Η τιμητική στήλη έχει υποστεί φθορές από το πέρασμα του χρόνου, ενώ η μια της πλευρά είναι βανδαλισμένη-μουτζουρωμένη. Ο δε πολύ μικρός χώρος πρασίνου είναι αφρόντιστος και με χορτάρια, ενώ βανδαλισμένο είναι και το πίλαρ πίσω από το μνημείο. 

Ο Δήμος ή πρέπει να φροντίσει αυτό το χώρο, κάτι που δεν είναι καθόλου δύσκολο γιατί πραγματικά η δουλειά που χρειάζεται δεν απαιτεί χρόνο. Αλλιώς να καλύτερα να πάρει τη τιμητική στήλη από εκεί για να μην προσβάλλεται η μνήμη του Τάσου Μήνη. 

Σύμφωνα με τη “ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ” ο “Τάσος Μήνης γεννήθηκε στην Νέδουσα Μεσσηνίας (1919 - 6 Αυγούστου[1] 2005) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, αντιστασιακός και πολιτικός, με δράση κατά την περίοδο της δικτατορίας του 1967. Υπηρέτησε ως βουλευτής το 1974-77.

Αγωνιστική δράση

Ο Μήνης μπήκε στη Σχολή Ικάρων (1940) και πολέμησε σε μάχες στη Μέση Ανατολή· τραυματίστηκε στο Ελ Αλαμέιν. Με το βαθμό του σμηναγού ετέθη σε πολεμική διαθεσιμότητα το 1952. Τάχθηκε εναντίον της χούντας, γι' αυτό και συνελήφθη και βασανίστηκε στα κρατητήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ το 1972 και για 111 ημέρες. Τον επόμενο χρόνο καταδικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο σε προσωρινή φυλάκιση 9 ετών και 10 μηνών. Στενός του συνεργάτης ήταν ο Σπύρος Μουστακλής. Στη διάρκεια του εγκλεισμού του στο ΕΑΤ-ΕΣΑ κατέγραφε σε χαρτί τουαλέτας όσα είχε ζήσει και κατόρθωσε να τα δημοσιοποιήσει προς τα έξω.

Τον Αύγουστο του 1973 αποφυλακίστηκε έπειτα από την αμνηστία που δόθηκε εκείνη τη χρονιά. Μετά την ανατροπή του Παπαδόπουλου συνεχίστηκαν οι διώξεις εναντίον του.

Πολιτική καριέρα

Με τη Μεταπολίτευση κατήλθε στα κοινά ως υποψήφιος στις πρώτες εκλογές που έγιναν το 1974. Εξελέγη βουλευτής λαμβάνοντας 12.896 ψήφους[2] στην Β΄ Αθηνών (υπόλοιπο πρώην Δήμου Αθηναίων) με την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις, η οποία μετονομάστηκε σε ΕΔΗΚ το 1976. Παρέμεινε βουλευτής ως τη λήξη της θητείας του, το 1977. Εντάχθηκε στο Συνασπισμό από την ίδρυσή του το 1989.

Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Παπάγου, τον Αύγουστο του 2005”.

Το μνημείο δημιουργήθηκε επί δημαρχοντίας Γιώργου Κουτσούλη.