“Σας προσκαλώ να πάρετε τους στίχους και να συμμετέχετε σε ένα κίνημα που τροφοδοτείται από τη δύναμη της γλώσσας και το ανυποχώρητο πνεύμα της αντίστασης”, είπε ο Πρέσβης της Παλαιστίνης κ. Dorkhom, μιλώντας για το βιβλίο με τα ποιήματα του MahmoudDarwish, του SamihAlQassem και του TawfiqZayyad, ενώ για την κατάσταση που αντιμετωπίζει ο λαός του σημείωσε ότι “όλοι γνωρίζουμε ότι οι Παλαιστίνιοι αντιστέκονται στην ισραηλινή κατοχή τα τελευταία 76 χρόνια, επειδή έχουμε υποστεί και ζούμε την πιο σκληρή μορφή απαρτχάιντ και στρατιωτική καταπίεση, κατασχέσεις γης και περιουσίας, εκτελέσεις αμάχων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και μαζικές συλλήψεις Παλαιστινίων για την αντίστασή τους στην ισραηλινή αδικία εναντίον του λαού μας”.
Σε ό,τι αφορά την αντίσταση και τη λογοτεχνία ο Πρέσβης της Παλαιστίνης είπε μεταξύ άλλων: “Όταν μια κοινωνία βιώνει καταπίεση και τραύμα, η λογοτεχνία βοηθά τους ανθρώπους της, δίνοντάς τους μια φωνή που ενισχύει την ταυτότητά τους. (...) Η παλαιστινιακή λογοτεχνία είναι μέρος μιας ευρύτερης αραβικής λογοτεχνίας που συνδέεται με την ιστορία της αραβικής γλώσσας, που ομιλείται από 313 εκατομμύρια ανθρώπους στον αραβικό κόσμο και τη μακροχρόνια λογοτεχνική της παραγωγή. Ωστόσο ήταν υπό τη βρετανική εντολή στην Παλαιστίνη (1918-1948) που εμφανίστηκαν οι πρώτες ευδιάκριτες μορφές της παλαιστινιακής ποιητικής αντίστασης. (...) Η άνοδος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλιστίνης (PLO) τη δεκαετία του 1960 αντιπροσώπευε ένα άλλο ορόσημο στο ταξίδι της παλαιστινιακής ποίησης της αντίστασης. Παλαιστίνιοι ποιητές στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και από την εξορία, σε στρατόπεδα προσφύγων σε γειτονικές χώρες συνέκλιναν για να δώσουν φωνή στην παλαιστινιακή εμπειρία της στέρησης και στα αυξανόμενα ρεύματα αντίστασης ενάντια στην ισραηλινή κατοχή”.
Ο Πρέσβης της Παλαιστίνης Yussef Victor Dorkhom στο βήμα και στο πάνελ Αμαλία Μπεσμπέα, Γιώργος Μαργαρίτης, Κωνσταντίνος Κατσικέας, Βασίλης Αμανατίδης
Σε ό,τι αφορά και πάλι τα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ κατά του Παλαιστινιακού λαού ο Πρέσβης κ. Dorkhom σημείωσε: “Περισσότεροι από 8.000 άνθρωποι, άντρες, γυναίκες και παιδιά, παραμένουν θαμμένοι κάτω από ερείπια, στερούμενοι θανάσιμα την αξιοπρέπεια που τους στερήθηκε στη ζωή, μαζί με τα εκατοντάδες πτώματα που εκτάφηκαν και μολύνθηκαν από την καταστροφή νεκροταφείων και τάφων στη Γάζα εξαιτίας του Ισραήλ, καθώς συνεχίζει να κατεδαφίζει τη γη για τη δημιουργία μιας λεγόμενης “ζώνης προστασίας”, σε μία κραυγαλέα προσπάθεια απόκτησης γης με τη βία”.
ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
Τέλος ο Πρέσβης κάλεσε την Ελλάδα να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης, όπως άλλωστε ομόφωνα έχει αποφασίσει η Ελληνική Βουλή: “Χαιρετίζουμε τη σκέψη των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου να αναγνωρίσουν το Κράτος της Παλαιστίνης για τη λύση των δύο κρατών, καθώς καλούμε την Ελλάδα να αναγνωρίσει το Κράτος της Παλαιστίνης σύμφωνα με την απόφαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου που ελήφθη ομόφωνα το 2015, σημειώνοντας ότι η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ είναι η μόνη λύση για την επίτευξη σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή μας και είναι ένα φυσικό δικαίωμα που διασφαλίζεται στον λαό μας από όλους τους διεθνείς χάρτες και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. “Θα ήθελα να εκφράσω την ειλικρινή ευγνωμοσύνη και την εκτίμησή μου στον ελληνικό λαό και την ελληνική κυβέρνηση για τη σημαντική συμβολή της στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στο λαό μας στη Λωρίδα της Γάζας”.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Ο καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο κ. Μαργαρίτης έκανε μια ομιλία που ξεσκέπασε τις φρικαλεότητες του κράτους του Ισραήλ κατά του Παλαιστινιακού λαού αλλά και την υποκρισία των εκπροσώπων των λεγόμενων δυτικών κρατών, σημειώνοντας μάλιστα ότι ανάλογη ήταν η υποκρισία και την εποχή που θέριευε ο Χίτλερ στη Γερμανία (ο καθηγητής έδωσε την ομιλία του στην Kalamata Journal και θα τη δημοσιεύσουμε άμεσα). Κλείνοντας την ομιλία του σημείωσε: “Έχουμε μπροστά μας ένα βιβλίο ποίησης. Δεν είναι μόνο ποίηση -θα ήταν αποκλειστικά δουλειά των φιλολόγων να μιλήσουν γι’ αυτό. Είναι η φωνή ενός λαού που μιλά μέσα από τους στίχους των ποιητών του. Φωνή απελπισίας και αγώνα, φωνή θανάτου και ζωής ταυτόχρονα, σταύρωσης και ανάτασης. Φωνή ενός λαού που αγωνίζεται για το δικό του δίκιο, αλλά και για τον δικό μας ανθρώπινο πολιτισμό. Η Αντίστασή του είναι δική μας αντίσταση. Ανοίγει μια χαραμάδα για να περνά το φως, το φως των αυριανών μας κόσμων -εκεί όπου το δίκιο, η ανθρωπιά, η ειρήνη θα είναι ο κανόνας της ζωής. Μαζί με την Παλαιστίνη - Αντιστεκόμαστε!”.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ
Ο δικηγόρος και συγγραφέας κ. Αμανατίδης μίλησε για τους ποιητές του βιβλίου και γενικότερα για την αραβική και περσική λογοτεχνία, ενώ για όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη αλλά και γενικότερα για τη διεθνή κατάσταση στα χρόνια του 21ου αιώνα σημείωσε: “Μπορεί να μην βρισκόμαστε στις μεγάλες στιγμές του 20ου αιώνα, όπου σπουδαίοι άνθρωποι, διανοούμενοι, όπως ο Λουί Αραγκόν, ο Πάμπλο Νερούδα, ο Πικάσο, ο Τσάρλι Τσάπλιν ή ο Αϊνστάιν, και πολλοί άλλοι, ήταν πρόμαχοι της ειρήνης και της αλληλεγγύης, μαζί με ένα τεράστιο ποτάμι φιλειρηνικών ανθρώπων, όμως προφανώς και οι σημερινοί διανοούμενοι, πρωτίστως αλλά όχι μόνο, οφείλουμε να δυναμώσουμε τη φωνή μας και την αλληλεγγύη μας, ώστε η φλόγα της ελπίδας, έστω θαμπή, να μη σβήσει, για εμάς, για τους Παλαιστίνιους αδελφούς μας, για κάθε αδικημένο όπου γης”.
ΑΜΑΛΙΑ ΜΠΕΣΜΠΕΑ
Η φιλόλογος κ. Μπεσμπέα μίλησε για τα κοινά χαρακτηριστικά της ελληνικής και της παλαιστινιακής ποίησης, ενώ για τα ποιήματα του βιβλίου είπε ότι είναι “λιτά, ευθύβολα, αντιστασιακά και πεισματάρικα, γι’ αυτό και στο κάτω κάτω αισιόδοξα, που στην καρδιά του Έλληνα φίλου της ποίησης ίσως έχουν να πουν κάτι περισσότερο”. Ακόμη αναφέρθηκε στο στίχο του Μπρεχτ “όταν τα εγκλήματα γίνονται σωρός γίνονται και αόρατα” και τόνισε: “Αυτή τη στιγμή που μιλάμε τα εγκλήματα που διαπράττονται στην Παλαιστίνη είναι σωρός, ας μην αφήσουμε να γίνουν αόρατα, ας μην σταματήσουμε να μιλάμε για την Παλαιστίνη”.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του εκδότη, Κωνσταντίνου Κατσικέα, που αναφερόμενος στο βιβλίο είπε ότι συνδυάζει την τέχνη και την επιστήμη και “παντρεύει” αυτές τις δύο μορφές “κοινωνικής συνείδησης”, ενώ απευθυνόμενος στον Πρέσβη μίλησε για την κοινή αγάπη που έχουν οι Μεσσήνιοι και οι Παλαιστίνιοι στην ελιά και ευχήθηκε να έρθει σύντομα η ώρα που οι Παλαιστίνιοι θα έχουν ελεύθερη και δημοκρατική την πατρίδα τους και θα καλέσουν τους Μεσσήνιους στο μάζεμα της ελιάς και στα διαλείμματα οι Παλαιστίνιοι θα διαβάζουν τα ποίημα των εθνικών τους ποιητών και οι Έλληνες ποιήματα του Ρίτσου, του Ελύτη και άλλων αγαπημένων ποιητών, τονίζοντας ότι “η ποίηση είναι η κοινή μας γλώσσα”.
Σημειώνεται τέλος ότι ποιήματα του βιβλίου απήγγειλε η Χρυσόθεμις Αμανατίδη
Στ.Μ.
