκαιρία, λοιπόν, αυτής της ημέρας καλό είναι να πούμε δυο λόγια, με ποιητική χροιά και για τις ομορφιές της περιοχής μας, που είναι απαράμιλλες!
ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΓΗ
Σε ποια μπαλκόνια ν’ ανεβώ, κορφές να σκαρφαλώσω μακάρια γη Μεσσηνιακή, για να σε καμαρώσω!
Στου Ταϋγέτου τις κορφές, στης Μάνης τις πεζούλες ή πάνω στο Λυκόδημο με τις πολλές ραχούλες;
Απ’ όπου και να σε κοιτώ πανέμορφη κυρά μου, με τ’ άπειρα τα κάλλη σου μου κλέβεις την καρδιά μου!!!
Δημήτρης Ν. Μπουσούνης: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 
*Ποίηση σημαίνει δημιουργία, σημαίνει έμπνευση αλλά και ρήξη με δογματικά κατεστημένα, που ταλανίζουν τους λαούς!
